De Lepra Ad Sistelium

Daher wenn wir auch sündigend uns verbergen können und gehen in die Kirche, entblößt jener uns durch das »Schwert des Geistes«.

Die Verhüllung aber des Mundes ist das Schweigen des Sünders. [*](2 Lev. 13, 44 (51); vgl. Const. app. II, 16 —4 Lev. 13, 45. 46 — 10 Röm. 7 Ephes. 3, 16. 6, 17 — 11 vgl. De cibis 14, 3 S. 446, 23 — 13 vgl. Symp. 1, 1 S. 9, 16 — 18 Hebr. 4, 12. 13. Ephes. 6, 17 — 18 f Lev. 13, 45; vgl. Orig. In Lev. hom. 8, 10 IX, 329, 7 ff) [*](2 Const. app. H, 16, 2 — 13 vgl. Const. app. VIII, 6, 13. 8, 2 S. 480, 20. 484, 3) [*](1 λέπραν — ἀκάθ. ἐστιν Ζ. 2 < S 2 Const. app. II, 16, 2 τότε σὺ κελεύσεις εἰσελθεῖν αὐτόν, καὶ ἀνακρίνας εἰ μετανοεῖ καὶ καὶ ἐστιν εἰς ἐκκλησίαν ὅλως παραδεχθῆναι, στιβώσας αὐτὸν ἡμέρας νηστειῶν κατὰ τὸ ἁμάρτημα, ἑβδομάδας δύο ἢ τρεῖς ἢ πέντε ἢ ἑπτά, οὕτως αὐτὸν ἀπόλυσον . . 4 τοὺς ἐφ' ἁμαρτίαις λέγοντας μετανοεῖν ἀφορίζειν χρόνον ὡρισμένον κατὰ τὴν ἀναλογίαν τοῦ ἁμαρτήματος, ἔπειτα μετανοοῦντας προσλαμβάνεσθαι | ἡθρυσμένην C 3 ἡ γραφή — ἁφή Ζ. 4 < S 5 ούτος περιβ. las schwerl. S 6 κληθήσ.] ἔσται las schwerl. S 6f ἀκάθαρτος ὢν — καθήσεται Ζ. 7 < S 7 καθίσεται C | καὶ ἔξω S 8 διατριβή: »das Leben« übersetzt S | τὸ ἀγενὲς — ἀκολάστων Z. 9: »d. S (schwerl. las S φιληδονίαν) | τεθηλυμένον C 9 ἱμάτ. παραλ.: »schlimme Kleider« S 10 οἶον < S | ἔσω S 195v | αὐτὸ — θεοῦ Ζ. 003C; S | αὐτῶ τῶ C 11 ἐξωπλησμένον C | θεοῦ C endet 13 Symp. οὐ χρὴ μαθημάτων θείων κοινωνεῖν. Const. app. κοινωνοὺς τῶν μυστηρίων αὐτοῦ 18 f Orig. clauditur et os, ut fiducia sennonis et docendi auctoritas excludatur? »peccatori enim dixitDeus: quare tu enarras iustitias meas et adsumis testamen- tum meum per os tuum«)

Wozu bokennst du meine Rechte« usw. Sien »Leben aber ist außerhalb des Lagers«, das heißt denn »draußen ist«, sagt der Apostel, »ein jeder, Denn auch wenn er scheint drinnen zu sein, sich selbst täuschend, draußen ist er, außerhalb ist er, wie er gerecht handelnd wenn er auch draußen zu sein scheint.

Und er hat schöne Kleider, das Haupt bedeckt und auf dem Haupt den »Helm des Heils« und Mund geöffnet zum Forschen in der Schrift und die Zunge aufgetan.

Διὸ δὴ φυλάξωμεν καθαροὺς ἑαυτοὺς τῷ θεῷ — ταῦτα γὰρ κανόνες εἰσὶν καὶ θεσμοὶ τῆς ἐκκλησίας — τῷ όξυδορκεῖν κατὰ τὰς γραφὰς δυναμένῳ· ἐπεὶ παρελθὼν ἀποκρινάσθω μοί τις — ἴνα καὶ τῶν ἑξῆς ἐπιμνησθῶ· τίς ἡ τοσαύτη φροντὶς τῷ »τῷ καὶ σπουδὴ περὶ ἐρεῶν ἱματίων διαλέγεσθαι καὶ λινῶν καὶ κρόκης καὶ στήμονος καὶ δερμάτων; ἢ »πάντως« προεφητεύσατο ταῦτα »δι' ἡμᾶς‘;

