Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. inducens in amorem, quasi tuta omnia mi forent.
  2. idem nunc retrahis te ac tua dicta omnia factaque
  3. ventos irrita ferre ac nebulas aerias sinis.
  4. si tu oblitus es, at di meminerunt, meminit Fides,
  5. quae te ut paeniteat postmodo facti faciet tui.
  1. Paene insularum, Sirmio, insularumque
  2. ocelle, quascumque in liquentibus stagnis
  3. marique vasto fert uterque Neptunus,
  4. quam te libenter quamque laetus inviso,
  5. vix mi ipse credens Thyniam atque Bithynos
  6. liquisse campos et videre te in tuto!
  7. o quid solutis est beatius curis,
  8. cum mens onus reponit, ac peregrino
  9. labore fessi venimus larem ad nostrum
  10. desideratoque adquiescimus lecto?
  11. hoc est quod unum est pro laboribus tantis.
  12. salve, o venusta Sirmio, atque ero gaude;
  13. gaudete vosque, o Lydiae lacus undae;
  14. ridete, quidquid est domi cachinnorum.
  1. Amabo, mea dulcis Ipsithilla,
  2. meae deliciae, mei lepores,
  3. iube ad te veniam meridiatum.
  4. et si iusseris illud, adiuvato,
  5. ne quis liminis obseret tabellam,
  6. neu tibi libeat foras abire;
  7. sed domi maneas paresque nobis
  8. novem continuas fututiones.
  9. verum, si quid ages, statim iubeto:
  10. nam pransus iaceo et satur supinus
  11. pertundo tunicamque palliumque.
  1. O furum optime balneariorum
  2. Vibenni pater, et cinaede fili,
  3. (nam dextra pater inquinatiore,
  4. culo filius est voraciore)
  5. cur non exsilium malasque in oras
  6. itis, quandoquidem patris rapinae
  7. notae sunt populo, et natis pilosas,
  8. fili, non potes asse venditare?
  • Dianae sumus in fide
  • puellae et pueri integri;
  • Dianam pueri integri
  • puellaeque canamus.
  • O Latonia, maximi
  • magna progenies Iovis,
  • quam mater prope Deliam
  • deposivit olivam,
  • montium domina ut fores