Scholia in Lucianum
Scholia in Lucianum
Scholia in Lucianum. Rabe, Hugo, editor. Leipzig: Teubner, 1906.
εἰχόμην*] ἀντὶ τοῦ ἔνοχος ἦν. ~ VMΟSUΔΩ
τὸ λελογισμένον] ἤγουν ὁ λογισμός. ~ M
ad initium: ἐντεῦθεν ὁ λόγος, ὃν ⸤ἐπι⸥δείξεσθαι Νιγρίνῳ του⸤τῳὶ⸥ ὑπισχνεῖται, πλήρης κο⸤λακείας⸥· αὐτὸν γὰρ ὑποποιεῖσθαι Ν⸤ιγρῖνον⸥ τῷ λόγῳ σπουδὴ ἅτε ⸤τούτου οὐ τὸν⸥ τυχόντα ἔπαινον ⸤Νιγρίνου⸥ διεξιών. ἐν⸤τεῦθεν⸥ καὶ ἔοικέ μοι καλῶς ⸤ἔχειν⸥ αὐτὸν ἐπιγράφει⸤ν Νιγρῖνος⸥ ἢ περὶ φιλοσόφου ⸤ἤθους⸥. ~ ⸤B⸥OUΔ
ἐπιτυχεῖν] ὅρα τὸ ἐπιτυχεῖν ἀντὶ τοῦ ἐντυχεῖν κείμενον καὶ δοτικῇ συντεταγμένον. ~ φ τοῦ παιδός] ἤγουν τοῦ δούλου. ~ M ἐκλήθην] εἰσεκλήθην. ~ M σφαῖρα καλάμου] ἤγουν ἀπὸ καλάμου. ~ M
τὴν ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος] φέρουσαν δηλονότι. ~ M ἀρχαῖον*] ἀνόητον. ~ VMΟSΩ. Addit M: μάταιον. ~
διαμνημονεύουσι] ὅρα τὸ διαμνημονεύουσιν ὡς αἰτιατικῇ συνῆψεν. ~ φ οὕτω δὴ — τοῖς ἀκούουσιν] ὡραῖα ταῦτα καὶ νοὸς κάλλους ξένα. ~ V ἀνατυλίττων] σημείωσαι τὸ ἀνατυλίττων ἀντὶ τοῦ ἀνελίττων κείμενον. ~ φ