Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. an patris auxilium sperem, quemne ipsa reliqui
  2. respersum iuvenem fraterna caede secuta?
  3. coniugis an fido consoler memet amore,
  4. quine fugit lentos incurvans gurgite remos?
  5. praeterea nullo litus, sola insula, tecto,
  6. nec patet egressus pelagi cingentibus undis:
  7. nulla fugae ratio, nulla spes: omnia muta,
  8. omnia sunt deserta, ostentant omnia letum.
  9. non tamen ante mihi languescent lumina morte,
  10. nec prius a fesso secedent corpore sensus
  11. quam iustam a divis exposcam prodita multam
  12. caelestumque fidem postrema comprecer hora.
  13. quare, facta virum multantes vindice poena
  14. Eumenides, quibus anguino redimita capillo
  15. frons exspirantis praeportat pectoris iras,
  16. huc huc adventate, meas audite querelas,
  17. quas ego, vae miserae, extremis proferre medullis
  18. cogor inops, ardens, amenti caeca furore.
  19. quae quoniam verae nascuntur pectore ab imo,
  20. vos nolite pati nostrum vanescere luctum,
  21. sed quali solam Theseus me mente reliquit,
  22. tali mente, deae, funestet seque suosque.”
  23. has postquam maesto profudit pectore voces
  24. supplicium saevis exposcens anxia factis,
  25. adnuit invicto caelestum numine rector,
  26. quo nutu tellus atque horrida contremuerunt
  27. aequora concussitque micantia sidera mundus.
  28. ipse autem caeca mentem caligine Theseus
  29. consitus oblito dimisit pectore cuncta
  30. quae mandata prius constanti mente tenebat,
  31. dulcia nec maesto sustollens signa parenti
  32. sospitem Erechtheum se ostendit visere portum
  33. namque ferunt olim, classi cum moenia divae
  34. linquentem gnatum ventis concrederet Aegeus,
  35. talia complexum iuveni mandata dedisse:
  36. “gnate mihi longe iucundior unice vita,
  37. gnate, ego quem in dubios cogor dimittere casus
  38. reddite in extrema nuper mihi fine senectae,
  39. quandoquidem fortuna mea ac tua fervida virtus
  40. eripit invito mihi te, cui languida nondum
  41. lumina sunt gnati cara saturata figura,
  42. non ego te gaudens laetanti pectore mittam,
  43. nec te ferre sinam fortunae signa secundae,
  44. sed primum multas expromam mente querelas
  45. canitiem terra atque infuso pulvere foedans,
  46. inde infecta vago suspendam lintea malo,
  47. nostros ut luctus nostraeque incendia mentis
  48. carbasus obscurata decet ferrugine Hibera.
  49. quod tibi si sancti concesserit incola Itoni,
  50. quae nostrum genus ac sedes defendere Erechthei
  51. adnuit, ut tauri respergas sanguine dextram,
  52. tum vero facito ut memori tibi condita corde
  53. haec vigeant mandata, nec ulla oblitteret aetas,
  54. ut simul ac nostros invisent lumina collis,
  55. funestam antennae deponant undique vestem
  56. candidaque intorti sustollant vela rudentes,
  57. quam primum cernens ut laeta gaudia mente
  58. agnoscam, cum te reducem aetas prospera sistet.”
  59. haec mandata prius constanti mente tenentem
  60. Thesea ceu pulsae ventorum flamine nubes
  61. aerium nivei montis liquere cacumen.
  62. at pater, ut summa prospectum ex arce petebat
  63. anxia in adsiduos absumens lumina fletus,
  64. cum primum inflati conspexit lintea veli,
  65. praecipitem sese scopulorum e vertice iecit
  66. amissum credens immiti Thesea fato.
  67. sic funesta domus ingressus tecta paterna
  68. morte ferox Theseus, qualem Minoidi luctu
  69. obtulerat mente immemori, talem ipse recepit.
  70. quae tum prospectans cedentem maesta carinam
  71. multiplices animo volvebat saucia curas.
