Scholia in Odysseam

2. γαστέρι μάργῃ] γαστριμαργίᾳ, ἀπληστίᾳ. H. [οὐδεὶς οὔτε γραμματικῶν οὕτε ῥητόρων ἐμνημόνευσεν· Ἀριστοτέλης δὲ ἐν τῷ περὶ ζῴων μέμνηται ζῴου μάργου, λέγων ὅτι γεννᾶται ἀπὸ σήψεως μεταξὺ γῆς καὶ ὕδατος. καὶ ἀφʼ οὗ γεννηθῇ οὐ παύεται γαιηφαγοῦν ἕως οὗ ἐκτρυπήσῃ τὴν γῆν καὶ εἰς τὴν ἐπιφάνειαν ἔλθῃ, καὶ ἐλθὸν θνήσκει τρεῖς ἡμέρας· καὶ ἔρχεται νέφος μετὰ βροντῆς καὶ βρέχει ἐπάνω αὐτοῦ καὶ ἀναζῇ μηκέτι γαιηφαγοῦν. ἐκ τούτου οἶμαι τοὺς ἀρχαίους φιλοσόφους ὁρμηθέντας τοὺς πολυφάγους γαστριμάργους καλέσαι. δύναται δέ τις εὐσεβῶς καὶ κατὰ θεωρίαν ἐκλαβεῖν τὰ εἰρημένα. πᾶν γὰρ πάθος ἀπὸ σήψεως γεννᾶται, καὶ ἐπὰν γεννηθῇ, οὐ παύεται ἐσθίον τὴν ὑποστήσασαν καρδίαν, ἕως ἂν διὰ τῆς γνωστι- κῆς ἕξεως εἰς φανέρωσιν ἀληθείας ἔλθῃ, καὶ ἐλθὸν θνήσκει ταῖς τρισὶ [*](1. περὶ] ἐπὶ P. manifestum est et planissime o- καταξενίας] Vocabulum suspec- stendunt quae in ine dicuntur de tum. ἁγίου πνεύματος σταλαγμοῖς. 2. δωροδοκία Buttm. pro δωροδο- 14. γαιηφαγοῦν] γηῖφαγοῦν Etym. κίας. hic et infra. 5-7. Legitur apud Eustathium 15. ἐκτρυπήσς] ἐκτρυπήσει H. 16. μετὰ βροντῆς] βροχῆς Etym.. 8. ὁ δι᾿] ὁ om. H. omisso μετά. 11—14. οὐδεὶς—ὕδατος] Haec pars 17. οἶμαι—ὁρμηθέντας—καλέσαι] acholii est etiam in Vind. 133. To. οἱ μετὰ—ὁρμηθέντες —ἐκάλεσαν Ε. tum scholion legitur in Etym. M. tym. 9. 222, 5. levi cum scripturae di. 21. ἐσθίον ex Etym. correxi pro versitate. Seclusi autem hanc an- ἐσθίειν. notationem, quam scholiis Home- 22. ἀληθείας om. Etym. ricis temere illatam esse et per se )

3. ἀζηχὲς] διηνεκὲς, ἀδιάλειπτον. V. πολλά. MS. Barnes.

5. Ἀρναῖος] ἢ ὅτι προβατώδης, ἢ παρὰ τὸ ἄρνυσθαι, ὅ ἐστι λαμ- θάνειν· ἢ ἀραῖος· ηὔχοντο γὰρ αὐτοῦ οἱ γονεῖς γεννηθῆναι· καὶ πλεο- νασμῷ τοῦ ν ἀρναῖος. B. γέγονε τὸ ὄνομα παρὰ τὴν ἀρὰν ἀραῖος, καὶ πλεονασμῷ τοῦ ν ἀρναῖος, ὁ εὐκταῖος τῇ μητρὶ γενόμενος· ἢ παρὰ τὸ ἄρνυσθαι τὸ λαμβάνειν ὡς πτωχὸς, ἵνʼ ᾖ ὄνομα πτωχῷ πρέπον· ἢ ἀπὸ τῶν ἀρνῶν, ἵνʼ ᾖ ὁ βληχώδης καὶ ἠλίθιος. Q.

6. ἐκ γενετῆς] ἐκ γενεῆς, διχῶς. H.

Ἶρος] ἀπὸ τοῦ Ἴρις ἡ ἄγγελος τῶν θεῶν. B. Ἶρος παρὰ τὸ εἴρω τὸ λέγω, ὁ τὰς ἀγγελίας κομίζων· λέγει γὰρ, οὕνεκʼ ἀπαγγελίας. Q. παρὰ τὸ εἴρειν. V.

8. διώκετο] ἐδίωκεν. V. παθητικὸν ἀντὶ τοῦ ἐνεργητικοῦ. B.H.

11. ἐπιλλίζουσιν] διανεύουσι τοῖς ὀφθαλμοῖς. ἶλλοι γὰρ οἱ ὀφθαλ- μοὶ, ἀπὸ τοῦ εἰλεῖσθαι, ὅθεν τὸ δενδίλλων. B.Q. ἐπιλλίζουσιν διὰ δύο λλ. H.

15. ἐκ παντὸς τὸ ἀνενόχλητον αὐτοῦ δηλοῖ. H. δαιμόνιε] διʼ ἔργων σε οὐ κακοποιῶ. οὔτʼ ἀγορεύω, οὔτε κακολογῶ σε, οὔτε τινα φθονέω δόμεναι, καὶ πόλλʼ ἀνελόντα, οὐ φθονῶ σοι. H.Q.

17. οὐδὸς δʼ ἀμφοτέρους ὅδε χείσεται] χωρήσει, ἔνθεν καὶ χειὰ ἡ κατάδυσις τῶν ὄφεων. B.Q.V. Δημήτριος δέ φησιν ὅτι ἀττικίζων ὁ ποιητὴς ἀντὶ τοῦ δέξεται χείσεται εἶπεν. B. Q. Vind. 133.

οὐ στενοχωρήσει. οὐδέ τί σε χρὴ ἀλλοτρίων φθονεῖν· οὐ γὰρ ἀπὸ τῶν σῶν λήψομαι. Q.

18. ἀλλοτρίων φθονέειν] οὕτως ἡ σύνταξις, οὐ χρή σε φθονεῖν μοι τῶν ἀλλοτρίων. B.H.Q. μέλλουσι δὲ οἱ θεοὶ εὐδαιμονίαν ἡμῖν πα- ρέχειν. ἄδηλον γὰρ τὸ τῆς τύχης ῥεῦμα. B. Q.

19. ὄλβον δὲ θεοὶ μέλλουσιν ὀπάζειν] ἐοίκασι δὲ οἱ θεοὶ δωρητικοὶ εἶναι εὐδαιμονίας, ὥστε οὐ φαίνονται ἡμῖν ἵλεω. Q. V.

21. μή σε, γέρων] ὅλον συνῆπται τὸ νόημα οὕτως, μήπως σε αἵ. ματος πληρώσω, καὶ πλέον ἡσυχίαν ἐμαυτῷ ποιήσω αὔριον. εἰ γὰρ σὺ πληγείης, οὐκέτι ἐνταῦθα ἥξεις, καὶ εὑρίσκομαι ἐκτὸς ὣν μάχῃε, σοῦ μηκέτι ἐλθόντος. B. Q.

27. γρηῒ καμινοῖ] τῇ καμινοκαυστρίᾳ, τῇ φρυττούσῃ τὰς κριθὰς πρὸς τὸ ποιῆσαι ἄλευρα. οὕτως Ἀρίσταρχος καὶ Ἡρωδιανός. ὃ Ἀττικοὶ κοδομεύειν φασίν. ὁ δὲ Κομανὸς τῇ καμούσῃ τὰς ἶνας διὰ τὸ γῆρας. B.H.Q. Vind. 133. Καὶ ἄλλως. γρηὶ καμινοῖ, καμι- νευτρίᾳ, παραπλησίως κατὰ τὸ εἶδος καὶ τὴν ἐσθῆτα. ῥυπαρὰ γὰρ ἐφόρει. B.H.Q. καμινευτρίᾳ, φρυγούσῃ κριθάς. ἔστι δὲ ἡ εὐθεῖα καμινώ. V.

ἐν πολλοῖς, γρηῒ καμινῶ. H.

28. χαμαὶ δʼ ἐκ πάντας] σχεδὸν πᾶσαι, χαμαὶ δέ κε πάντας. H.

τοὺς ὀδόντας ἐκκόψω. H.

29. ληϊβοτείρης] τῆς κατεσθιούσης τὸ λήιον, ὅ ἐστι τὸ σιτοφόρον χωρίον. ἐὰν γὰρ εὑρεθῇ σῦς ἀλλότριον σπόριμον πεδίον βοσκομένη, ἐξοδοντίζεται. V. νόμος ἦν, ὡς ἐὰν εὑρεθῇ σὔς ἀλλότριον σπόριμον πεδίον βοσκομένη, ἐξωδοντίζετο. Q. ὡς χοίρου λήϊον βοσκομένης. εἴ που γὰρ εὑρίσκετο εἰς ἀλλότριον χυρίον χοἴρος, τοῦ τοἔπασχεν ὑπὸ τῶν δεσποτῶν τοῦ. χωρίου κατεχομένη. οὗτος δὲ ὁ νόμος παρὰ Κυ- πρίοις. B.H.

30. ἐπιγνώωσι δὲ ἀντὶ τοῦ θεάσωνται. V.

33. πανθυμαδὸν ὀκριόωντο] μετὰ παντὸς θυμοῦ ἐτραχύνοντο, ἠγρι- [*](4. δωρητικοὶ] δωτικοὶ V. καμινεύτριαν, ἤτοι φρύττουσαν κριθὰς 5. εὐδαιμονίας] εὐνοίας Q. πρὸς εὐχερεστέραν ἀλευροποιΐαν. ὥστε—ἵλεω om. Q. ὃ Ἀττικοὶ κοδομεύειν Buttm. pro ὁ 11. ἄλευρα] ἄλευρον Vind. (ὁ om. B. Q.) Ἀττικὸς οἰκοδομεύειν. Ἀρίσταρχος καὶ ὁ (ὁ omisi) Ἡρω- 12. Κομανὸς Eustathius. Scribe- διανὸς Vindob. ἀριστοφάνης καὶ ἡρώδης batur Κόμανος. B.H.Q. Veram scripturam suo in διὰ τὸ γῆρας] ἀπὸ τοῦ γήρως Vind. libro habuit Eustatt. p. 1835. 40. 13. γρηῒ] γυνὴ B. Q. τὸ δὲ καμινοῖ διὰ τὸ ἐπιφαινόμενον μέ- 17. γρηῒ] γρηοῖ H. λαν ὡς οἷον ἔκ τινος ἀσβόλης. Ἀρίσταρ- καμινῶ] Sic H. χος δὲ καὶ Ἡρωδιανὸς καμινώ φασι τὴν 23. βοσκομένης H. βοσκομένου B. )

41. κακοείμονας] κακὰ ἱμάτια περιβεβλημένους. H.

43. ἀγήνορες] νῦν οἱ ἄγαν ἀνδρεῖοι. Q. V.

44. γαστέρες] οἰκεῖον τὸ ἆθλον τοῖς διὰ γαστέρα ἁμιλλωμένοις. ἐν πυρὶ δὲ ἀντὶ τοῦ παρὰ πυρί. οὕτως Ἀρίσταρχος. ὁ δὲ Ἀριστο- φάνης ἐν πυρὶ, ἐν τῷ καταφωτιζομένῳ τόπῳ, ὡς ἐν Ἰλιάδι (ι, 206.) “αὐτὰρ ὅγε κρεῖον μέγα κάββαλεν ἐν πυρὸς αὐγῇ.” B. Q. προση- κόντως γαστέρα πρὸς βρῶσιν τίθησι τῷ νικήσαντι. καὶ οὗτοι γὰρ διὰ τὴν γαστέρα ἐμάχοντο. Vind. 133. γαστέρες αἵδʼ αἰγῶν] τὰς φύσκας λέγει. οἰκεῖον δὲ τὸ ἆθλον τοῖς διὰ γαστέρα δυστυχοῦσιν. V. αἵθε δεικτικῶς, ἐν μέσῳ γὰρ τῷ ἀνδρῶνι τὸ πῦρ. H.

48. εὐλογώτατα πρὸ τῆς μνηστηροκτονίας τὸν Ἷρον ὑπεξάγει ὁ ποιητής. H.

50. ἥνδανε] ἤρεσκε. V.

56. ἤρα] τὸ ἐντελὲς ἐπίηρα. B. ἐπίηρα ἐστὶ τὸ ἐντελὲς, καὶ ἐν Ἰλιάδι “μητρὶ φίλῃ ἐπίηρα,ʼ ὁ μεσολαβήσας τῷ ὀνόματι εἶπεν. H.

57. ἀτασθάλλων] ἐνυβρίζων με ὑπερηφάνως ἢ ἀδικῶν με. B.H.Q.

58. ἐπώμνυον] ἐπώμνυον, οὐκ ἀπώμνυον. B.H. ἀπώμνυον] γρ. ἐπώμνυον. Vind. 133.

63. θείνῃ] γρ. δείρῃ. Vind. 56.

64. ξεινοδόκος] ὁ τοὺς ξενοὺς ὑποδεχόμενος, διὰ τοῦ κ ἀντὶ τοῦ χ. ὡς ἱστοδόκος, ἢ ἀπὸ τοῦ δέχεσθαι. H.

ἐκὶ δʼ αἰνεῖτον] συγκατατίθενται. V. συντίθενται δὲ κελεύσει μου ὁ Ἀντίνοος καὶ Εὐρύμαχος. H. Q.

67. ζώσατο] περιεζώσατο μὲν τοῖς ῥάκεσι τὰ αἰδοῖα, ἢ περὶ τὰ αἰδοῖα ἐζώσατο. B. Q.

70. μέλεʼ ἤλδανε] ψιλῶς ἀπὸ τοῦ ἀλδαίνω. καὶ Αἰολεῖς ἄλματα καλοῦσι τοὺς κλάδους, οἷον ἀλδήματα καὶ αὐξήματα. B. Q.

73. ἄιρος] Ἶρος ὀνομασθείς. ἐπίσπαστον] ἑκούσιον, ἀπὸ τῶν ὀρνί- θων τῶν δελεαζομένων καὶ ἐπισπωμένων ἑαυτοῖς τὸν ὄλεθρον. V.

