Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. dein mille altera, dein secunda centum,
  2. deinde usque altera mille, deinde centum,
  3. dein, cum milia multa fecerimus,
  4. conturbabimus illa, ne sciamus,
  5. aut ne quis malus invidere possit,
  6. cum tantum sciat esse basiorum.
  1. Flavi, delicias tuas Catullo,
  2. ni sint inlepidae atque inelegantes,
  3. velles dicere, nec tacere posses.
  4. verum nescio quid febriculosi
  5. scorti diligis: hoc pudet fateri.
  6. nam te non viduas iacere noctes
  7. nequiquam tacitum cubile clamat
  8. sertis ac Syrio fragrans olivo,
  9. pulvinusque peraeque et hic et ille
  10. attritus, tremulique quassa lecti
  11. argutatio inambulatioque.
  12. nam nil stupra valet, nihil, tacere.
  13. cur? non tam latera ecfututa pandas,
  14. ni tu quid facias ineptiarum.
  15. quare, quidquid habes boni malique,
  16. dic nobis: volo te ac tuos amores
  17. ad caelum lepido vocare versu.
  1. Quaeris quot mihi basiationes
  2. tuae, Lesbia, sint satis superque.
  3. quam magnus numerus Libyssae harenae
  4. laserpiciferis iacet Cyrenis,
  5. oraclum Iovis inter aestuosi
  6. et Batti veteris sacrum sepulcrum,
  7. aut quam sidera multa, cum tacet nox,
  8. furtivos hominum vident amores,
  9. tam te basia multa basiare
  10. vesano satis et super Catullo est,
  11. quae nec pernumerare curiosi
  12. possint nec mala fascinare lingua.
  1. Miser Catulle, desinas ineptire,
  2. et quod vides perisse perditum ducas.
  3. fulsere quondam candidi tibi soles,
  4. cum ventitabas quo puella ducebat
  5. amata nobis quantum amabitur nulla.
  6. ibi illa multa tum iocosa fiebant,
  7. quae tu volebas nec puella nolebat.
  8. fulsere vere candidi tibi soles.
  9. nunc iam illa non vult: tu quoque, impotens, noli,
  10. nec quae fugit sectare, nec miser vive,
  11. sed obstinata mente perfer, obdura.
  12. vale, puella! iam Catullus obdurat,
  13. nec te requiret nec rogabit invitam:
  14. at tu dolebis, cum rogaberis nulla.
  15. scelesta, vae te! quae tibi manet vita!
  16. quis nunc te adibit? cui videberis bella?
  17. quem nunc amabis? cuius esse diceris?
  18. quem basiabis? cui labella mordebis?
  19. at tu, Catulle, destinatus obdura.
  1. Verani, omnibus e meis amicis
  2. antistans mihi milibus trecentis,