Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. “di magni, salaputium disertum!”
  1. Othonis caput oppido est pusillum,
  2. ---et eri rustica semilauta crura,
  3. subtile et leve peditum Libonis,
  4. ---si non omnia, displicere vellem
  5. tibi et Fuficio, seni recocto
  6. ---irascere iterum meis iambis
  7. immerentibus, unice imperator.
  1. Oramus, si forte non molestum est,
  2. demonstres ubi sint tuae tenebrae.
  3. te campo quaesivimus minore,
  4. te in circo, te in omnibus libellis,
  5. te in templo summi Iovis sacrato.
  6. in Magni simul ambulatione
  7. femellas omnes, amice, prendi,
  8. quas vultu vidi tamen serenas.
  9. † A velte sic ipse flagitabam:
  10. “camerium mihi, pessimae puellae!”
  11. quaedam inquit nudum † reduc †
  12. “en hic in roseis latet papillis.”
  13. sed te iam ferre Herculi labos est:
  14. tanto ten fastu negas, amice?
  15. dic nobis ubi sis futurus, ede
  16. audacter, committe, crede luci.
  17. nunc te lacteolae tenent puellae?
  18. si linguam clauso tenes in ore,
  19. fructus proicies amoris omnes:
  20. verbosa gaudet Venus loquella.
  21. vel vi vis, licet obseres palatum,
  22. dum veri sis particeps amoris.
  1. O rem ridiculam, Cato, et iocosam
  2. dignamque auribus et tuo cachinno.
  3. ride, quidquid amas, Cato, Catullum:
  4. res est ridicula et nimis iocosa.
  5. deprendi modo pupulum puellae
  6. trusantem: hunc ego, si placet Dionae,
  7. pro telo rigida mea cecidi.
  1. Pulchre convenit improbis cinaedis,
  2. Mamurrae pathicoque Caesarique.
  3. nec mirum: maculae pares utrisque,
  4. urbana altera et illa Formiana,
  5. impressae resident nec eluentur:
  6. morbosi pariter gemelli utrique,
  7. uno in lecticulo erudituli ambo,
  8. non hic quam ille magis vorax adulter,
  9. rivales socii puellularum:
  10. pulchre convenit improbis cinaedis.