ἄϊρος ἐπίσπαστον] ὁ μηκέτι ἐν ζωῇ ἐσόμενος, ὁ μηκέτι ἐσόμενος Ἷρος. τὸ δὲ, ἐπίσπαστον, αὐθαίρετον, ὃ αὐτὸς ἑαυτῷ ἐπεσπάσατο. B.H. ἕξει] γρ. ἄξει. H.

74. ἐπιγουνίδα] τὸν ἐπάνω τοῦ γόνατος τόπον. ἀπὸ δὲ μέρους τὸ πᾶν σῶμα φησίν. εἰ γὰρ τὸ ὀστῶδες μέρος εὔσαρκον, πῶς οὐκ ἂν καὶ τὰ ἄλλα; B.Q.

75. ὠρίνετο] κατεταράσσετο, οὐκ ὠργίζετο. H.

76. ἀλλὰ καὶ ὡς δρηστῆρες] ἀπλῶς. οὐ γὰρ ἐπὶ τῶν μαγείρων. “οὗτοι δῶμα κάτα δρηστῆρες ἔασιν” (Od. κ, 349. τ, 345.). Q. δρηστῆρες] οὐ πάντες δοῦλοι, ἀλλʼ ἴσως θεράποντες, ὃ καὶ ἄμει- νον. H.

77. ὅμοιον τῷ “Ἕκτορί τʼ αὐτῷ θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι πάτασσε.” (Il. η. 216.). H.

79. νῦν μὲν μήτʼ εἴης] ἀντὶ τοῦ ἀποθάνοις νῦν. μήτε γένοιο, ἀντὶ τοῦ μηδὲ ἐν παλιγγενεσίᾳ ἔλθοις τὸ δεύτερον. B.

βουγάῖε] μεγάλως ἐπαιρόμενε, βοῶν ἔργα ποιῶν. V. ἀκουστέον ὑπερμεγέθη ἔχων βοείαν ἀσπίδα, ἐπὶ τοῦ Αἴαντος, ὅταν λέγῃ “ὦ Αἶαν ἁμαρτοεπὲς βουγάιε (Il. ν, 824.), ὡς εἰ ἔλεγεν. ὁ γαίων ἐπὶ τῇ ἀσπίδι, ὡς “κύδεῖ γαίων (Il. α, 405.). ἐπὶ δὲ τοῦ Ἴρου χαριεντι- ζόμενός φησι, διὰ τὸ μέγεθος, ὡς ὑπερμεγέθη ἀνέχοντος ἀσπίδα. λέγει δὲ, μὴ εἴης μέγας, μηδὲ γένοιο· ὅμοιον τῷ “ἦ μάλα Ἶρος ἄῖρος” (73.), ἀπαγγέλλων ὅτε πού τις ἀνώγοι (7.). τοῦτο ὅμοιον καὶ τῷ “οὕτω γάρ κεν δή μοι ἐῦκλείη τʼ ἀρετή τε εἴη ἐπʼ ἀνθρώπους ἅμα τʼ αὐτίκα καὶ μετέπειτα (Od. ξ, 402.). τοῦτο γὰρ ταυτὸν τῷ εἴης καὶ γένοιο. H. Q. βουγάῖε] ἐπὶ μὲν τοῦ Αἴαντος, ἐπὶ τῇ βοῒ γαίων, ὅ ἐστι τῇ ἀσπίδι· νῦν δὲ χαριεντιζόμενος ἐπὶ τῷ γαυριῶντι τῇ ἀναισθη- σίᾳ φησί. B. Q.

84. πέμψω σʼ Ἤπειρόνδε] Ἤπειρος χώρα ἐστὶν ἐναντίον τῆς Ἰθά- κης οὕτως ἰδικῶς λεγομένη. B. Q.

85. εἰς Ἕχετον βασιλῆα] Ἔχετος ἦν μὲν υἱὸς Βουχέτου, ἀφʼ οὗ καὶ ἐν Σικελίᾳ πόλις Βούχετος καλεῖται. Σικελῶν δὲ τύραννος λέγε- [*](1. ὁ μ. ἐν ζ.—ἐσόμενος Ἶρος H. οὐκ- 28. χώρα] χωρίον B. ἐτι ἐν ζῶσιν ἐσόμενος ἰρος B. 30. In V. ed. ant. hoc quidem 2. τὸ δὲ ἐπίσπαστον om. H. acholium ad calcem libri rejectum, 4. ἐπιγουνίδα] Conf. ad ρ, 225. alterum, quod ordine tertium ex- 7. οὐκ] καὶ ? hibemus, suo loco positum est. 17. ἔχων Buttm. pro ἔχειν. BUTTM. 23. δή om. Q. 31. ἐν Σικελίᾳ πόλις Βούχετος] Epi- )

89. ἄναγον] Ἴωνες τὸ ἄγειν ἀνάγειν λέγουσιν. “οἱ δέ τοι εἰς Ἑλίκην τε καὶ Αἰγὰς δῶρʼ ἀνάγουσιʼ (Il. θ, 203.). B.H.Q.

91. ἐλάσει] πλήξει βαλών. V.

95. ἀνασχομένω] ἀνασχόμενοι. ἔστι δὲ ἀντὶ τοῦ ἀνασχομένων. Η. ἀνασχομένω] ἀνατείναντες. V.

98. μακὼν] ἐπὶ ἀνθρωπείας φωνῆς. B.

ἡ Αἰολὶς, χανών. H.

σὺν δʼ ἤλασʼ ὀδόντας] συνέκρουσε. B.Q.V.

100. γέλω ἔκθανον] ὑπὸ γέλωτος ἀπέθανον. Gl. H. διεχύθησαν τῷ γέλωτι τερπόμενοι. H.

101. εἷλκε διʼ ἐκ προθύροιο] διὰ τοῦ προθύρου τοῦ ἀνδρῶνος εἷλκεν αὐτὸν, ἕως ὅτε κατέλαβε τὴν αὐλὴν, ὅπου εἰσὶν αἱ θύραι τῆς αἰθού- σης. B. Q.

102. αἰθούσης] αἴθου ?? παρὰ τὸ καθῆσθαι ἐκ τῆς αὐλῆς. H. ποτὶ ἑρκίον αὐλῆς] εἰς τὸ περίφραγμα τῆς αὐλῆς, ἀντὶ τοῦ τῷ περιεχομένῳ τόπῳ τῆς αὐλῆς. B. Q.

105. ἐνταυθοῖ] ἐνταῦθα, ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ. H.

106. εἶναι] ἀντὶ τοῦ ἔσο. Q.

107. ἐπαύρῃ] ἐπαύρομαι, ἐπαύρῃ, ἀντὶ τοῦ εὕρῃς. B.H.Q. γρ. ἄλλο πάθῃσθα. H.

111. δεικανόωντʼ ἐπέεσσιν] ἤγουν ἐδεξιοῦντο, παρὰ τὸ δείκνυμι. MS. Barnes.

115. 116. οὗτοι οἱ β’ ἐκ τῶν ἄνωθεν μετήχθησαν· ἐκεῖ μὲν γὰρ προτρέπων φοβεῖ, ἐνταῦθα δὲ ἀπάνθρωπον τελέως τὸ ἡμιονήπια τελεῖν· διὸ περιγράφονται. H.

115. ἀνάξομεν Ἤπειρόνδε] ἀναχθῆναι ποιήσομεν. B.Q.V. νῆσος γὰρ ἡ Ἰθάκη. B.Q. ἀπαγάγωμεν. V.

123. ἀτὰρ μὲν νῦν γε] νῦν δὲ δή γε· ὁ γὰρ μέν ἀντὶ τοῦ δή. H.

128. ἐπητῇ] παρὰ τὸ ἔπος. περισπωμένως, ἀντὶ τοῦ λογίῳ. B. H.Q. ἐπητῇ] δεινῷ εἰπεῖν, ἢ λογίῳ, παρὰ τὰ ἔπη. V.

130. ἀκιδνότερον] ὑπομονητικώτερον. B. Q.

132. οἷον οὐκ ἀνέξεσθαι, ἀλλʼ αὐτὸν ἐξάξειν· οὕτως Ἀριστοφά- νης. H.

133. ἀρετὴν] εὐδαιμονίαν, τὴν ὑπὸ θεῶν εὐπραξίαν. H.

ὄφρ’ ἀρετὴν παρέχωσι] νῦν, τοῖς ἀγαθοῖς παρέχουσιν εὐδαιμονίαν· ὁμοίως τῷ “ἀρετῶσι δὲ λαοί.ʼ (Od. τ, 114.). Q. V.

134. τελέουσι] ποιοῦσιν, ἐπιφέρουσιν. V.

136. τοῖος γὰρ νόος ἐστὶν] οἱ μὲν φιλόσοφοι ἐκδέχονται ὅτι οἷον ἂν ᾖ τὸ κατάστημα τοῦ ἀέρος, τοιαύτην καὶ τὴν ἡμέραν διατελοῦσιν [*](5. αἰθούσνς] αὐλῆς B. 17. ἡμιονέπια] Corruptum. 12. ἐπαύρομαι, ἐπαύρῃ om. B. Q. 22. παρὰ τὸ ἔπος om. B. Q. 13. ἄλλο πάθῃσθα] Ex Il. ω, 551. 28. παρέχουσιν] παρέχουσαν Q. )

138. ἔμελλον] ἐῴκειν, ἐδόκουν. Q. ἐῴκειν, ἐνομιζόμην. V.

140. πατρί τʼ ἐμῷ πίσυνος] θαρρῶν τῇ προστασίᾳ τοῦ πατρὸς καὶ τῶν ἀδελφῶν. Q.

142. ἀλλʼ ὅγε σιγῇ] ἡσυχῆ, ἐγκρατῶς, μήτε ἐπαιρόμενος, μήτε ἄγαν ὀδυρόμενος. δῶρα δὲ θεῶν ἀπλῶς τὰ διδόμενα ὁποῖα τύχη ὄντα. B.

143. οἷ᾿ ὁρόω μνηστῆρας] θαυμαστικῶς τὸ οἷα. ἡρέμα ταῦτα πρὸς τὸν Ἀμφίνομον φησί. Q.

150. καὶ κεῖνον] πλήρης ὁ καί. H.

154. ἐμφαίνει τὸν ἐπιμελῶς ἀκούσαντα διὰ τοῦ νευστάζων. H. ὄσσετο] προεμηνύετο. Q.

160. πετάσειε] ἐκπλήξειεν. V. ἀναστήσει πρὸς ἐπιθυμίαν. B. γρ. θέλξειε. Vind. 50. 56.

οὐκ ἀλαζονικῶς δὲ πρόσεισιν ἡ Πηνελόπη, ἀλλʼ ὅπως μὴ βιασθῇ προνοουμένη καὶ ἐλπιδοποιοῦσα τὸ δοκεῖν τινι συνοικῆσαι. Q. V.

162. μᾶλλον πρὸς πόσιος] ἵνʼ ἐκπλαγεὶς τῷ κάλλει αὐτῆς Ὀδυσ- σεὺς μᾶλλον κατὰ τῶν μνηστήρων ἐπιρρωσθείη. B. Q.

163. ἀχρεῖον] ἄκαιρον μηδενὸς προκειμένου, οὐ χρειῶδες, οὐδὲ πρὸς χρείαν ἁρμοζόμενον. B.H.Q. οἷον οὐκ ἐκ σπουδῆς. V.

166. συμβουλεύσαιμι γὰρ ἂν τῷ παιδὶ ἔπος τὸ κέρδιον εἴη. H.

167. ἐπαινεῖν] συντίθεσθαι. V.

ἐπαινεῖν] γρ. ὁμιλεῖν. M.

βάζουσι] εἰς κενὸν λαλοῦσι. Q.

φρονέουσι] βουλεύονται, ἐννοοῦσι. V.

168. ὅμοιον τῷ “ἔσθλʼ ἀγορεύοντες, κακὰ δὲ φρεσὶ βυσσοδόμευον” (Od. ρ. 66.). H.

172. ἐπιχρίσασα παρειάς] ἐλαίῳ λιτῷ ἢ σκευαστῷ. B.

174. ἄκριτον αἰεί] ἀδιαλείπτως, ἀδιαχωρίστως. H.

176. ἠρῶ] γρ. ἤρω. Vind. 133.

178. παραύδα] ἔξω τοῦ δέοντος λέγει ἢ κρύπτει. Q.

κηδομένῃ] μετὰ τοῦ ι, ἀντὶ τοῦ κηδευούσῃ πρὸς τὸ χ. H.

179. ἀλοιφῇ] ἐλαίῳ. H. V.

180. ἀγλαΐην] νῦν ἀντὶ τοῦ καλλωπισμόν. H.

182. ἀνώχθει] γρ. ἄνωχθι. H.

184. οὐ κεῖσʼ εἰμι] τὸ πλῆρες, ἐκεῖσε εἶμι. τινὲς δὲ, εἴσειμ’. ἄμεινον δὲ τὸ πρῶτον. H.

186. ἀγγελέουσα] λέγουσα. V.

νέεσθαι] γρ. ἔσεσθαι. H.

192. κάλλει] νῦν τὰ μύρα. V. μυθικῶς θείῳ τινὶ χρίσματι. Q.

193. Κυθέρεια] ἢ ἀπὸ τοῦ κεύθειν ἢ ἀπὸ τοῦ κύειν ἔρωτα. B.

194. ἱμερόεντα] γρ. ἐρόεντα. Vind. 56.

195. πάσσονα] παχυτέραν πρὸς ἀναλογίαν τοῦ μήκους. H.

196. πριστοῦ] γρ. λευκοῦ. M.

197. δῖα θεάων] Ζηνόδοτος γράφει, δῖʼ Ἀφροδίτη. H. Vind. 133.

199. φθόγγῳ ἐπερχόμεναι] σὺν φθόγγῳ, οὐ σιωπῇ βαδίζουσαι πρὸς αὐτήν. B. μετὰ φωνῆς ἐπιοῦσαι. V.

200. ἀπομόρξατο] ὃ συνήθως οἱ διυπνισθέντες ποιοῦσιν. H.

201. αἰνοπαθῆ] τὴν δεινοπαθῆ. H.

204. φθινύθω] φθείρω. V.

212. ἔθελχθεν] ἠλλοιώθησαν. Q.V.

ἔρῳ δʼ ἄρα θυμὸν ἔθελχθεν] γράφεται, ἔρως δʼ ἄρα θυμὸν ἔθελγεν. B. M.

216. κέρδεʼ] κέρδεα νῦν τὰ βουλεύματα. B. συνέσεις. V.

ἐνώμας] ἐκίνεις. ἀντὶ τοῦ ἐνενόεις. V.

