Adelphi

Terence

Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.

  1. Quod cum salute eius fiat, ita se defatigarit velim,
  2. Ut triduo hoc perpetuo prorsum e lecto nequeat surgere.
Sy.
  1. Ita fiat, et istoc si quid potis est rectius.
Ct.
  1. Ita: nam hunc diem
  2. Misere nimis cupio, ut coepi, perpetuum in laetitia degere:
  3. Et illud rus nulla alia causa tam male odi, nisi quia prope est:
  4. Quod si abesset longius,
  5. Prius nox oppressisset illic quam huc reverti posset iterum.
  6. Nunc ubi me illic non videbit iam huc recurret, sat scio.
  7. Rogitabit me ubi fuerim; quem ego hodie toto non vidi die.
  8. Quid dicam?
Sy.
  1. Nihilne in mentem?
Ct.
  1. Nunquam quicquam.
Sy.
  1. Tanto nequior.
  2. Cliens, amicus, hospes, nemo est vobis?
Ct.
  1. Sunt: quid postea ?
Sy.
  1. Hisce opera ut data sit.
Ct.
  1. Quae non data sit? non potest fieri.
Sy.
  1. Potest.
Ct.
  1. Interdiu: sed si hic pernocto, causae quid dicam, Syre?
Sy.
  1. Vah, quam vellem etiam noctu amicis operam mos esset dari.
  2. Quin tu otiosus es: ego illius sensum pulchre calleo.
  3. Quum fervit maxime tam placidum quam ovem reddo.
Ct.
  1. Quo modo?
Sy.
  1. Laudarier te audit libenter: facio te apud illum Deum:
  2. Virtutes narro.
Ct.
  1. Meas?
Sy.
  1. Tuas: homini ilico lacrimae cadunt
  2. Quasi puero gaudio. Hem tibi autem.
Ct.
  1. Quidnam est?
Sy.
  1. Lupus in fabula.
Ct.
  1. Pater est?