Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  • tertia sola tua est. noli pugnare duobus,
  • qui genero sua iura simul cum dote dederunt.
  • Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee.
    1. Super alta vectus Attis celeri rate maria
    2. Phrygium ut nemus citato cupide pede tetigit
    3. adiitque opaca silvis redimita loca deae,
    4. stimulatus ibi furenti rabie, vagus animis
    5. devolvit ili acuto sibi pondera silice.
    6. itaque ut relicta sensit sibi membra sine viro,
    7. etiam recente terrae sola sanguine maculans
    8. niveis citata cepit manibus leve typanum,
    9. typanum, tubam Cybelles, tua, mater, initia,
    10. quatiensque terga tauri teneris cava digitis
    11. canere haec suis adorta est tremebunda comitibus
    12. “agite ite ad alta, Gallae, Cybeles nemora simul,
    13. simul ite, Dindymenae dominae vaga pecora,
    14. aliena quae petentes velut exsules loca
    15. sectam meam exsecutae duce me mihi comites
    16. rapidum salum tulistis truculentaque pelagi
    17. et corpus evirastis Veneris nimio odio,
    18. hilarate erae citatis erroribus animum.
    19. mora tarda mente cedat; simul ite, sequimini
    20. Phrygiam ad domum Cybelles, Phrygia ad nemora deae,
    21. ubi cymbalum sonat vox, ubi tympana reboant,
    22. tibicen ubi canit Phryx curvo grave calamo,
    23. ubi capita maenades vi iaciunt hederigerae,
    24. ubi sacra sancta acutis ululatibus agitant,
    25. ubi suevit illa divae volitare vaga cohors,