217. νῦν δʼ ὅτε] τὸ ἑξῆς, νῦν δʼ ὅτε δὴ μέγας ἐσσὶ, οὐκέτι φρένες εἰσὶν, ὡς τὸν ξεῖνον ἔασας. B. Q.

221. οἷον δὴ] θαυμαστικῶς τὸ οἷον δή. B.

223. πῶς νῦν] τὸ ἑξῆς, πῶς εἰς τὸ μετέπειτά σοι αἶσχος λώβη τε πέλοιτο, εἴ τι ὁ ξεῖνος πάθοι ῥυστακτύος ἐξ ἀλεγεινῆς; τὸ γὰρ νῦν μέλλοντός ἐστι χρόνου, τὸ δὲ πῶς θαυμαστικὸν μετὰ ἤθους. B. H. Q. ἐν μεταξυλογίαις θαυμαστικῶς, καὶ τοιοῦτος ὁ στίχος. πῶς ἀντὶ τοῦ ποδαπῶς, ὁποίως μετέπειτα· οὕτως εἴ τι ὁ ξεῖνος πάθοι. H.

224. ῥυστακτύος] ἑλκυσμοῦ, αἰκισμοῦ. κήδεται δὲ αὐτοῦ παρ’ Εὐμαίου μαθοῦσα ὑπάρχειν αὐτὸν Ὀδυσσέως ἑταῖρον. Q.

227. κεχολῶσθαι] τὸ ἑξῆς, τὸ μὲν κεχολῶσθαί σε. ὁ δὲ νοῦς, διὰ τοῦτο μὲν ὀργίζεσθαι οὐ μέμφομαί σοι, οὐκ εἰμὶ δὲ ἀνόητος ὡς σὺ φῆς, ἀλλὰ νοῶν τὰ καθέκαστα. B. Q.

229. πάρος δʼ ἔτι νήπιος ἦα] γράφεται, μέγας δέ κε νήπιος εἴην. ὁ δέ ἀντὶ τοῦ γάρ· μέγας γὰρ ἀνόητος εἴην, εἰ μὴ νοῶ ἐσθλά τε καὶ τὰ χέρεια. μέγας δὲ, ἤτοι μέγας ὢν τῇ ἡλικίᾳ. ἢ δύναται καὶ ἐπι- τάσεως εἶναι μέγας μωρὸς ἀντὶ τοῦ πάνυ ἀνόητος, ὡς καὶ ἐν τῇ συνηθεία. ὅθεν καὶ ἐπίρρημα μέγα ἀντὶ τοῦ μεγάλως. H. Q.

ἠθέτει καὶ Ἀρίσταρχος. H.

233. οὐ μέντοι ξείνου] οὐ κατὰ τὴν βούλησιν τῶν μνηστήρων, οὐδὲ ὡς ἐπεθύμουν αὐτοὶ ἀπέβη τὰ τῆς μάχης. ὁ γὰρ Ὀδυσσεὺς κρείσ- σων ἐγένετο, ἐκείνων βουλομένων τὸν Ἶρον νικῆσαι. B.H.Q.

μῶλος] νῦν πυγμή. B.

234. ὁ δέ ἀντὶ τοῦ γάρ. H.

235. αἲ γὰρ, Ζεῦ] ταῦτα σιωπῇ Τηλέμαχος πρὸς τὴν μητέρα φησὶ πρὸς τῇ παραστάδι παρεστηκώς. H. Q.

238. λελῦντο] προπερισπωμένως τὸ λελῦντο· τὸ δὲ νῦν τὸ τέ- λος. H.

λέλυτο] γρ. λῦτο, et γρ. λελῦτο. Vind. 133.

239. νῦν] γρ. γοῦν. H.

ἐπʼ αὐλίῃσι] γρ. ἐν αὐλείῃσι. H.

246. Ἴασον Ἀργος] Ἴασος βασιλεὺς Πελοποννήσου. Ἀργος οὖν νῦν τὴν Πελοπόννησον λέγει, ἢ καὶ ὅλην τὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τοῦ μεσαι- τάτου. Q. V. τὴν Πελοπόννησον, ἀπὸ Ἰάσου τοῦ τῆς Ἰοῦς. πρὸς τὴν αὐτὴν δὲ καὶ Ἀχαικὸν Ἀργος φησὶ, Πελασγικὸν δὲ Ἄργος τὴν Θεσσαλίαν. B.Q.

248. περίεσσι γυναικῶν] ἡ περί ἀντὶ τοῦ περισσότερον, ἤτοι ὑπερ- έχεις τῶν γυναικῶν. B.

249. φρένας ἔνδον ἐΐσας] ἀκλινεῖς. ἀπὸ τῶν ζυγῶν ἡ μεταφορά. ἢ ὁμοίας τῷ κάλλει. B. Q.

253. ᾗεν] σὺν τῷ ι Ἀρίσταρχος καὶ Ἀριστοφάνης, ἀντὶ τοῦ ἦεν. H.

254. τὸν ἐμὸν βίον] τὴν ἐμὴν πολιτείαν, τὴν ἐμὴν ζωήν. Q. ἀμφιπολεύοι] περιπέσοι, περὶ τὸν ἐμὸν βίον πολοῖτο καὶ ἀνα- στρέφοιτο. B. διέποι, θεραπεύοι. V.

257. λιπὼν κατὰ] τινὲς ἀναστρέφουσι τὴν κατά· ἔνιοι δὲ ἀντὶ τῆς ἀπό λέγοντες οὐκ ἀναστρέφουσιν. Q.

258. ἐμὲ χεῖρα] ἀντὶ τοῦ ἐμοῦ χεῖρα, ἢ ἐμὲ προσηύδα. B.

261. καὶ γὰρ Τρῶάς φασι] ἐλπιδοποιεῖ προφανῶς τοὺς μνηστῆρας. ὅτι σὺν τοῖς ἄλλοις εἰκὸς ἀνῃρῆσθαι αὐτόν. Q.V.

263. ἵππων δʼ ὠκυπόρων ἐπιβήτορας] τὸ ἑξῆς, οἵτινες ἐπιβάται τῶν ἵππων διαχωρίζουσι τὴν φιλονεικίαν τοῦ πολέμου, τέμνοντες συν- τόμως τὴν μάχην. B. Q.

265. εἴ κέν μʼ ἀνέσει θεὸς] ἐκ τοῦ θανάτου ἀφήσει, ἢ ἐκ τῆς ἀλ- λοδαπῆς εἰς τὴν πατρίδα ἀναπέμψει καὶ ἀνακομίσει. B.Q. ἀνέ- σει] ἐάσει, ἀναπέμψει. V.

268. ἢ ἔτι] ἀντὶ τοῦ, καὶ ἔτι. B.

269. γενειήσαντα] ἵνα μὴ ὑπὸ πατρῴου ἐξουσίας γένηται ὁ παῖς. Q. Καὶ ἄλλως. ἐν προτρέπει, ἐν τούτῳ ἀποτρέπει· γραῦς γὰρ τότε ἐγένετο. Q. V.

τάδε δὴ νῦν τεχνικῶς. τὸ μὲν γὰρ παντελῶς εἴργειν τὸν γάμον ἐπαχθὲς, τὸ δὲ εἰς ἀνεπιτήδειον ἡλικίαν περιστῆσαι συνετόν. δυσω- πητικὸν δὲ καὶ τὸ τεὸν δῶμα. Q.

272. νὺξ δʼ ἔσται, ὅτε δὴ στυγερὸς γάμος] ἐλπίδα πᾶσαν αὐτοῖς ὑποβάλλει τοῦ γάμου, δεδοικυῖα ἵνα μὴ βιασθῇ. Q.

ἀντιβολήσει] συντελεσθήσεται. ἤδη γὰρ πρὸς αὐτῷ τῷ τέλει εἰμί. V.

273. οὐλομένης] ἀπολλυμένης μᾶλλον ἢ προδούσης τὴν κοίτην τοῦ ἀνδρός. Q. V.

275. οὐχ ἥδε δίκη] ἔθος. ἀντὶ τοῦ, οὐχ οὗτος ὁ τρόπος ὑπῆρχεν τῶν μνηστήρων ἐν τῷ προτέρ χρόνῳ. B. Q.

277. ἐθέλωσι] ἀντὶ τοῦ ἤθελον. καὶ τὰ ἑξῆς οὕτως. H.

279. κούρης] τῆς νύμφης. οὐ μόνον δὲ ἡ παρθένος, ἀλλὰ καὶ ἡ γεγαμημένη κόρη καλεῖται. προσεῖπε δʼ Ὀρέστης Λάκαιναν κόρην, ἐπὶ τῆς Ἑλένης. Q.

282. παρέλκετο] ἀντὶ τοῦ ἐφέλκετο. εὐτελὲς τοῦτο, διὸ καὶ κε- ραύνιον παρέθηκεν Ἀριστοφάνης. H. εἰ μὲν ὑπὸ ἓν παρέλκετο, παρολκὴν ἐλάμβανεν, εἰ δὲ διῃρημένως, παρὰ τούτων ἐλάμβανε, καὶ ἀνεπλήρου τὰ ἀναλώματα. H.Q.V. παρέλκετο] παρέσπα. V.

286. ἐνέγκαι] ἀντὶ τοῦ ἐνεγκεῖν. H.

289. ἐγκλιτικὸν τὸ τῷ. H.

291. πρόεσαν κήρυκα ἕκαστος] ἐνδέχεται καὶ καθʼ ἕκαστον τῶν μνηστήρων κήρυκα εἶναι, ἢ καὶ τὸν αὐτὸν κήρυκα ἀπὸ πλειόνων φθῆναι. Q.

292. περικαλλέα πέπλον] περιβόλαιον τὸ σκέπον τὸν ἀριστερὸν ὦμον ὄπισθεν καὶ ἔμπροσθεν, συνάγον τὰς δύο πτέρυγας εἰς τὴν δεξιὰν πλευρὰν, γυμνὴν ἐῶν τὴν δεξιὰν χεῖρα καὶ τὸν ὦμον. B. Q.

294. κληϊσιν] κατακλεῖσιν, εἰς ἂς καθίεσαν τὰς περόνας. V. ἐῦγνάπτῃς] εὐπεριστρέπτοις, καλῶς ἐπικεκαμμέναις. H.

295. ὅρμον] ἐτυμολογεῖ τὸν ὅρμον παρὰ τὸ εἴρω τὸ συνάπτω, ἔρ- μος, εἱρμός τις ὤν. ὅρμος δέ ἐστιν ὁ κατὰ τοῦ τραχήλου περικείμε- νος χρυσοῦς κόσμος. B. Q.

297. ἕρματα] δῶρα. V. τῶν ὤτων κόσμον, ὅ ἐστι τὰ ἐνώτια. MS. Barnes.

εἰς τὸ δύω ὑποστικτέον. δύο γὰρ ἕρματα. B.H.

θεράποντες] ἀντὶ τοῦ θεράπων, ὡς στήθεσι. προεῖπε γὰρ, κήρυκα ἕκαστος. οὐ μέντοι κωλύει ἕνα μὲν ἀπελθεῖν, πλείους δὲ εἶναι τοὺς κομίζοντας. B.Q.

298. τρίγληνα] τρίκορα κόσμια, ἐνώτια, τριόφθαλμα. τὸ δὲ μορό- εντα ἀντὶ τοῦ μετὰ πολλοῦ μόρου καὶ κακοπαθείας κατεσκευασμένα. B.Q.V.

300. ἴσθμιον] ἰσθμὸς ὁ τράχηλος. ἴσθμιον οὖν περιτραχήλιον κόσμον περιπεπλεγμένον, οὐ μέντοι κοσμήματά τινα ἐκκρεμάμενα. B. Q. Καὶ ἄλλως. περιτραχήλιον, ἔνθεν καὶ παρίσθμια. διαφέρει δὲ τοῦ ὅρμου. τὸ μὲν γὰρ προσέχεται τῷ τραχήλῳ, ὁ δὲ ὅρμος κε- χάλασται. ἰσθμὸς δὲ ὁ τράχηλος, ἀπὸ τοῦ εἰσιέναι δι αὐτοῦ τὴν τροφήν. Q. V.

307. λαμπτῆρας] μετεώρους ἐσχάρας, ἢ τοὺς χυτρόποδας, ἐφ’ ὧν ἔκαιον. B.Q.V.

308. ἐπὶ δὲ] γρ. περὶ δέ. H.

κάγκανα] τὰ ξηρὰ, τὰ πρὸς τὸ καίεσθαι ἐπιτήδεια. B.

309. αὖα πάλαι περίκηλα] περισσῶς εἰς τὸ καῦσαι εὔθετα, κήλεον γὰρ τὸ καυστικόν· “ἐν πυρὶ κηλέῳ (Il. σ, 346.). βούλεται οὖν εἶ. πεῖν τὰ πάνυ ξηρά. B. Q.

310. καὶ δαίδας κατέμισγον] κατέμισγον τοῖς ξύλοις, ἵνα ἐκ τῶν δάδων ἀνάπτωνται μᾶλλον. ἢ χωρὶς τῶν ξύλων τὰς ἐσχάρας ἢ ἀνὰ μέ- ρος ἄλλοτε ἄλλη ὑπηρετοῦσα. B. Q. μετέμισγον] συνανεμίγνυον. V. ἀμοιβηδὶς] ἐναλλὰξ, ποτὲ μὲν τὰς δᾷδας, ποτὲ δὲ τὰς ἐσχάρας, ἢ ἀνὰ μέρος. H.

315. ἠλάκατα νῦν ἀντὶ τῶν ἀτράκτων. H.

323. δίδου δʼ ἄρʼ ἀθύρματα θυμῷ] ἡ Μελανθὼ χλιδὰς καὶ παιδιὰς ἐλάμβανεν, ἀλλʼ οὐ συνεχώρει αὐτῇ ἡ Πηνελόπη ἀθύρματα, ἀλλὰ τὰ πρὸς ἡδονὴν αὐτῆς ἔπραττε, δηλονότι νηπία ὑπάρχουσα. ἀθύρματα γάρ εἰσι τὰ τῶν νηπίων παίγνια. B.H.Q.

328. χαλκήιον ἐς δόμον ἐλθὼν] εἰς ἐργαστήριον χαλκέως, ὅ φησιν Ἡσίοδος “πὰρ δʼ ἴθι χάλκειον θῶκον.ʼ B.H.Q. χαλκήῖον] χαλ- κέως οἶκον. V.

