Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. ne labyrintheis e flexibus egredientem
  2. tecti frustraretur inobservabilis error.
  3. sed quid ego a primo digressus carmine plura
  4. commemorem, ut linquens genitoris filia vultum,
  5. ut consanguineae complexum, ut denique matris,
  6. quae misera in gnata deperdita laetabatur,
  7. omnibus his Thesei dulcem praeoptarit amorem,
  8. aut ut vecta rati spumosa ad litora Diae
  9. venerit, aut ut eam devinctam lumina somno
  10. liquerit immemori discedens pectore coniunx?
  11. saepe illam perhibent ardenti corde furentem
  12. clarisonas imo fudisse ex pectore voces,
  13. ac tum praeruptos tristem conscendere montes
  14. unde aciem in pelagi vastos protenderet aestus,
  15. tum tremuli salis adversas procurrere in undas
  16. mollia nudatae tollentem tegmina surae,
  17. atque haec extremis maestam dixisse querelis,
  18. frigidulos udo singultus ore cientem:
  19. “sicine me patriis avectam, perfide, ab aris,
  20. perfide, deserto liquisti in litore, Theseu?
  21. sicine discedens neglecto numine divum
  22. immernor ah devota domum periuria portas?
  23. nullane res potuit crudelis flectere mentis
  24. consilium? tibi nulla fuit clementia praesto
  25. immite ut nostri vellet miserescere pectus?
  26. at non haec quondam blanda promissa dedisti
  27. voce mihi, non haec miserae sperare iubebas,
  28. sed conubia laeta, sed optatos hymenaeos:
  29. quae cuncta aerii discerpunt irrita venti.
  30. nunc iam nulla viro iuranti femina credat,
  31. nulla viri speret sermones esse fideles:
  32. quis dum aliquid cupiens animus praegestit apisci,
  33. nil metuunt iurare, nihil promittere parcunt:
  34. sed simul ac cupidae mentis satiata libido est,
  35. dicta nihil meminere, nihil periuria curant.
  36. certe ego te in medio versantem turbine leti
  37. eripui et potius germanum amittere crevi
  38. quam tibi fallaci supremo in tempore deessem:
  39. pro quo dilaceranda feris dabor alitibusque
  40. praeda neque iniecta tumulabor mortua terra.
  41. quaenam te genuit sola sub rupe leaena,
  42. quod mare conceptum spumantibus exspuit undis.
  43. quae Syrtis, quae Scylla rapax, quae vasta Charybdis,
  44. talia qui reddis pro dulci praemia vita?
  45. si tibi non cordi fuerant conubia nostra,
  46. saeva quod horrebas prisci praecepta parentis,
  47. at tamen in vestras potuisti ducere sedes
  48. quae tibi iucundo famularer serva labore
  49. candida permulcens liquidis vestigia lymphis
  50. purpureave tuum constemens veste cubile.
  51. sed quid ego ignaris nequiquam conqueror auris
  52. exsternata malo, quae nullis sensibus auctae
  53. nec missas audire queunt nec reddere voces?
  54. ille autem prope iam mediis versatur in undis,
  55. nec quisquam adparet vacua mortalis in alga.
  56. sic nimis insultans extremo tempore saeva
  57. fors etiam nostris invidit questibus auris.