Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. mollia nudatae tollentem tegmina surae,
  2. atque haec extremis maestam dixisse querelis,
  3. frigidulos udo singultus ore cientem:
  4. “sicine me patriis avectam, perfide, ab aris,
  5. perfide, deserto liquisti in litore, Theseu?
  6. sicine discedens neglecto numine divum
  7. immernor ah devota domum periuria portas?
  8. nullane res potuit crudelis flectere mentis
  9. consilium? tibi nulla fuit clementia praesto
  10. immite ut nostri vellet miserescere pectus?
  11. at non haec quondam blanda promissa dedisti
  12. voce mihi, non haec miserae sperare iubebas,
  13. sed conubia laeta, sed optatos hymenaeos:
  14. quae cuncta aerii discerpunt irrita venti.
  15. nunc iam nulla viro iuranti femina credat,
  16. nulla viri speret sermones esse fideles:
  17. quis dum aliquid cupiens animus praegestit apisci,
  18. nil metuunt iurare, nihil promittere parcunt:
  19. sed simul ac cupidae mentis satiata libido est,
  20. dicta nihil meminere, nihil periuria curant.
  21. certe ego te in medio versantem turbine leti
  22. eripui et potius germanum amittere crevi
  23. quam tibi fallaci supremo in tempore deessem:
  24. pro quo dilaceranda feris dabor alitibusque
  25. praeda neque iniecta tumulabor mortua terra.
  26. quaenam te genuit sola sub rupe leaena,
  27. quod mare conceptum spumantibus exspuit undis.
  28. quae Syrtis, quae Scylla rapax, quae vasta Charybdis,
  29. talia qui reddis pro dulci praemia vita?
  30. si tibi non cordi fuerant conubia nostra,
  31. saeva quod horrebas prisci praecepta parentis,
  32. at tamen in vestras potuisti ducere sedes
  33. quae tibi iucundo famularer serva labore