329. ἐς λέσχην] τόπον ἀθύρωτον, δημόσιον, ἔνθα συνιόντες λόγοις καὶ διηγήμασιν ἀλλήλους ἔτερπον. ὠνόμασται δὲ παρὰ τὸ λέχοε, ἐπεὶ ἐκεῖ ἐκοιμῶντο οἱ πτωχοὶ παρὰ τὸ πῦρ. B. Q. δημόσιον οἴκημα, οἷον λέχην, παρὰ τὸ ἐν αὐτῷ τοὺς μὴ ἔχοντας οἰκήματα λέχη ποιεῖ- σθαι. ἢ παρὰ τὸ λεσχαίνειν ἐν αὐτῷ, ὅ ἐστιν ὁμιλεῖν. Q. V. δημό- σια οἰκήματα. καὶ γὰρ ὅσοι οὐκ ἔχουσιν οἶκον ἐκεῖσε μένουσι. P.

λέχην] γρ. λέσχην. λέσχη παρὰ τὸ λέχος. H.

330. θαρσαλέως πολλοῖσιν] ἀθετοῦνται τρεῖς ὡς ἐκ τῶν ἑξῆς με- τατιθέμενοι καὶ ὅτι ἐνθάδε μηδὲν ἐθρασύνθη. Q.

333. ἢ ἀλύεις] ἀλύεις νῦν ἀντὶ τοῦ χαίρεις, γαυριᾷς. ἔνιοι δὲ, ἐν ἄλῃ καὶ θορύβῳ τῆς διανοίας καθέστηκας, οἷον οὐκ ἔχεις σαυτὸν ὑπὸ πολλῆς χαρᾶς. Q.

334. μή τις τοι] λείπει, φοβοῦ. B.

335. κεκοπὼς διὰ τοῦ φ κεκοφώς. H.

336. φορύξας] μολύνας, αἱμόφυρτόν σε ποιήσας. B. Q.

338. ὄντως τάχα τῷ Τηλεμάχῳ λέγω οἷα ἀγορεύεις, ὦ κύον. H.

339. διαμελεῖστὶ] μεληδὸν, ἵνα σε ἐπὶ τόπῳ διατάμῃ μελε- ῖστί. H.

340. διεπτοίησε] διεσκόρπισε. B.

350. γέλων] γέλωτα, Ἀττικῶς. V.

γέλων δʼ ἄρα τοῖσιν ἔτευξε] γρ. γέλων δʼ ἑτάροισιν ἔτευχεν. H.

351. κελεύει] γρ. ἀνώγει. H.

353. οὐκ ἀθεεὶ] οὐ δίχα προνοίας θεοῦ. B. οὐκ ἄνευ θεοῦ. V.

354. ἔμπης] νῦν ἀντὶ τοῦ ὁμοίως. V.

ἔμπης μοι δοκέει] ὁμοίως μοι δοκεῖ εἶναι τὸ σέλας τῶν δαίδων καὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ. B. ἀντὶ τοῦ ὁμοίως, ὡς τὸ “ἔμπης εἰς γαῖάν τε καὶ οὐρανόν.” H.

σέλας] τὸ σέλασμα. H.

355. ἐπεὶ οὖ οἱ ἔνι τρίχες οὐδʼ ἠβαιαί] ἡ γὰρ Ἀθηνᾶ “ξανθὰς ἐκ κεφαλῆς ὤλεσε τρίχας (Od. ν, 431.). Q.

357. ξεῖνʼ] τὸ ἑξῆς, ξεῖνε, εἴ σ’ ἀνελοίμην ἀγροῦ ἐπʼ ἐσχατιῆς, ἆρα ἐθελήσεις θητεύειν αἱμασιάς τε λέγων καὶ δένδρεα μακρὰ φυτεύων, μισθὸς δέ τοι ἄρκιος ἔσται. B. Q.

358. ἄρκιος] ἱκανός. V.

359. αἱμασιάς τε] τοὺς ἐκ χαλίκων φραγμοὺς χωρίων. χάλικες δὲ οἱ τεθραυσμένοι καὶ μικροὶ λίθοι· καὶ ἔστιν ἡ εὐθεῖα ὁ χάλιξ τοῦ χάλικος. λέγων δὲ ἀντὶ τοῦ οἰκοδομῶν ἐκ πολλῶν καὶ λογάδων λίθων. B.H.Q.

αἱμασιάς] τοὺς περιβόλους τῶν τοίχων, τοὺς χάλικας. λέγων] οἰκοδομῶν ἐκ συλλέκτων λίθων. V.

361. ἀμφιέσαιμι] τὸ θέμα ἔω τὸ ἐνδύομαι, οὗ ὁ μέσος μέλλων πρῶτος ἔσομαι, καὶ ἐν πλεονασμῷ ἕσσομαι· ὁ εὐκτικὸς ἕσσαιμι. H.

367. ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ, ὅτε τʼ ἤματα μακρὰ πέλονται] ζητοῦσι πῶς τὰς ἐαρινὰς ἡμέρας μακρὰς εἶπεν. ὅθεν ἠναγκάσθησάν τινες λέγειν ὅτι ἐαρινὴ τέθεικεν ἀντὶ τοῦ θερινή. ῥητέον δὲ ὅτι ἄλλο ἐστὶ τὸ πέλει καὶ ἄλλο τὸ πέλονται· τὸ μὲν γὰρ σημαίνει τὸ εἶναι, τὸ δὲ τὸ γίνε- σθαι. ἐν δὲ τῷ ἔαρι μακραὶ γίνονται αἱ ἡμέραι, εἰς γένεσιν ἀγόμεναι τῶν μακρῶν. ἔστι δὲ ὅμοιον τῷ “ἥλιος ὃς διὰ γῆς πάντα βλαστάνει βροτοῖς φθίνει τε·” οὕτω γὰρ καὶ τὸ, μακραὶ γίνονται, κατὰ τὴν Ἀττικὴν συνήθειαν ἀκουστέον. Q. πέλονται] ἀντὶ τοῦ γίνονται, πρὸς τὴν παρουσίαν τοῦ θέρους. B.

368. ἐν ποίῃ] τῷ δημητριακῷ χόρτῳ. ἐν σιτοφόρῳ χωρίῳ. Q.

370. ποίη δὲ παρείη] μὴ ἐπιλείποι ὁ θερισμός. B. Q.

371. οἵπερ] γρ. ὥσπερ. H.

372. αἴθωνες] πυρροὶ ἢ μέλανες. B. Q.

373. ἥλικες ἰσοφόροι] ὁμήλικες ἴσως ἕλκοντες καὶ φέροντες. H.

ἰσοφόροι] παροξυτονητέον τὸ ἰσοφόροι. κατὰ γὰρ ἐνέργειαν ἡ σύν- θεσις. H.

374. τετράγυον] εἴη δὲ τὸ μέλλον ἀροῦσθαι χωρίον τέσσαρας ἔχον γύας. B. Q. τέσσαρας ἔχον γύας. γύον δὲ μέτρον γῆς. V.

375. τῷ κέ μʼ ἴδοις] διὰ τοῦτο ἄν με ἴδοις, διὰ τὸ εἶναι βόας. διηνεκέα ἀντὶ τοῦ διηνεκῶς, ἀπὸ μιᾶς ὁρμῆς. B.H.

ὦλκα] παρὰ τὸ ἕλκεσθαι τὴν ἐπιμήκη αὔλακα. H.

διηνεκέα] τὴν ὑπὸ μιᾶς ὁρμῆς σχιζομένην. P. V.

380. οὐδʼ ἄν μοι] οὐδʼ ἂν φλυαροίης ὀνειδίζων μοι τὴν γαστέρα. B.H.

385. αἶψά κε τοι φυγόντι. οὕτως τὸ ἑξῆς. H.

τὰ θύρετρα φεύγων τις στείνοιτο] οὕτως ταρασσόμενος διὰ τῶν θυρῶν φύγῃς, ὡς δοκεῖν στενοχωρεῖσθαι. V. οὕτως ταραχθήσεσθαι ὡς δοκεῖν τὰς θύρας στενὰς εἶναι. B. Q.

385. στείνοιτο] στενὰ γένοιντο. H.

διʼ ἐκ μεγάροιο, Ῥιανός. H.

καὶ ἐκ προθύροιο] γράφεται, διʼ ἐκ προθύροιο. Q.

389. οἷ] διʼοἷα. H.

394. σφέλας εἵλετο] τὸ ὑποπόδιον, ἢ τὸ βλῆμα τὸ σφῆλαι δυνά- μενον. B. V.

395. καθέζετο] Τηλέμαχον γὰρ οὐχ ἱκανὸν ἐπίκουρον δοκεῖ εἶναι, καὶ προσκρούειν αὐτοῖς διασώζειν πειρώμενον τὸν ξένον. ὁ δὲ Ἀμφί- νομος εἰ καὶ προσέκρουσε τοῖς λοιποῖς, ἐλυσιτέλει τῷ Ὀδυσσεῖ τῷ στασιάζειν πρὸς ἀλλήλους τοὺς μνηστῆρας. Q.

390. ὁ δʼ ἄρʼ οἰνοχόον βάλε χεῖρα] ὅμοιον τῷ. “ὅ δʼ ἐρινεὸν ὀξέι χαλκῷ τάμνε νέους ὅρπηκας” (Il. φ, 38.). H.

397. πρόχοος] ὁ ξέστης. V.

402. μεθέηκεν] ἐποίησεν. V.

πᾶσαι, μετέθηκεν, ἀντὶ τοῦ ἐν ἡμῖν ἔθηκεν. H.

404. ψιλωτέον τὸ ἤδος. H.

406. καὶ οὐκέτι ἐν ἡσυχίᾳ φέρετε τὴν τρυφὴν, ἀλλʼ ἀταξίαν ἐξά- γεσθε. H.

δαιμόνιοι] θαυμάσιοι ἐπὶ κακῷ. H.

κεύθετε θυμῷ] ἀντὶ τοῦ, ὑπὸ θυμοῦ, ὡς “Ἀχιλῆϊ δαμασθείςʼ (Ιl. χ, 55.), ὅ ἐστιν ὑπὸ ἀλόγου κινήσεως. οὐ κρατεῖτε τῆς τροφῆς, ἀλλʼ αὕτη μᾶλλον ὑμῶν ἐπικρατεῖ καὶ παρασκευάζει ὑμᾶς ἐξάγεσθαι εἰς ἀταξίας. B.H.Q.

407. βρωτὺν] προπερισπωμένως. H.

409. διώκω δʼ οὔτιν’ ἔγωγε] ἵνα παραμείνωσι καὶ ἀναιρεθῶσιν. V.

410. ἐνδακόντες, ἐμφύντες τοῖς χείλεσι δηκτικῶς. H.

418. ἐπαρξάσθω] ἀπὸ τοῦ πρώτου ἀρξάσθω. V. ἀρχὴν τοῦ δια- νέμειν ἡμῖν ποιήσασθε. H.

420. Ῥιανὸς δὲ, ἐνὶ μεγάροισιν ἕκηλον. H.

Τηλεμάχῳ μελέμεν] ὑπὸ τοῦ Τηλεμάχου ἐπιμελείας ἀξιοῦσθαι. H.

422. ἁδόντα] ἀρέσκοντα. V.

423. Μούλιος ἥρως] ὅτι πάντας ἥρωας ἔλεγον. B.

425. ἐπισταδόν] ἐπιστάμενος. V.

Σὺν Τηλεμάχῳ ἔκθεσιν ποιεῖται τῶν ὅπλων Ὀδυσσεὺς, καὶ πρὸς Πηνελόπην ἐκ Κρήτης εἶναι ὑποκρίνεται. γίνεται δὲ αὐτοῦ διʼ οὐλῆς ἀναγνωρισμὸς πρὸς Εὐρύκλειαν νίπτουσαν αὐτοῦ τοὺς πόδας. καὶ κατὰ παρέκβασιν ὁ ποιητὴς διηγεῖται ὡς ἐν Παρνασῷ ὑπὸ συὸς ἐπλήγη κυνηγῶν. P.Q.V.

2. σὺν Ἀθήνῃ] ἤτοι παρούσῃ σιωπωμένως, ἢ προνοίᾳ τῆς θεοῦ, ὡς ἐπὶ τοῦ δουρίου ἵππου “τὸν Ἕπειὸς ἐποίησε σὺν Ἀθήνῃ” (Od. θ, 493.). H.Q.

4—12. οἱ ἀστερίσκοι, ὅτι ἀναγκαίως ἐνθάδε, ὅτε καὶ ἑώρακε τὰ ὅπλα. H.M.V. Vind. 133.

9. ἀλλὰ κἀκεῖνα ἠφάνισται. H.

13. πρόχειρος γὰρ ἀνὴρ πρὸς φόνον παρακειμένου σιδήρου. H.

16. μαῖʼ, ἄγε δή μοι ἔρυξον] ἵνα μὴ τοῖς μνηστῆρσι διαβάλωσι, ὥσπερ καὶ τὴν τοῦ ἱστοῦ ἀνάλυσιν. H.

18. καπνὸς ἀμέρδει] καπνὸς στερίσκει. H.

20. ἵξετʼ ἀῦτμή] γρ. ἵκετ’ ἀῦτμή. H.

22. ἐπιφροσύνας ἀνέλοιο] ἀντὶ τοῦ φρόνιμος γενήσῃ. Q.

24. ἀλλὰ τίς δή σοι. H.

25. προβλωσκέμεν] προέρχεσθαι. Q.

27. ξεῖνος ἅδ’] ὁ ξεῖνος ὅδε φῶς μοι ποιήσει. B.

ἄεργον ἀνέξομαι] Ἀττικὴ ἡ σύνταξίς ἐστιν ἀνέχομαί σε, αἰτια- τικὴ ἀντὶ γενικῆς. B. Q.

28. χοίνικος ἅπτηται] τροφὰς λαμβάνει. τό τε μετροῦν καὶ τὸ μετρούμενον. V. ἀντὶ τοῦ δαπάνης, τροφῆς. ἅπαξ ἐνταῦθα ἡ φωνή. καὶ οὐ διὰ τοῦτο χωριστέον τῆς Ἰλιάδος τὴν Ὀδύσσειαν· κἀκεῖ γάρ εἰσι τοῦδε εὐτελέστερα ὀνόματα· “ὅλμον δʼ ὡς ἔσσευε βαλών” (Il. λ, 147.)· “ἀμφʼ ἀστραγάλοισι χολωθείςʼ (Il. ψ, 88.) πτύον. H. Q.