  72. at parte ex alia florens volitabat Iacchus
  73. cum thiaso satyrorum et Nysigenis silenis
  74. te quaerens, Ariadna, tuoque incensus arnore.
  75. ---quae tum alacres passim lymphata mente furebant
  76. euhoe bacchantes, euhoe capita inflectentes.
  77. harum pars tecta quatiebant cuspide thyrsos,
  78. pars e divulso iactabant membra iuvenco,
  79. pars sese tortis serpentibus incingebant,
  80. pars obscura cavis celebrabant orgia cistis,
  81. orgia quae frustra cupiunt audire profani,
  82. plangebant aliae proceris tympana palmis
  83. aut tereti tenuis tinnitus aere ciebant,
  84. multis raucisonos efflabant cornua bombos
  85. barbaraque horribili stridebat tibia cantu.
  86. talibus amplifice vestis decorata figuris
  87. pulvinar complexa suo velabat amictu.
  88. quae postquam cupide spectando Thessala pubes
  89. expleta est, sanctis coepit decedere divis.
  90. hic, qualis flatu placidum mare matutino
  91. horrificans Zephyrus proclivas incitat undas
  92. aurora exoriente vagi sub limina solis,
  93. quae tarde primum clementi flamine pulsae
  94. procedunt, leviterque sonant plangore cachinni,
  95. post vento crescente magis magis increbescunt
  96. purpureaque procul nantes ab luce refulgent,
  97. sic tum vestibuli linquentes regia tecta
  98. ad se quisque vago passim pede discedebant.
  99. quorum post abitum princeps e vertice Peli
  100. advenit Chiron portans silvestria dona:
  101. nam quoscumque ferunt campi, quos Thessala magnis
  102. montibus ora creat, quos propter fluminis undas
  103. aura parit flores tepidi fecunda Favoni,
  104. hos indistinctis plexos tulit ipse corollis,
  105. quo permulsa domus iucundo risit odore.
  106. confestim Penios adest, viridantia Tempe,
  107. Tempe quae silvae cingunt super impendentes,
  108. naiasin linquens Doris celebranda choreis,
  109. non vacuus: namque ille tulit radicitus altas
  110. fagos ac recto proceras stipite laurus,
  111. non sine nutanti platano lentaque sorore
  112. flammati Phaethontis et aeria cupressu.
  113. haec circum sedes late contexta locavit,
  114. vestibulum ut molli velatum fronde vireret.
  115. post hunc consequitur sollerti corde Prometheus
  116. extenuata gerens veteris vestigia poenae
  117. quam quondam silici restrictus membra catena
  118. persolvit pendens e verticibus praeruptis.
  119. inde pater divum sancta cum coniuge natisque
  120. advenit, caelo te solum, Phoebe, relinquens
  121. unigenamque simul cultricem montibus Idri:
  122. Pelea nam tecum pariter soror adspernata est
  123. nec Thetidis taedas voluit celebrare iugalis.
  124. qui postquam niveis flexerunt sedibus artus,
  125. large multiplici constructae sunt dape mensae,
  126. cum interea infirmo quatientes corpora motu
  127. veridicos Parcae coeperunt edere cantus.
  128. his corpus tremulum complectens undique vestis
  129. candida purpurea talos incinxerat ora,
  130. at roseae niveo residebant vertice vittae,
  131. aeternumque manus carpebant rite laborem.
  132. laeva colum molli lana retinebat amictum,
  133. dextera tum leviter deducens fila supinis
  134. formabat digitis, tum prono in pollice torquens
  135. libratum tereti versabat turbine fusum,
  136. atque ita decerpens aequabat semper opus dens,
  137. laneaque aridulis haerebant morsa labellis
  138. quae prius in levi fuerant exstantia filo.
  139. ante pedes autem candentis mollia lanae
  140. vellera virgati custodibant calathisci.
  141. haec tum clarisona vellentes vellera voce
  142. talia divino fuderunt carmine fata,
  143. carmine perfidiae quod post nulla arguet aetas:
  144. “o decus eximium magnis virtutibus augens,
  145. Emathiae tutamen opis, clarissime nato,
  146. accipe quod laeta tibi pandunt luce sorores,