Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. diversae variae viae reportant.
  1. Porci et Socration, duae sinistrae
  2. Pisonis, scabies famesque mundi,
  3. vos Veraniolo meo et Fabullo
  4. verpus praeposuit Priapus ille?
  5. vos convivia lauta sumptuose
  6. de die facitis? mei sodales
  7. quaerunt in trivio vocationes?
  1. Mellitos oculos tuos, Iuventi,
  2. siquis me sinat usque basiare,
  3. usque ad milia basiem trecenta,
  4. nec unquam videar satur futurus,
  5. non si densior aridis aristis
  6. sit nostrae seges osculationis.
  1. Disertissime Romuli nepotum,
  2. quot sunt quotque fuere, Marce Tulli,
  3. quotque post aliis erunt in annis,
  4. gratias tibi maximas Catullus
  5. agit pessimus omnium poeta,
  6. tanto pessimus omnium poeta
  7. quanto tu optimus omnium patronus.
  1. Hesterno, Licini, die otiosi
  2. multum lusimus in meis tabellis,
  3. ut convenerat esse delicatos.
  4. scribens versiculos uterque nostrum
  5. ludebat numero modo hoc modo illoc,
  6. reddens mutua per iocum atque vinum.
  7. atque illinc abii tuo lepore
  8. incensus, Licini, facetiisque,
  9. ut nec me miserum cibus iuvaret,
  10. nec somnus tegeret quiete ocellos,
  11. sed toto indomitus furore lecto
  12. versarer cupiens videre lucem,
  13. ut tecum loquerer simulque ut essem.
  14. at defessa labore membra postquam
  15. semimortua lectulo iacebant,
  16. hoc, iucunde, tibi poema feci,
  17. ex quo perspiceres meum dolorem.
  18. nunc audax cave sis, precesque nostras,
  19. oramus, cave despuas, ocelle,
  20. ne poenas Nemesis reposcat a te.
  21. est vehemens dea: laedere hanc caveto.
  • Ille mi par esse deo videtur,
  • ille, si fas est, superare divos
  • qui sedens adversus identidem te
  • spectat et audit
  • dulce ridentem, misero quod omnis
  • eripit sensus mihi: nam simul te,
  • Lesbia, adspexi, nihil est super mi
  • ---
  • lingua sed torpet, tenuis sub artus
  • flamma demanat, sonitu suopte
  • tintinant aures, gemina teguntur
  • lumina nocte.
  • otium, Catulle, tibi molestum est:
  • otio exsultas nimiumque gestis.
  • otium et reges prius et beatas
  • perdidit urbes.
    1. Quid est, Catulle? quid moraris emori?
    2. sella in curuli struma Nonius sedet,
    3. per consulatum perierat Vatinius:
    4. quid est, Catulle? quid moraris emori?
    1. Risi nescio quem modo e corona,
    2. qui, cum mirifice Vatiniana
    3. meus crimina Calvus explicasset,
    4. admirans ait haec manusque tollens
    5. “di magni, salaputium disertum!”
    1. Othonis caput oppido est pusillum,
    2. ---et eri rustica semilauta crura,
    3. subtile et leve peditum Libonis,
    4. ---si non omnia, displicere vellem
    5. tibi et Fuficio, seni recocto
    6. ---irascere iterum meis iambis
    7. immerentibus, unice imperator.
    1. Oramus, si forte non molestum est,
    2. demonstres ubi sint tuae tenebrae.
    3. te campo quaesivimus minore,
    4. te in circo, te in omnibus libellis,
    5. te in templo summi Iovis sacrato.