33. πάροιθε δὲ Παλλὰς Ἀθήνη] δῆλον οὖν ὅτι καὶ ἐν ἀρχῇ πα- ρῆν. Q.

34. λύχνον] ἀπὸ τοῦ λύειν τὸ νύχος. λέγει δὲ τὴν δᾷδα κυρίως. τοῦ δὲ παρʼ ἡμῖν καλουμένου λύχνου τοὺς ἥρωας χρωμένους ὁ ποιητὴς οὐκ εἰσάγει οὐδὲ Ἡσίοδος μέμνηται. H.Q.V. ὀρθῶς δὲ πεποίηκε τὴν Ἀθηνᾶν φρόνησιν οὖσαν καθαρὸν αὐτῷ παρέχειν τὸ φῶς. καὶ οἰκείως διὰ τὸν ἄσβεστον Ἀθήνησι λύχνον. V.

λείπει τὸ ὡς· ὡς χρύσεον λύχνον ἔχουσα, ὅ ἐστιν ἀμαυρὸν φῶς [*](ὀβελοῦ, ὡς ἐνταῦθα τῶν τοιούτων στίχων schol. ad Il. λ, 147. ἄριστα κειμένων καὶ οἷον ἀστέρος δίκην 17. πτύον H. πτύοντʼ Q. “πτύοντα λαμπόντων, οὐ μὴν ἐκεῖ (π, 281. ubi plene legitur Il. ψ, 697. An vo- vid. schol.) ὡς ἐπικρίνουσιν οἱ πα- luit πτυόφιν ? Il. ν, 588.” BUTTM. λύχνον, quod infra legitur v. 34. P. 669, 25. ἀναγκαίως ἐνθάδε] ἐν- memorat schol. Il. λ, 147. ὅλμον: θάδε καλῶς M. V. ἡ διπλῆ δὲ ὅτι ἅπαξ ἐνταῦθα κέχρηται. ὅτε καὶ] καὶ om. M. V. καὶ ὅτι ἐν Ἰλιάδι εὐτελέσι κέχρηται P. 670, 7. In V. φρόνιμος γένη. λεξιδίοις, οὐ μόνον ἐν Ὀδυσσείᾳ χοίνικος 11. ἐστιν] ὥστε B. Q. Conf. Eu- καὶ λύχνου, πρὸς τοὺς χωρίζοντας. stath. p. 1853, 59. et Apollon. Lex. 21. ἀπὸ—λέγει δὲ om. V. s. v. ἀνέξομαι. 15. οὐ διὰ τοῦτο χωριστέον] Conf. 23. οὐδὲ scripsi pro καὶ οὔτε. 15. εὐ διὰ τοῦτο χωριστέον] Conf. )

ἔν τισι γρ. φόως. H.

37. μεσόδμαι] ὁ Ἀρίσταρχος τὰ μεσόστυλα. ἔνιοι δὲ τὰ μεταξὺ τῶν δοκῶν διαστήματα. B.H.Q. τὰ μεταξὺ τῶν κιόνων διαφρά- γματα, οἵτινες ἦσαν περὶ τοὺς τοίχους τὰ ἄκρα βαστάζοντες τῶν δοκῶν. V.

38. ὅτι καὶ ἀρσενικῶς ὁ κίων. H.

43. αὕτη τοι δίκη ἐστὶ θεῶν] οὗτος ὁ τρόπος, τὸ ὡς βούλονται φαίνεσθαι. V. οὗτος ὁ τρόπος τῶν θεῶν, τὸ καταφωτίζειν τοὺς τό- πους ἐν οἷς τυγχάνουσιν. Q.

46. αὐτὴ γὰρ ὀδυρομένη. ὁ γὰρ δέ ἀντὶ τοῦ γάρ. H.

ἀμφὶς ἕκαστα] ἀντὶ τοῦ χωρὶς, ὅ ἐστι κατὰ τάξιν. B. Q.

55. τῇ πάρα μὲν κλισίην] ταύτῃ τὸν κλισμὸν ἐν τῷ καταφωτιζο- μένῳ τόπῳ ἔθηκαν ἢ πλησίον τοῦ πυρός. B. Q. ὡς νῦν τὸν κλισμόν. H.

57. ὁ ποιήσας δηλονότι. H.

61. αἱ δʼ ἀπὸ μὲν σῖτον] ἐμφαίνει τὴν ἀσωτίαν αὐτῶν τὸ πολύ. οὕτως καὶ ἐν ἀρχῇ σῖτον δὲ δμῶαι παρενήνεον” (α, 147.). Q.

ᾕρεον] ἀφῃροῦντο. Ἀρίσταρχος Ἰακῶς, δασέως δὲ τὸ ᾕρεον. H.

62. ἐκτατέον τὸ δέπα. H.

63. αὐτῶν] τῶν μνηστήρων. M.

64. λείπει τὸ εἰς φῶς εἶναι καὶ θερμαίνεσθαι. H.

67. δινεύων] δινούμενος, ἀναστρεφόμενος, ἵνα πέψῃς, ἐπεὶ με- θύεις. B.

71. δαιμονίη] θαυμασία ἐπὶ κακᾷ. H.

72. ὅτι δὴ ῥυπόω] γρ. ὅτι οὐ λιπόω. M. ῥερύπωμαι, ῥύπου πε- πλήρωμαι. M.

λιπόω] ἤτοι τῇ πιμελῇ λελίπασμαι. H.M.Q.V.

73. ἐπείγει] γρ. ἱκάνει. M.

81. τῷ νῦν] λείπει εὐλαβοῦ. H.

83. μή πως] ἤν πως, ἡ γραφή. τὰ δὲ εἰκαιότερα μή πως. H. γρ. ἤν πως, ἐάν πως. M.

85. νόστιμος] ἀνακομισθῆναι δυνάμενος. H.

86. Ἀπόλλωνός γε ἕκητι] ἐπειδὴ τῶν ἀρρένων κουροτρόφος ὁ θεός. τοὺς γὰρ κτεῖναι δυναμένους καὶ σώζειν εἰκός. διὸ κουροθάλεια καλεῖ- ται ἡ δάφνη, διὰ τὸ κουροτρόφον τοῦ Ἀπόλλωνος. Q. κουροτρόφος γὰρ ὁ θεός. H.

88. τηλίκος ἐστίν] τοιοῦτος τὴν ἡλικίαν ὡς ἀγνοεῖν τὰ γενόμενα. B.H.

92. ἔρδουσα μέγα ἔργον] τοῦτο μέγα ἔργον πράττουσα, τὸ ἀτι- μάζειν τὸν ξένον. H.

σῇ κεφαλῇ ἀναμάξεις] πάντως ἑαυτῇ προστρίψῃ ἢ ἀναλήψει. V. σεαυτῷ προστρίψεις. πάντα γὰρ ἀκριβῶς ᾔδεις. B.H.

94. ὡς τὸν ξεῖνον] ὥστε οὐ διὰ φιλοξενίαν μόνον τῷ πτωχῷ συνε- πόθει, ἀλλὰ καὶ προσθεραπεύουσα αὐτὸν ὑπὲρ τοῦ πυθέσθαι. Q.

95. πυκινῶς] ἀντὶ τοῦ πάνυ. V.

97. δίφρον] οὐ θρόνον, ἀλλὰ εὐτελὲς ὑποπόδιον. B.

108. νεικέοι] διαβάλοι ἐπὶ κακοξενίᾳ. B. κακολογοίη. V.

109. ὥστε τευ ἢ βασιλῆος] τὸ ἤ ἀντὶ τοῦ καί, ὡς εἶναι, ὥσπερ καὶ τινὸς βασιλέως κλέος ἀμώμου. H. Q.

111. εὐδικίας ἀνέχῃσι] δικαίας κρίσεις. τὸ δὲ ἀνέχῃσι, αὔξει, ἀνυψοῖ. B.

113. πάντα, οὐ μῆλα. Ῥιανὸς, ἄσπετα. H.

114. εὐηγεσίης] τῆς εὐδαιμονίας, ἢ τῆς εὐαρχίας, παρὰ τὸ εὗ ἡγεῖσθαι. κακῶς δʼ οἱ σὺν τῷ ρ γράφοντες, εὐηργεσίης. H.Q.V.

ἀρετῶσι δὲ λαοὶ] ἐν ἀρετῇ ὦσι, καλῶς προύχοντος τοῦ ἡγεμόνος. B. Q. ἢ, ἐν ἀρετῇ καὶ εὐδαιμονίᾳ διάγωσιν. B.Q.V.

116. μηδʼ ἐμὸν ἐξερέεινε γένος] διὸ, ἐπεὶ οὐδὲν κακὸν ἐποίησας, μηδʼ ἐμὲ λύπει τὰ παρὰ προαίρεσίν με αἰτοῦσα λέγειν. B. Q.

Ἀρίσταρχος, μηδέ μοι. H.

121. μή τις μοι δμωῶν] δμωῶν σὺν τῷ ι καὶ περισπωμένως, θη- λυκὸν γάρ ἐστι. οὕτως Ἀρίσταρχος καὶ Ἡρωδιανός. H.

122. δακρυπλώειν] σύνθετον τὸ δακρυπλώειν, οἷον δάκρυσι πλη- θύειν. τὸ δὲ πλώω πολλάκις τὸ πλήθειν σημαίνει. B.H.Q. δα- κρύων πληθύνειν. V.

124. ἤτοι μὲν ἐμὴν ἀρετὴν] καὶ τὴν ψυχικὴν ἀρετὴν καὶ τὴν σω- ματικὴν ἀπώλεσαν ἐξ οὗ ἀπῆλθεν Ὀδυσσεύς. Q.

127. τὸν ἐμὸν βίον ἀμφιπολεύοι] τοῦ ἐμοῦ βίου προνοοῖτο. B.

130. ἠθέτηνται δ΄. ἐν δὲ τοῖς πλείστοις οὐδὲ ἐφέροντο. H.

131. ὑλήεντι Ζακύνθῳ] ἀρσενικῷ θῆλυ ἐπήγαγεν, ὡς τὸ “κλυτὸς Ἱπποδάμεια.” H.

135. οἳ δημιοεργοὶ ἔασιν] οἳ δημοσίαν μοι χρείαν ἀγγέλλουσι. B. Q.

136. Ὀδυσῆα ποθεῦσα] Ἀρίσταρχος, Ὀδυσῆ ποθέουσα. H.

πόσιν] γρ. φίλον. Vind. 5.

139. ὕφαινον] Ἀρίσταρχος, ὑφαίνειν. H.

144. τὸ ἑξῆς, ἐνταφήϊον Λαέρτῃ ἥρωῖ, ὅτε καί μιν μοῖρʼ ὀλοὴ καθέλῃσι θανάτου. H. τὸ ἑξῆς εἰς τὸ ταφήῖον. H.

150. ἀλλύεσκον, διὰ τοῦ ν. H.

154. οὐκ ἀλεγούσας] φροντίδα μὴ ποιουμένας. H.

155. ὁμόκλησαν] ὁμοῦ πάντες ἐπέπληξαν. V.

160. οἷός τε] δυνατός. καὶ ὁ τε πλεονάζει. H.

161. οἴκου κήδεσθαι] ᾧ οἴκῳ, ὅ ἐστιν οὐ τοῦ τυχόντος οἴκου δύνα- ται φροντίζειν. H.

ὄλβον] γρ. κῦδος. H.

ὀπάζει] παρέχει. V.

163. οὐ γὰρ ἀπὸ δρυός] ἐξ ὧν ἐφάτιζον, τουτέστιν ἐνόμιζον οἱ πα- λαιοὶ σφᾶς αὐτοὺς γεγονέναι. B. παλαιφάτου] παλαιὰ φατιζομένης. οἱ γὰρ παλαιοὶ ὑπελάμβανον τοὺς πρὸ ἑαυτῶν ἐκ δρυῶν καὶ πετρῶν γεγενῆσθαι, διὰ τὸ τὰς τικτούσας εἰς τὰ στελέχη καὶ σπήλαια ἐκ- τιθέναι τὰ παιδία. ἔστι δὲ ὁ λόγος, οὐ γὰρ δὴ ἐκείνων εἶ σύ. πιθα- νὸν δὲ τοὺς πάλαι ἀνθρώπους ἐν ταῖς ἐρημίαις τὰς μίξεις ποιεῖσθαι πλησίον πετρῶν καὶ δρυῶν. τινὲς δὲ, παλαιφάγου, ἐπειδὴ οἱ παλαιοὶ ἐβαλανοφάγουν· παρὸ καὶ φηγὸς ὡς φαγός τις οὖσα. H.Q.V.

172. Κρήτη τις γαῖʼ ἐστὶ περίρρυτος] ὑδρηλή. V. ἀντὶ τοῦ περιρρεομένη θαλάσσῃ. οὐ γάρ ἐστι μέσον ὡς κέντρον τοιοῦτον ἐπὶ τῆς Ὠλγυγίας “ὅθι τʼ ὀμφαλός ἐστι θαλάσσης” (Od. α, 50.). B. H.Q.

174. πολλοὶ ἀπειρέσιοι] ἐπήνεγκε τῷ πολλοί τὸ ἀπειρέσιοι αὐξή- σεως ἕνεκεν. V.

ἐννήκοντα πόληες] ἐν Ἰλιάδι (β, 649.) ἑκατόμπολιν τὴν Κρήτην λέγει, οὐχ ὡρισμένως ἑκατὸν πόλεις ἔχουσαν, ἀλλὰ ἀντὶ τοῦ πολλάς. ἔνιοι δέ φασιν Ἰδομενέα κατὰ τὸν ἐξ Ἰλίου ἀνάπλουν ἀπελαυνόμενον τῆς Κρήτης ὑπὸ Λεύκου, ὃν θετὸν παῖδα καταλελοίπει φύλακα τῆς βασιλείας, δέκα πόλεις πορθῆσαι. μετὰ δὲ τὰ Τρωῖκὰ αἱ δέκα πό- λεις προσεκτίσθησαν. V. πῶς οὖν ἐν τῷ καταλόγῳ φησὶν “ἄλλοι δʼ οἳ Κρήτην ἑκατόμπολιν ἀμφενέμοντο;” ἤτοι οὖν ἐκεῖ τὸ ἑκατόν ἀντὶ τοῦ πολλοῦ κεῖται, ὡς “τῆς ἑκατὸν θύσανοι” (Il. β, 448.)· ἢ [*](4. ὀπάζει et παρέχει correxi pro πετρῶν V. πετρῶν καὶ δένδρων Q. ὀπάζοι et παρέσχει (sic). Quod etiam παλαιφάγου] Sic Apio: vid. A- παράσχοι esse posse monet Buttm., pollon. Lex. s. 1. v. et conf. Eunt. si legatur ὀπάζοι, quod in textu ha- p. 1859, 33. ubi male παλαιφάτου. bent H. M., sed superscripto η in 14. περερρεομένη] περιραινομένη H. 22. Λεύκου, ὃν θετὸν ex Eustathio 6. φατιζομένης] φατιζόμενος Q. περὶ p. 1860, 57. restitutum pro λευ- ἦς παλαιὰ μυθεύεται addit V. κο*ὄντα. 7. ἑαυτῶν V. αὐτῶν H. Q. καταλελοίπει] κατέλιπε Eustathius. 8. ἐκτιθέναι] ἐντιθέναι V. 23. Τρωῖκὰ ex Eustathio correc- 9. εἷ σὺ] ἐσσι H. Q. tum pro ἡρωῖκά. πιθανὸν Barnes. pro εἰς πιθανόν. 26. πολλοῦ H. πολλῶν Q. 11. πετρῶν καὶ δρυῶν H. δρυῶν καὶ τῆς—θύσανοι] τοῖς—θυσάνοις Q. )

175. ἄλλη δʼ ἄλλ ων γλῶσσα] προῳκονόμησεν, ἵνα μή τις αὐτὸν ἐλέγξῃ διὰ τὸ μὴ χρήσασθαι τῇ διαλέκτῳ αὐτῶν. V.

