Supplementum et varietas lectionis ad catenam in evangelium sancti Lucae (e cod. Oxon. Bodl. Laud. 33)

39, 9. λέγει Κύριος ἀλλ’ ὡς τοῦ νόμου Κύριος τ. ὒ. ν.

39, 14. ὅτι κενῆς δ. αὐτ’. ἐρ. ἀποτελεῖ.

39, 20. Συνεχώρησεν δὲ αὐτῷ ὁ Κύριος ῥίψαι τ. ἀνθρ. ἐν ᾧ ἦν, ἵνα δῆλον γένηται πᾶσιν ὅτι τὸ δαιμόνιον ἦν τὸ λαλῆσαν, καὶ μὴ ὡς ἐκ τῆς καρδίας τοῦ ἀνθρώπου νομίζωσιν οἱ ἀκούοντες εἶναι τὰ ῥήματα. καὶ γὰρ ὡς νήφων ἐλάλει, καὶ ὡς καθεστηκὼς ἐφθέγγετο. ἐγένετο δὲ θάμβος ἐπὶ πάντας, καὶ συνελάλουν πρὸς ἀλλήλους λέγοντες· τίς ὁ λόγος οὕτος κ. τ. ἑ. ἐκπληττόμενοι αὐτοῦ τὴν μετ’ ἐξουσίας γινομένην τῶν θεοσημείων ἐνέργειαν· οὐ γὰρ εὐχὴν ἀνατείνων ταύτας ἐπλήρου, ἀλλ’ αὐτὸς ὣν ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς, ὁ ζῶν τε καὶ ἐνεργὴς καὶ δι’ οὗ τὰ πάντα, καὶ ἐν ᾧ τὰ πάντα, κελεύων τοὺς ἀκαθάρτους ἀπήλαυνεν δαίμονας καὶ τὰς νόσους ἐφυγάδευεν.

40, 15. Περὶ τῆσ πενθερᾶσ Πέτρου· καὶ πετὶ τῶν ἰαθεντων.

17. οτι υπηρχον.

40, 18. προεγράφη εἰσ τὸ κατὰ Ματθαῖον

40, 20. ὅτι διὰ τῶν ἅλ’. ἔπιτ’. ἀλ. τ. μάθ’. καὶ ἁλιεῖς.

40, 25. αὐτοῖς om.

a An πάλαι.