Catena In Epistulam Ad Romanos (Typus Monacensis) (E Cod. Monac. gr. 412)

Χρυσοστόμου. Ελ̓ͅς πάλιν τὰ συνήθη ἐγκώμια;

Θεοδωρήυου Ο μὲν γὰρ ἐπίσημον ἔχει τοῦ ἔργου τὴν κοινω- νίαν, οἱ δὲ τὴν συγγένειαν. τοῦ δὲ συγγενοῦς ὁ συνεργὸς πολλῷ τιμαλφέστερος. οὗτος δέ ἐστι Τιμόθεος, ὃν ἐν Λύστροις περιέ- τεμε, πρὸς ὃν τὰς δύο γέγραφεν Ἐπιστολάς.

Χρυσοστόμου. Τούτου δ̀οὲ τοῦ 1άσονος, καὶ ὁ Λουκᾶς μέμνη- τᾶι, καὶ τὴν ἀνδρίαν αὐτοῦ παρίστησι λέγων, ὅτι “ἦγον αὐτὸν “ἐπὶ τοὺς πολιτάρχας βοῶντες.” καὶ τοὺς ἄλλους δὲ εἰκὸς εἶναι τῶν ἐπισήμων. οὐ γὰρ ἁπλῶς συγγενῶν μέμνηται, εἰ μὴ κατὰ τὴν εὐσέβειαν εἶεν ἐοικότες αὐτῶ.

Ἀσπάζομαι ὑμᾶς ἐγὼ Τέρτιος, ὁ γράψας τὴν Ἐπι- στολὴν, ἐν Κυρίῳ.

Χρυσοστόμου. Οὐ μικρὸν καὶ τοῦτο ἐγκώμιον ὑπογραφέα στοὴν, Παύλου. πλὴν οὐχ ἵνα ἑαυτὸν ἐγκωμιάσῃ, ταῦτα λέγει, ἀλλ’ ἵνα θερμὴν ἐπισπάσηται παρ’ αὐτῶν τὴν ἀγάπην ἀπὸ τῆς διακονίας.

Θεοδωρήτου. Εἷς δὲ ἦν καὶ οὗτος τῶν τῆς ἀποστολικῆς δι- δασκαλίας ἠξιωμένων. οὗ δὴ χάριν καὶ τῆς ἁγίας ψυχῆς τὰς ὠδῖνας διὰ τῆς γλώττης δεχόμενος, ἐνθεῖναι ταύτας προσετάχθη τῇ χάρτῳ.