ἐν μὲν Ἀχαιοὶ] μετὰ τὰ Ἴλιακὰ Ταλθύβιος ἐκ Μυκηνῶν ἤγαγεν ἀποικίαν. V.

176. Ἐτεόκρητες] οἱ αὐτόχθονες Κρῆτες, ἢ οἱ ἰθαγενεῖς.

Κύδωνες] οἱ αὐτόχθονες Κύδωνες, ἀπὸ Κύδωνος τοῦ Ἀπόλλω- νος. B.

177. τριχάῖκες] τριχῆ διαιρεθέντες. οἱ μὲν γὰρ Εὔβοιαν κατῴ- κησαν, οἱ δὲ Πελοπόννησον, οἱ δὲ Κρήτην. Ἀπολλώνιος δὲ τοὺς πο- λεμικοὺς λέγει, ἀπὸ τοῦ ἀΐσσοντας καὶ ἐπισείοντας τὰς κόμας ἐν τῇ περικεφαλαίᾳ πολεμεῖν, ἴσον τῷ “κορυθάῖκι” (Il. χ, 132.). εἰσὶ δὲ οἳ τοὺς τριλόφους φασὶν, οἱ δὲ τοὺς ὀρχηστὰς ἀποδιδόασιν. V. τριχῆ διαιρεθέντες. οἱ μὲν γὰρ Πελοπόννησον, οἱ δὲ Εὔβοιαν, οἱ δὲ Κρήτην ᾤκησαν. οἱ δὲ τοὺς πολεμικοὺς, ἀπὸ τοῦ σείειν τὰς τρίχας τῆς κεφαλαίας. B.

δῖοι] οἱ εὐγενέστατοι. V.

178. τῇσι δʼ ἐνὶ Κνωσσὸς μεγάλη πόλις, ἐνθάδε Μίνως ἐννέωρος βασίλευε Διὸς μεγάλου ὀαριστύς] μυθολογεῖται τὸν Εὐρώπης καὶ Διὸς Μίνωα ἐν Κρήτῃ οἰκοῦντα διὰ ἐνναετίας ἀφικνεῖσθαι πρὸς τὸν πατέρα παιδευθησόμενον, καὶ ὡς παρὰ σοφιστοῦ μανθάνειν τὰ δέοντα, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦ χρόνου τὰς ἀποδείξεις διδόναι ὥν μεμαθήκοι ἐν τῇ προτέρᾳ ἐνναετηρίδι παρὰ τοῦ Διός. ὅθεν καὶ τῶν πάντων αὐτῶν βασιλέα καταστῆσαι, τῇ τε γνώμῃ καὶ τῇ κρίσει διενεγκεῖν ὥστε ἐν Ἅιδου δικαστὴν γενέσθαι τῶν ἀδίκων ψυχῶν. ἡ δὲ ἱστορία παρὰ Πλάτωνι. V.

179. ὀαριστής] ὀαριστὴς, ὁμιλητής· οὐκ ἄρα μόνον ὀαρίζειν τὸ ἐρωτικῶς ὁμιλεῖν. τὸ δὲ ἑξῆς, ἔνθα τε Μίνως βασίλευεν ἐννέωρος Διὸς μεγάλου ὀαριστής. φασὶ γὰρ ὅτι ἐπὶ θʼ ἔτη κεχωρισμένος ἀν- θρώπων διέτριβεν ἐν τῆ Ἴδῃ καὶ συνετίθει νόμους, καὶ διεβεβαιοῦτο παρὰ τοῦ πατρὸς εἰληφέναι Διὸς πρὸς τὸ μὴ τοὺς ὑπηκόους ἀνυπο- τακτεῖν. οἱ δέ φασιν θʼ ἔτη παιδευθέντα αὐτὸν ὑπὸ τοῦ Διὸς οὕτω βασιλεῦσαι θʼ ἔτη. B.

ἐννέωρος] οἱ μὲν, ὅτι διὰ ἐννέα ἐτῶν τῷ πατρὶ συνιῶν Διὶ παρʼ αὐτοῦ ἐμάνθανεν ἅτινα εἴη δίκαια, οἱ δὲ, ὅτι ἐνναετὴς ὢν βασιλεύειν ἤρξατο· οἱ δὲ, ὅτι ἐπʼ ἐννέα ἔτη ἐβασίλευσεν ὁμιλητὴς γενόμενος τοῦ Διός· οἱ δὲ ὅτι ἐπʼ ἐννέα ἔτη παρὰ τῷ πατρὶ ἐπαιδεύθη. φασὶ δὲ ἕτεροι ὡς ταῖς τῶν βασιλέων γνώμαις οὐ ῥᾳδίως πείθονται οἱ ὑποτε- ταγμένοι. ἀνιόντα οὖν αὐτὸν εἰς τὴν Ἴδην διὰ ἐνναετίας συνθεῖναι νόμους, καὶ φέροντα διαβεβαιοῦσθαι ὡς ὑπὸ τοῦ Διὸς εἶεν δεδο- μέναι. V.

183. ὄνομα κλυτὸν] ἐκλυόμην καὶ ἐκαλούμην ὀνόματι. B. V. Αἴθων] ὄνομα κύριον. V.

188. στῆσε δʼ ἐν Ἀμνισῷ] προσώρμισε. Κνωσσοῦ δὲ ἐπίνειον Ἀμνισός. ἔστι δὲ καὶ ποταμὸς Κρήτης. B. Ἀμνισὸς πόλις καὶ ποταμὸς Κρήτης. V.

Εἰλειθυίης] τῆς ἀφωρισμένης ταῖς τικτούσαις θεᾶς. V.

192. δεκάτη ἢ ἑνδεκάτη] ψευδόμενοι ἐπὰν λέγωσί τι μὴ εἰδέναι ἀληθῶς, πιθανώτεροι δοκοῦσιν εἶναι. V.

203. ἴσκε ψεύδεα πολλὰ λέγων ἐτύμοισιν ὁμοῖα] τινὲς βούλονται τὸ ἔλεγε σημαίνειν. ἄλλοι δὲ τὸ ἤῖσκε, τὸ εἴκαζεν, ὡμοίου. τὸ γὰρ ὅλον, πολλὰ ψευδῆ λέγων εἴκαζεν, ὥστε ὅμοια εἶναι ἀληθέσιν. ἀπὸ τοῦ εἴδῶ, ὁ μέλλων εἴσω. V.

205. ὡς δὲ χιὼν] ἁρμοδίως ἐχρήσατο τῇ πρὸς τὸ δάκρυον παρα- βολῇ. B.

206. καταχεύῃ] ἄγαν ἐκχέῃ. V.

211. ὀφθαλμοὶ δʼ ὡσεῖ κέρα ἔστασαν] ὡς τόξα τεταμένα, ἐξ οὗ [*](Minoem p. 60.) nostro scholio ad lapsu manifesto. BUTTM. vindicandam ibi veram lectionem 8. Conf. Eustath. p. 1861, 29. recte usus est; nisi quod μεμαθήκοι et Apollon. Lex. s. v. ἐννέωροι. apud scholiasten quoque in μεμαθή- 16. In B. est ὀνομάκλυτος: ὡς κει mutandi causa est nulla. Edd. ἐκλύομεν καὶ ἐκαλοῦμεν ὀνόματι. ante Barnesium habent μεμαθήκοιεν 25. ἔλεγε Barnes. pro ἔλεγον. )

213. τάρπη] ἐκορέσθη, ἐτέρφθη. ἢ ἐξετράπη τοῦ γόου. V.

222. μοι] γρ. οἱ. H.

225. ὥς μοι ἰνδάλλεται ἦτορ] ὥς μοι ἀναφέρει ἡ ψυχὴ, ὡς δια- μέμνημαι. V.

225. πορφυρέην οὔλην] ἀντὶ τοῦ ὁλοπόρφυρον, ἢ ἁπαλήν. B. ἤτοι ὁλοπόρφυρον, ἢ τρυφεράν. V.

226. τοι] γρ. οἱ. H.

227. αὐλοῖσιν διδύμοισι] ἀνατάσεσι δυσὶ πρὸ τῆς χλαμύδος, ὅ ἐστιν εἰς τὸ ἔμπροσθεν μέρος τῆς χλαμύδος ἐπάνωθεν τῆς πόρπης ἐξημμένους. B. αὐλοῖσι] ῥάβδοις εὐθείαις, εἰς ἃς κατακλείονται αἱ περόναι. διδύμοισι] διπλαῖς, ἢ συμφνέσι περόναις. V.

229. λάων] ὁ μὲν Ἀρίσταρχος ἀπολαύων, ἀπολαυστικῶς ἔχων· ὁ δὲ Κράτης λάων φησὶν ἀντὶ τοῦ βλέπων. ὅθεν κατὰ στέρησιν ἀλαὸς ὁ τυφλός. οἱ δέ φασιν ἀφῃρῆσθαι τὸ υ, ἵνα ᾖ ὑλάων. ἢ ἀπελαύνων. V. ἀπολαυστικῶς ἐσθίων· ἢ ὑλάων κατʼ ἔνδειαν τοῦ υ. ἢ βλέπων· ὅθεν καὶ ἀλαὸς ὁ τυφλὸς κατὰ στέρησιν. B.

230. ὡς οἱ χρύσεοι ὄντες] ἀπὸ χρυσοῦ κατεσκευασμένοι. ἔστι γὰρ καὶ ἐν ὑφάσμασιν ἀπὸ χρυσοῦ ποικίλματα. λείπει δὲ τὸ ὡς, ὡς χρύσεοι ὄντες. B.

λάε] οἱ μὲν ἐπεβλέπετο, οἱ δὲ ἀπολαυστικῶς ἤσθιεν. V. ἀπέ- λαυε. P.

232. σιγαλόεντα] ἁπαλόν. V.

233. λοπὸν] τὸ λέπος, ὃ λέγομεν τζύπαν. γίνεται δὲ ἀπὸ τοῦ [*](3. παρέλαβεν correxi pro περιέλα- Ὀδυσσείας ex scholio integriore ad βεν. In cod. Barnes. ἐλάμβανε. hunc versum sumta esse conjecit 6. διαμέμνημαι Buttm. pro δια- Lehrs. de Aristarch. p. 3. 23. ἀπέλαυε Buttm. pro ἀπέ- μέμμνηται. 11. χλαμύδος] χλαμίδος B. utrobi- λαβε. Idem recte huc rettulit quod que. χλανίδος schol. Il. ξ, 513. Barnesius ex codice Alovsiano ad 15. ὁ μὲν Ἀρίσταρχος—] Excerp- v. 61. adscriptum protulit λάβε sit hoc scholion Eustath. p. 1863, cum gl. ἀπόλαυσον (corr. ἀπέλαυσεν). 42. Conf. etiam Apollon. Lex. s. v. 26. τζύπαν] De hoc vocabulo, λάων. Quae de cognato vocabulo λά- quod etiam τζίπα et τζήπα scribitur, ρυγξ Orion Etym. p. 94. excerpsit vid. Ducangium p. 1568. ex Aristonico ἐν τῷ περὶ σημείων)

242. τερμιόεντα] οἱ μὲν τέλειον, συναποτερματιζόμενον ὅλῳ τῷ σώ- ματι, ποδήρη, οἱ δὲ σύμμετρον, καὶ μήτε ἐνδέοντα μήτε ὑπέρμετρον. V. ποδήρη, ὡς “ἀσπὶς σὺν τελαμῶνι χαμαὶ πέσε τερμιόεσσα (Il. π, 803.). B.

246. γυρὸς ἐν ὤμοισι] περιφερεῖς καὶ στρογγύλους ἔχων τοὺς ὤμους. ἢ κυρτός. ὁ τρόπος εἰκονισμός. V. γυρὸς] οὐκ ἐπιμήκης, ἀλλὰ στρογγύλος. B.

255. αὐτὴ γὰρ] γρ. αὐτίκα γάρ. H.

260. οὐκ ὀνομαστήν] δυσώνυμον· οὐκ ὀνομαστὴν δὲ, ἣν οὐδὲ ὀνο- μάσαι καλόν. B.

263. ἐναίρεο] ἀντὶ τοῦ ἔναιρε, διάφθειρε. B. Q.

ἀναίρεο] κατάφθειραι. V.

272. γρ. πολλὰ δʼ ἄγει κειμήλια ὅνδε δόμονδε. H.

283. ἀλλʼ ἄρα] τὸ ἑξῆς, ἀλλʼ ἄρα οἱ τόγε κέρδιον εἴσατο θυμῷ, χρήματʼ ἀγυρτάζειν, ὥς μοι Θεσπρωτῶν βασιλεὺς μυθήσατο. B.

285. ὣς περὶ κέρδεα πολλὰ] οὕτως περισσῶς συνετὰ οἶδεν ὑπὲρ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους· ὡς τὸ “περὶ πάντων ἔμμεναι ἄλλων (Il. α, 287.). B.

288. ἀποσπένδων] γρ. ἐπισπένδων. H.

294. ἕτερόν γʼ ἔτι βόσκοι] ἐλλείπει γένος. V.

305. μὲν τῆ] τούτῳ τῷ τρόπῳ. V. οὕτως. Gl. H.

