Historia Ecclesiastica
Theodoret, Bishop of Cyrus
Theodoret, Bishop of Cyrus. Theodoret Kirchengeschichte. Parmentier, Léon, editor. Leipzig: Hinrichs, 1911.
φανερωθέντος γὰρ τούτου, φανερῶς δυνησόμεθα τὴν ἁγίαν τριάδα ὁμολογεῖν ὁμοούσιον, κατὰ τὴν πάλαι ἐκτεθεῖσαν πίστιν τὴν ἐν Νικαίᾳ, ἣν καὶ οἱ πατέρες ἐβεβαίωσαν.
κηρυττομένης οὐν τῆς πίστεως ταύτης, δυνησόμεθα τοῦ ἀλιτηρίου δαίμονος ἐκφυγεῖν τὰς μεθοδίας· σβεσθέντος γὰρ τούτου, θυνησόμεθα εἰρηνικοῖς γράμμασιν ἑαυτοὺς προσκυνεῖν ἐν εἰρήνῃ διάγοντες. ἐγράψαμεν οὑν ὑμῖν, ἵνα εἰδέναι ἔχητε τοὺς καθαιρεθέντας ᾿Αρειομανίτας, τοὺς μὴ ὁμολογοῦν- >τας ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ πατρὸς τὸν υἱὸ.ν μήτε τὸ ἅγιον πνεῦμα, >τὰ ὀνόματα ὑπετάξαμεν ·
Πολυχρόνιος, Τηλέμαχος, Φαῦστος, ᾿Ασκλη- >πιάδης, Ἀμάντιος, Κλεόπατρος. καὶ ταῦτα μὲν οὕτως εἰς >πατρὸς καὶ υἱοῦ καὶ ἁγίου πνεύματος, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, >ἀμήν. ἐρρῶσθαι ὑμᾶς εὐχόμεθα τῷ πατρὶ καὶ τῷ υἱῷ σωτῆρι Χριστῷ, σὺν ἁγίῳ πνεύματι, πολλαῖς ἐτῶν περιόδοις.«
Ὁ μὲν δὴ πανεύφημος βασιλεὺς τοσαύτην τῶν ἀποστολικῶν [*](5/6 vgl. Kol. 3, —10 — 14/15 vgl. Eph. 6, 11) [*](* 24—S. 231, 20 Cass VII 11) [*](B V2 HN (n) + GSP (s) = r AL(y) F W [bis 23]) [*](2 καὶ συλλειτουργὸν = Cass.] συλλειτουργὸν Py > V2 ι ἐπισπουδαίωσ V2 ι καταμαθόντα s. oben S. 225, 15 ι 4 καὶ H et Cass. τοῦ B > V2NsyFW ι ὁ πλάνοισ BV-nPFW πλάνη ftSy errore Cass. ι 6 καὶ2 nur in B = et Cass. 9 υἱῶ καὶ BH > V2NsuFW. deo patri et filio cum sancto spiritu Cass. Cod. L II δυνησώμεθα BP ι 12 τὶν2 > V2 ι 13 πατέρες = Cass.] πρεσβύτεροι V2 ι 13/14 ταίτης τῆς πίστεως ~ L ι 14 τοῦ — 15 δυνησόμεθα> GS ι ἀλιτηρίου] ἀλλοτρίου L ι 14/15 τἀς μεθοδίας B am Rand Wr τὰ θήρατρα n > V2syFW Cass. ι 16 προσκυνεῖν] wohl mechanische Übersetzung von lat. salutare (= ἀσπάσασθαι) ; vgl. salutabimus Ciiss. I διάγοντες = Cass.] διαπαντός B ι IT ἔχοιτε V2 ἔχηται B ι 20 nach μὲν + οὖν F ι 21 καὶ1 > B ι 22 σωτῆρι BV2Cass. τώ σωτῆρι ἡμῶν ryFW ι 23 Χριστῷ > n ι 24 ι am Rand HSS)
πρῶτον μὲν γὰρ ἀνοήτως νενοηκὼς τὸ »ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ’ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ’ ὁμοίωσιν«, ἀνθρωπείαν ἔχειν μορφὴν τὸ θεῖον ὑπέλαβε, καὶ τὰ τοῦ σώματος περικεῖσθαι ἐτόπασε μόρια, τῆς θείας γραφῆς οὐ κατιδὼν τὴν διάνοιαν.
πολλάκις γὰρ ταῖς θείαις ἐνεργείαις τὰ τῶν ἀνθρωπίνων μορίων ὀνόματα περιτίθησιν, ἐπειδὴ ῥᾷον οἱ τῶν λεπτοτέρων ἐπαίειν οὐ δυνάμενοι διὰ τούτων τοῦ θεοῦ τὴν προμήθειαν μανθάνουσι. προστέθεικε δὲ τῇδε τῇ δυσσεβείᾳ καὶ ἕτερα παραπλήσια. ἐκ γὰρ τῆς τοῦ Μανέντος πλάνης ἐρανισάμενος, οὔτε τοῦ πυρὸς οὔτε τοῦ σκότους ἔφη εἶναι δημιουργὸν τὸν τῶν ὅλων θεόν.