306. τοῦ δʼ αὐτοῦ λυκάβαντος] λυκάβας ὁ ἐνιαυτὸς ἠτυμολο- γήθη μὲν παρά τινων ἐκ μεταφορᾶς τῶν λύκων· οὗτοι γὰρ μενοι ποταμὸν ἀλλήλων τὰς οὐρὰς δάκνουσιν· ὥσπερ καὶ ἐπὶ τοῦ χρό- νου· ἡμέρα γὰρ ἔχεται τῆς ἡμέρας, καὶ ἑβδομὰς τῆς ἑβδομάδος, καὶ μὴν τοῦ μηνός. ἢ παρὰ τὸ λύγος τὸ σκότος, καὶ τὸ αὔω τὸ λάμπω· διὰ γὰρ τῶν νυχθημέρων συμπληροῦται ὁ ἐνιαυτός. ἄλλοι δὲ ἀπὸ τοῦ λύω καὶ τοῦ αὔω τὸ ξηραίνω, ἐπείπερ ὁ ἡλιακὸς δρόμος τὸ τοῦ χρόνου συμπερᾷ διάστημα. ἢ παρὰ τὸ λυγαίως βαίνειν ἤτοι κε- κρυμμένως καὶ λεληθότως. B.

314. τεύξῃ] γρ. τεύξεαι. H.

323. τοῦτον ἀνιάζῃ θυμοφθόρος] λείπει, ὅστις δὲ θυμοφθόρος, τοῦ- τον ἀνιάζῃ κάκιον αὐτῷ. θυμοφθόρος δὲ σημαίνει ἐφθαρμένος τὴν ψυχὴν, φρενοπλήξ. οὐδὲν ἔργον ἀνίας ἀνύσει κατὰ τοῦ ξένου, ἐγῶ γὰρ αὐτοῦ προΐσταμαι. B.

326. ἐπίφρονα] γρ. ἐχέφρονα. H. M.

327. ἀῦσταλέος] αὐχμηρὸς, ἠμελημένος. B. αὐχμῶν. V.

328. δαινύῃ] εὐωχεῖσθαι μέλλεις. V.

ἄνθρωποι δὲ μινυνθάδιοι τελέθουσι] τοῦτο πρὸς τὴν εὐφημίαν εἴρη- κεν, καὶ ἀναφέρεται ἐπὶ τὸ κλέος. ὀλιγοχρόνιοι δὲ ὑπάρχοντες οἱ ἄνθρωποι ὀφείλουσιν εὗ πράττειν ἐν τῷ βίῳ, καὶ φήμην ἀγαθὴν περὶ ἑαυτῶν ἀπολείπειν. V.

331. ἐφεψιόωνται] ἐπεγγελῶσι, ἐπιμωκῶνται. B.

ἑψιόωνται] καθάπτονται, καὶ λοιδοροῦνται· ἢ ἐπιχαίρουσι καὶ ἐφήδονται. V.

338. ἤχθεθ] ἀντὶ τοῦ ἠλλοτριώθη. ἀρχὴν γὰρ ἔλαβον τοῦ δυσ- τυχεῖν ἐξελθὼν τῆς πατρίδος. ἐμισήθη, φησὶν, ἀφʼ οὗ κατέλιπον τὴν πατρίδα. ἐμίσησα τὰς χλαίνας, λοιπὸν ἐν ῥάκεσιν ἐθίσας. καὶ νῦν οὐ βούλομαι ἐν τοιούτῳ καθεύδειν, ἀλλὰ καθεύδω ἐν ῥάκει καὶ ἀγρυπνῶ ὡς πρότερον. B. τὸ ἄχος ἐμβάλλει. MS. Barnes.

343. ἐπιήρανα] προσηνῆ, ἀπὸ τοῦ ἐρᾶν. B.

344. οὐδὲ γυνὴ ποδὸς ἅψεται] διὰ τὸ ὑβριστικὸν τῶν γυναι- κῶν. V.

346. εἰ μή τις γρηῦς ἔστι] ἀθετοῦνται οἱ τρεῖς, πρῶτον μὲν ὅτι αἱρεῖται τὴν δυναμένην ἐπιγνῶναι· εἶτα δὴ καὶ γέλοιον τὸ ἥτις δὴ τέτληκε. τίς γὰρ φθονεῖ τῶν μὴ σπουδαίων; M. V.

351. φιλίων] ὡς ἡδίων, συγκριτικὸν, ἀντὶ τοῦ φίλτερος. B.

356. ὀλιγηπελέουσα] ὀλίγον ἔτι τοῦ πέλειν ἔχουσα. τούτου δὲ προκατάρχεται ὄνομα τὸ ὀλιγηπελία. B.

360. ἐν κακότητι] ἐν κακώσει καὶ ἐν ταλαιπωρίᾳ, ἀντὶ τοῦ ἐν κακοῖς. B.

361. κατέσχεθε] κατέσχε. V.

363. ἀμήχανος] πρὸς ὃν, δηλονότι τὸν Δία, οὐκ ἔστι τινὰ μηχα- νὴν εὑρεῖν. ἐξ οὗ δεινὸς καὶ χαλεπός ἐστι. MS. Barnes.

370. ἐφεψιόωντο γυναῖκες] προσπαίζουσιν. ἴσως, φησὶ, καὶ αὐτὸς οὕτως ὑβρίζεται πλανώμενος, ὥσπερ σὺ νῦν ὑβρίζῃ παρὰ τῶν δουλί- δων. B. ἐφεψιόωντο] καθήπτοντο, ἐλοιδοροῦντο. V.

378. κήδεσιν] ἀντὶ τοῦ, διὰ τὰ σὰ κήδεα. B.

386. λέβητα] νῦν τὴν λεκάνην. V.

393. οὐλὴν] Ἀττικοὶ τὸ θεραπευθὲν τραῦμα ὠτειλήν φασι· παρὰ δὲ Ὀμήρῳ ὠτειλὴ μὲν τὸ ἀθεράπευτον, οὐλὴ δὲ τὸ θεραπευθέν. B. ἤλασε] τύψας ἐποίησε. B.

394. Παρνησσόνδε] εἰς τὸν Παρνασσόν. Παρνασσὸς δὲ ὅρος Δελφῶν. V.

396. κλεπτοσύνῃ θʼ ὅρκῳ τε] οὐκ ἐπιορκῶν, ἀλλὰ σοφιζόμενος τοὺς ὅρκους, αὐτὸς μὲν εὔορκος διέμεινε, τοὺς δὲ ἐγκαλοῦντας διὰ τῆς ἐπινοίας ἔπειθεν. B.

401. γρ. Ἀντίκλεια. H.

407. ὀδυσσάμενος] μισηθείς· ἢ ὀργὴν ἀγαγών· ἢ βλάψας. V.

409. ἐπώνυμον] φερώνυμον. V.

410. ἡβήσας] ἐν ἀκμῇ ἡλικίας γενόμενος. V.

432. Παρνησοῦ, τάχα δʼ ἵκανον πτύχας ἠνεμοέσσας] Φιλωνὶς ἡ Δηῖόνος θυγάτηρ οἰκοῦσα τὸν Παρνασσὸν ἐν αὐτῷ παρελέχθη καὶ Ἀπόλλωνι καὶ Ἑρμῇ· εἶχε γὰρ τὸ κάλλος ἐράσμιον ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε καὶ τοὺς θεοὺς ζηλοτυποῦντας κατὰ τὸ αὐτὸ θελῆσαι μίσγε- [*](1. κατέσχεθε] Sic ed. ant.: nam tem, memorat. BUTTM. recentt. e textu edito κατέσχετο. 19. ἐπώνυμον] Vid. ad η, 54. BUT. Illa scriptura nondum quod sciam 21. Hoc scholion in V. positum aliunde enotata est. BUTTM. in fine libri. 3. 4. Puto hoc acholium ad Il. τ, 22. Δηῖόνος] Δαιδαλίωνος Barnes- 273. pertinere. Nisi et hic forte ius collatis Hygino Fab. 200. et ἀμήχανος ad Ζεύς referatur. Vid. in- Ovidio Metam. 11, 295. fra ad v. 560. BARNES. Certe παρελέχθη] Verbum παρελέχθη pro utriusque loci, et hujus et Il. τ, παρέλεκτο vel παρελέξατο, et in ser- 273. eadem est ratio, significatio mone quidem prosario miror. BUT. autem vocis ἀμήχανος, nisi cum 23. καὶ Ἑρμῇ (cujus dei nomen scholiastis utrobique ad Jovem re- desiderari monuerat Muncker. ad feras, diversa. BUTTM. Hygin. fab. 200.) addidit Buttm. 4. προσπαίζουσιν] Respicit scrip- 24. αὐτὸ Barnes. ex cod. pro αὐ- turam ἐφεψιόωνται, quam Eustathius τῷ, quod alii in αὐτῇ, mutaverant. quoque, sed ut metro repugnan- )

πτύχας] τὰς ἀποκλίσεις. V.

434. ἀκαλαρρείταο λέγει τοῦ ἀκαλῶς καὶ ἡσύχως ῥέοντος. B.

435. βῆσσαν] τὴν πρόβασιν τοῦ ὄρους. V.

439. λόχμῃ] ὑλώδει χωρίῳ, πρὸς κοίτην ἐπιτηδείῳ, ἀπὸ τοῦ λέξα- σθαι. B. συνδένδρῳ τόπῳ. V.

440. διάη] διέπνει. V.

443. ἤλιθα] γίνεται ἐκ τοῦ ἁλίζω, τὸ συναθροίζω. ἀθροίσεως ἐπίρ- ρημα, σημαίνει τὸ ἀθρόως. τάττεται δὲ καὶ ἀντὶ τοῦ ματαίως. οἷον “ἐπέχραον ἤλιθα χερσίν ἀντὶ τοῦ ματαίως. V.

450. γουνὸς ὕπερ] κατὰ τὴν ἀρχὴν τοῦ μηροῦ· λέγει γοῦν “πολ- λὸν δὲ διήφυσε σαρκὸς ὀδόντι.” διὰ δὲ τοῦ λικριφίς δηλοῖ ὅτι οὐ μέχρι τῶν ὀστέων καθίκετο. ἐτυμολογοῦσι δὲ τὸ λικριφίς οἷον λίαν κεκρυμμένως· οἱ δὲ, περὶ τὰ ἰκρία, ὅ ἐστι τὰ πλάγια ξύλα, καὶ τὸ λίαν. B.

457. ἐπαοιδῇ δʼ αἷμα] Διοκλῆς ἐπαοιδὴν παρέδωκε τὴν παρηγορίαν. ἴσχαιμον γὰρ εἶναι ταύτην, ὅταν τὸ πνεῦμα τοῦ τετρωμένου προσεχὲς ᾖ, καὶ ὥσπερ προσηρτημένον τῷ παρηγοροῦντι, ὡς καὶ διʼ ἑτέρων “ἀλ- λὰ σὲ μὲν θεράπων ποτιτέρπετο” (Il. ο, 401.). ἔσχεθον δὲ ἀντὶ τοῦ ἔπαυσαν. V. [ἰστέον ὅτι ἀρχαία ἐστὶν ἡ διὰ τῆς ἐπαοιδῆς θερα- πεία, ὥστε καὶ Πίνδαρος ἐπὶ τοῦ Ἀσκληπιοῦ “μαλακαῖς ἐπαοι- δαῖς,” λέγει. MS. Barnes.]

471. χάρμα καὶ ἄλγος] Σοφοκλῆς “χαρά μʼ ὑφέρπει δάκρυον ἐκκαλουμένη. M. V.

490. κτείνωμι] γρ. κτείναιμι. H.

494, ἔξω] ἐν ἑαυτῇ κατάσχω. V.

497. καταλέξω] ἑκάστην εἴπω. V.

498. νηλίτιδές εἰσι] παρὰ τὸ ἀλιτεῖν. Ἀρίσταρχος δὲ τοὺς πο- λυαμαρτήτους, τοῦ νή ἐπιτατικοῦ ὄντος. ἄμεινον δὲ τοὺς ἀναμαρτή- τους. B. νηλιτεῖς] λίαν ἁμαρτωλαὶ ἄλλοι ἀπέδοσαν τοῦ νη ἐπι- τατικοῦ ὄντος, ὡς ἐν τῷ “νήχυτος ὄρπηξ.” ἄμεινον δὲ τὰς ἀναμαρ- τήτους, συγκειμένης τῆς λέξεως ἐκ τοῦ νη στερητικοῦ μορίου καὶ τοῦ ἀλιταίνειν, ἵνʼ ᾖ, ὅσαι ἁμαρτάνουσαι καὶ ὅσαι οὔ. V.

510. κοῖτος] ἀντὶ τοῦ ὕπνος. V.

511. ὅν τινά γʼ ὕπνος ἕλη] οἷον, ἐμὲ μὲν γὰρ οὐχ αἱρεῖ. V.

513. τέρπομʼ ὀδυρομένη] ἀντὶ τοῦ τρέπομαι, τῶν λυπηρῶν ἀπά- γομαι. B.

515. ἦλθεν] γράφεται, ἔλθῃ. B.

518. ὡς δʼ ὅτε Πανδαρέου κούρη] διαφόρως τοῖς νεωτέροις, οὐχὶ Πανδίονος, εἰ μὴ ἄρα διώνυμος ἦν. Πανδάρεω τοῦ Μέροπος Μιλη- σίου τὸ γένος γίνονται ἐξ Ἁρμοθόης γ΄ θυγατέρες, Ἀηδὼν, Κλεοθήρα, Μερόπη. οὗτος κυνα κλέψας χρνσοῦν ἡφαιστότευκτον ἔμψυχον ἐκ Κρήτης ἐκ τοῦ Διὸς τεμένους παρακατέθετο Ταντάλῳ. Διὸς δὲ καὶ Ἑρμοῦ ἀπαιτοῦντος αὐτὸν ὤμοσεν ὁ Τάνταλος μὴ ἔχειν. ὅθεν ὁ Ζεὺς κατέστρεψεν αὐτῷ Σίπυλον τὸ ὄρος. τὸν μὲν οὖν κύνα Ζεὺς δι᾿ Ἑρμοῦ ἀπέλαβεν ὁ δὲ Πανδάρης ἔφυγεν εἰς Ἀθήνας, κἀκεῖθεν εἰς Σικε- λίαν, ἔνθα διεφθάρη μετὰ τῆς γυναικός. συνέβη δὲ τῶν θυγατέρων αὐτοῦ Κλεοθήραν μὲν καὶ Μερόπην ὡραίας γενομένας ἁρπασθῆναι ὑπὸ ἀνέμων καὶ παραδοθῆναι Ἐρινύσιν ὑπηρετεῖν. Ἀηδὼν δὲ ἡ βυτάτη Ζήθῳ γαμηθεῖσα τῷ Διὸς μὲν παιδὶ, Ἀμφίονος δὲ ἀδελφῷ, Ἴτυλον ἔσχε παῖδα. φθονοῦσα δὲ τῇ ὁμονύμφῳ τῇ Ἀμφίονος γυναικὶ [*](scriptum esse ostendit femininum similibus narrata leguntur apud ἐκκαλουμένη, cui neutrum substituit Eustath. p. 1875, 33. Eustathius. 19. παρακατέθετο ex Eustathio .1. κτείναιμι] Hoc in textu habet scripsi pro παρεκατέθετο. 21. Σίπυλον τὸ ὅρος] Supra in schol. 6. νηλιτεῖς] Cf. schol. ad π, 317. λ, 582. Jupiter dicitur Tantalum 7. νήχυτος ὅρπηξ] Nicand. Ther. ἐξαρτῆσαι ἐπʼ ὅρους ὐψηλοῦ—, καὶ τὴν Σίπυλον (urbem) ἀνατρέψαι. Conf. 15. Πανδαρέου κοόρη] Conf. schol. etiam schol. Pind. Ol.α,97. BUTT. ad υ, 66. 25. Ἐρινύσιν scripsi pro Ἐρινύσιν, 18. οὗτος κύνα—] Eadem verbis pariterque in scholio proximo. )

Ἑρμοῦ καὶ Μερόπης γίνεται Πανδάρεως, οὗ καὶ Ἀρμοθόης Ἀηδὼν, Μερόπη, Κλεοθήρα. ἀλλʼ ἡ μὲν Ἀηδὼν Ζήθῳ γαμηθεῖσα, καὶ κτεί- νασα τὸν Ἀμφίονος υἱὸν, φόβῳ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ καὶ τὸν ἴδιον υἱὸν Ἴτυν ἔσφαξε, προλαβοῦσα τὴν ἐκ τῆς δυσμενοῦς κόλασιν. τινὲς δέ φασιν ὅτι Ἀηδὼν ζηλοτυποῦσα τὴν πολυπαιδίαν Νιόβης τῆς Ἀμ- φίονος γαμετῆς, διὰ τῆς αὐτῆς ἀνοίας ὥρμησε νύκτωρ μετὰ ξίφους ἀποκτεῖναι τὸν μείζονα τῶν Νιόβης παίδων, ἔλαθε δὲ τὸν ἴδιον φο- νεύσασα. διωκομένη δὲ ὑπὸ Ζήθου διὰ τὸν φόνον τοῦ παιδὸς εἰς ὄρνεον μετεβλήθη τὴν ἀηδόνα. Μερόπη δὲ καὶ Κλεοθήρα ἀνετράφη- σαν ὑπὸ Ἀφροδίτης. ἐπεὶ δὲ Πανδάρεως δεξάμενος παρακαταθήκην ὑπὸ Ταντάλου τὸν ἐκ Κρήτης κλαπέντα κύνα χρυσοῦν ἔξαρνος ἐγένετο μὴ λαβεῖν, ἁρπασθεῖσαι ὑπὸ Ἁρπυιῶν Ἐρινύσι παρεδόθησαν. B.

τῇ Νυκτέως Ζεὺς μίγνυται. ἐξ ἧς Ζῆθος γίγνονται καὶ Ἀμφίων. οὗτοι τὰς Θήβας οἰκοῦσι πρῶτοι, καὶ καλοῦνται Διὸς κοῦροι λευ- κόπωλοι. γαμεῖ δὲ Ζῆθος μὲν Ἀηδόνα τὴν τὸν Πανδαρέου, τῶν δὲ γίνεται Ἴτυλος καὶ Νηΐς. Ἴτυλον δὲ ἡ μήτηρ Ἀηδὼν ἀποκτείνει διὰ νυκτὸς, δοκοῦσα εἶναι τὸν Ἀμφίονος παῖδα, ζηλοῦσα τὴν τοῦ προει- ρημένου γυναῖκα, ὅτι ταύτῃ μὲν ἤσαν ἓξ παῖδες, αὐτῇ δὲ δύο. ἐφορ- μᾷ δὲ ταύτῃ ὁ Ζεὺς ποινήν· ἡ δὲ εὔχεται ὄρνις γενέσθαι, καὶ ποιεῖ αὐτὴν ὁ Ζεὺς ἀηδόνα. θρηνεῖ δὲ ἀεί ποτε τὸν τύλον, ὥς φησι Φερε- κύδης. V.

χλωρηῒς] ἤτοι ἐν χλωροῖς φαινομένη, ἢ διὰ τὸ χρῶμα. B. ἤτοι ἐν χλωροῖς ὄρνεον διατρίβουσα, ἢ ἅμα τοῖς χλωροῖς φαινομένη. ἔαρος [*](2. Ἀμαλεύς pro Ἀμανεύς bis re- est ad finem libri; simulque accidit posui Barnesio credens non apud ut post illius extrema verba (παρὰ Eunt. solum sed in MS. Aloys. quo- Φερεκύδῃ), huqus lemma periret cum que sic scriptum esse. BUTTM. prima ipsius acholii voce, Ἀντιόπη. 5. γένηται] Lacunosam hanc nar- 20. λευκόπωλοι] Vid. Barnes. ad rationem supple e scholio sq. et ex Eurip. Here. F. 29. et Valck. ad Eustatio. BUTTM. Pheniss. 610. BUTTM. 19. Alterum hoc de hac re in 25. ταύτῃ Buttm. pro αὐτῇ. Vulgatis acholium cum illo de Au. 28. Excerpsit hæc Eustathius p. tolyco ad 432. in edd. ant. rejectum 1875, 39.)

521. πολυηχέα] πολλὰς μεταβολὰς ποιουμένην. V.

524. ὀρώρεται] κεκίνηται, τετάρακται, μεταβάλλεται ὡς ἡ τοῦ ὀρνέου φωνή. B.

530. χαλίφρων] κεχαλασμένας ἔχων τὰς φρένας, ἀσύνετος καὶ ἄφρων, ἐναντίος τῷ “πυκινὰ φρεσὶ μήδεʼ ἔχοντι” (353.). ἔνιοι δὲ χαλίφρονα τὸν ἀκρατόφρονα. χάλις γὰρ ὁ οἶνος ὁ ἀναχαλῶν τὰς φρένας. ἐναντίον οὖν τῷ “φρεσὶ γὰρ κέχρηται ἀγαθῆσιʼ (Od. γ, 266.). τὸ δʼ αὐτὸ καὶ ἐπὶ τοῦ “χαλιφροσύναι γʼ ἔμʼ ἔχουσι” (Od. π, 310.), δηλοῦται, οἷον ἀφροσύναι. V.

533. πάλιν ἐλθέμεν] ἀντὶ τοῦ ἐξελθεῖν. V.

534. γρ. ἀσχάλλων. H.

536. πυρὸν ἔδουσιν ἐξ ὕδατος] ἢ ἀντὶ τοῦ βεβρεγμένον ὕδατι σῖτον, ἢ ἐξιόντες τοῦ ὕδατος ἔνθα διατρίβουσιν. B. P. ἔξω καὶ χω- ρὶς ὕδατος. V.

547. ὕπαρ] τὸ μεθʼ ἡμέραν φαινόμενον ἐνύπνιον. B. V.

553. παρὰ πύελον] παρὰ τὸ ἄγγος ἐν ᾧ αὐταῖς βάλε πιεῖν. ἐπὶ δὲ τῶν πλυνουσῶν τὰ ἱμάτια πλυνοὺς λέγει· ἀσαμίνθους δὲ τὰς πρὸς τὸ λουτρὸν, παρὰ τὸ μινύθειν τὴν ἄσιν. B.

560. ἀμήχανοι] πρὸς σὓς μηχανὴν εὑρεῖν οὐκ ἔστιν. V.

ἀκριτόμυθοι] ἄκριτα καὶ ἀδιάτακτα καὶ ἀδιάσταλτα λέγοντες. B. V.

562. δοιαὶ γάρ τε πύλαι ἀμενηνῶν εἰσιν ὀνείρων] οἱ μέν φασι κερατίνην πύλην συνεκδοχικῶς τοὺς ὀφθαλμούς· κερατοειδὴς γὰρ ὁ πρῶτος χιτὼν τοῦ ὀφθαλμοῦ· ἐλεφαντίνην δὲ τὸ στόμα, ἐλεφαντό- χρωτες γὰρ οἱ ὀδόντες. ἐκ δὲ τούτων πιστότερα εἶναι τὰ ὁρώμενα τῶν λεγομένων. καὶ ὅτι διὰ μὲν κέρατος οἷόν τε καὶ ἰδεῖν, διὰ δὲ ἐλέφαντος οὔ. ἢ ὅσα ἄν τις ἐν πλησμονῇ τροφῆς ἴδοι, ταῦτα εἶναι ψευδῆ. κερατίνην μὲν τὴν ἀληθῆ παρὰ τὸ ἔτυμα κραίνειν καὶ τελει- οῦν, ἐλεφαντίνην δὲ τὴν ψευδῆ· ἐλεφήρασθαι γὰρ τὸ παραλογίσασθαι καὶ ἀπατῆσαι, ὡς “οὐδʼ ἄῤ Ἀθηναίην ἐλεφηράμενος λάθʼ Ἀπόλλων” (Il. ψ, 388.). τινὲς δὲ οὕτως ἀπέδοσαν, κερατίνην μὲν τὴν ἀληθῆ καὶ διαφανῆ καὶ λάμπουσαν, ἐλεφαντίνην δὲ τὴν ψευδῆ καὶ ἀσαφῆ καὶ συγκεχυμένην. οἱ δέ φασι κέρασιν ἀπεικάζειν τοὺς οὐρανίους ὀνείρους, οἵτινες καὶ ἀληθεύουσι, τῷ τὰ κέρατα εἰς ὕψος ἀνατείνειν· ἐλέφαντι δὲ τοὺς χθονίους· τὰ γὰρ τῶν ἐλεφάντων κέρατα κάτω νεύει. διττοὺς δὲ οἶδεν ὀνείρους. ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν οὐρανίων φησὶν “ἢ καὶ ὀνειροπόλον, καὶ γάρ τʼ ὄναρ ἐκ Διός ἐστινʼ (Il. α, 63.)· ἐπὶ δὲ τῶν χθονίων “πὰρ δʼ ἴσαν ὠκεανοῦ τε ῥοὰς καὶ Λευκάδα πέτρην, ἠδὲ παρʼ ἠελίοιο πύλας καὶ δῆμον ὀνείρωνʼ (Od. ω, 12.). V.

ἀμενηνῶν εἰσιν ὀνείρων] ἀνυποστάτων. φαντασίαι γάρ εἰσιν ὀνεί- ρων. B.

563. αἱ μὲν γὰρ κεράεσσι] οἱ μὲν κέρατα τοὺς ὀφθαλμοὺς παρό- σον κερατοειδὴς ὁ πρῶτος χιτὼν τοῦ ὀφθαλμοῦ, ἐλέφαντας δὲ τοὺς ὀδόντας. πιστότερα δὲ τῶν λεγομένων τὰ ὁρώμενα. οἱ δὲ κερατίνην μὲν τὴν ἀληθῆ παρὰ τὸ κραίνειν, ἐλεφαντίνην δὲ τὴν ψευδῆ παρὰ τὸ ἐλεφαίρεσθαι. ἢ παρόσον τὰ μὲν κέρατα ἀγχιστεύει ἡγεμονικωτάτῳ, οἱ δὲ ὀδόντες τῇ πλησμονῇ τῆς γαστρός. ἢ ὅτι οἱ μὲν ὀδόντες τῶν ἐλεφάντων κάτω νεύουσι, τὰ δὲ κέρατα ἄνω. ὁ δὲ ποιητὴς δύο γένη οἶδεν ὀνείρων, ὡς ὅταν λέγῃ “καὶ γάρ τʼ ὄναρ ἐκ Διός ἐστι” καὶ πά- λιν “ἠδὲ παρʼ ἠελίοιο πύλας καὶ δῆμον ὀνείρων.” B.H.Q.

568. αἰνὸν ὄνειρον] τὸν θαυμαστὸν ἢ φοβερόν. B.

574. ἵστασχ’ ἑξείης, δρυόχους ὡς] οὕτως ἵστησι τοὺς πελέκεις ὡς δρυόχους. δρύοχοι δὲ ξύλα εἰσὶν ὀρθὰ ὑποκάτω τῆς τρόπιδος, ἐφ’ ὧν ἐπερείδεται, ἵνα μὴ αὐτὴν ἡ ψάμμος ἐσθίῃ. τινὲς δὲ δρυόχους φασὶ τὰ πρῶτα πηγνύμενα ξύλα εἰς ναυπηγίαν. τινὲς δὲ τοὺς πελέκεις τοὺς δρυίνους στελεοὺς ἔχειν εἰωθότας. τὸ δὲ “ὡς δώδεκα” στοχαστι- κὸν, οἷον, ἴσως δώδεκα. B.H.Q. δρυόχους] κυρίως μὲν τοὺς πασ- σάλους, ἐφʼ ὧν τὴν τρόπιν ἱστᾶσι τῶν καινουργουμένων πλοίων. ἑξῆς δὲ μάλιστα οὗτοι τίθενται ἕνεκα τοῦ ἴσην γενέσθαι τὴν ναῦν· νῦν δὲ, ἐφʼ ὗν ἐτίθει τοὺς πελέκεας. V.

578. διοιστεύσει] τοξεύσει, διαπεράσει. V. δηλονότι διαβιβά- σει τοῦτο εἰς τὰς τρύπας τῶν πελέκεων. H.

διοιστεύσῃ] γρ. διοιστεύσει. H.

579. ἑποίμην] ἀκολουθήσαιμι. V.

585. πρὶν γάρ] τὸ ἑξῆς, πρὶν γὰρ τούτους νευρὴν ἐντανύσαι, πρό- τερον ἐλεύσεται Ὀδυσσεύς. B.

586. τόδε] γρ. ποτέ. H.

599. θέντων] ἀποθεμένων, δηλονότι τῶν θεραπαινῶν. V. ἢ θερα- παινίδων θέντων κατʼ Ἀττικὴν, ἢ θέτων ἀντὶ τοῦ θέτωσαν. H.