φέρε γὰρ ἀκριβῶς διακρίωαντες τὰς ἑρμηνείας ἑκάστῳ γένει πρόσφορον παρα- [*](1 Psal. 49, 16 — 2 Lev. 13, 46; vgl. Orig. In Lev. hom. 14, 3 ΙΧ, 417 Lomm. Hipp. In Dan. IV, 38, 2 S. 284, 18ff. Bonwetsch, D. Theol. d. Meth. v. Ol. S. 103f — 3 Apok. Joh. 22, 15 — 7 Ephes. 6, 17 — vgl. Barn. 16, 9. 10 — 8 vgl. Jes. 50, 4 — 12 vgl. Symp. S. 58, 12 — 13 I Kor. 9, 9; vgl. De lepra 14, 7 S. 469, 15 f — 15 I Kor. 9, 10) [*](2 vgl. Const. app. II, 21, 7 S. 81, 3ff) [*](2 Orig. exiit enina a veritate, exiit a timore Dei, a fide, a caritate, sicut superins diximus, quomodo per haec quis exeat de castris ecclesiae, etiamsi per episcopi vocem mininie abiceatur. sicut e contrario interdum fit, ut aliquis non recto iudicio eorum qni praesunt ecclesiae depellatur et foras mittatur. sed si ipse non ante exiit, hoc est si non ita egit, ut naereretur exire, nihil laeditur in eo, quod non recto iudicio ab hominibus videtur expulsus. et ita fit, ut inter- dum ille qui foras mittitur intus sit, et ille foris qui intus retineri videtur. — Const. app. δίκαιος γὰρ ἀδίκως φονευθεὶς ὑπό τινος παρὰ θεῷ έν ἀναπαύσει ἔσται εἰς τὸν αἰῶνα. ὡσαύτως καὶ ὁ ματαίως ἀφορισθεὶς ὑπὸ τοῦ ἐπισκόπου 3 »der sündigt«: ὁ ποιῶν ψεῦδος Apok. 22, 15 8 »Mund« S 196 10 C Bl. ν, 14 | καθ. . . τῷ θεῷ: »vor all diesem« S | xavra — Ζ. 13 003C; S 13 ἐζεῖς C | ἡ τοσ.] γὰρ S | φρόντησις C | κ. σπουδὴ < S 14 ἐρεῶν < S | καὶ λινῶν < S 15 καὶ δερμάτων: »oder von « S | ἢ — ἡμᾶς < S | γὰρ] γοῦν? S 16 διακρίν. τ. ἑρμ.: »erklären wir« S | ἑκάστῳ — πρῶτον S. 463, 1] καὶ < Sb) τῷ ἰσχυροτέρῳ S)

καὶ ἐν ἱματίῳ ἐὰν γένηται ἐν αὐτῷ ἁφὴ λέπρας, ἐν ἱματίῳ ἐρεῷ ἢ ἐν ἱματίῳ στιππυίνῳ, ἢ ἐν στήμονι, ἢ ἐν κρόκῃ, ἢ ἐν τοῖς λινοῖς ἢ ἐν τοῖς ἐρεοῖς <ἢ ἐν > ἢ ἐν παντὶ ἐργασίμῳ δέρματι; καὶ ἡ ἁφὴ πυρρίζουσα ἢ χλωρίζουσα ἢ] ἐν τῷ δέρματι, ἢ ἐν τῷ ἱματίῳ, ἢ ἐν τῷ στήμονι, ἢ ἐν τῇ κρόκῃ«.

στήμονα γὰρ τροπικῶς τοὺς τόνους τῆς ψυχῆς, τὸν νοῦν ἡμῶν, ὁ νόμος ἐκάλεσεν· σύνθετον γὰρ ζῷον οἰα πλέγμα καὶ ὕφος ἐκ πολλῶν συμπαγὲν ὸ ἄνθρωπος εἶναι παρεδόθη. εἰ γὰρ ἐκ ψυχῆς σαρκός τε καὶ πνεύματος ὡς ἐν κεφαλαίῳ φάναι τὴν σύστασιν ἀπεδείχθη λαχών, τεθεωρημένως ὁ νομοθέτης τὴν πρώτην σύλληψιν τῶν ἁμαρτημάτων ἀπὸ τῆς ἔξωθεν φαντασίας δι᾿ ὀφθαλμῶν ἢ δι᾿ ὤτων ῥέουσαν εἰς τὸν ὥσπερ ἐν στήμονι φύεσθαι χρησμωδιῖ. Dies nämlich sprach der in betreff der wegen des Erlasses der Sünden Ungläubigen: denket ihr in euren Herzen!« Denn siehe Aussatz des Unglaubens in den Sinnen. Denn, sagt er, »er hat empfangen Schwäche und geboren Gesetzlosigkeit«.

Die Liebe aber nun der Leidenschaften bedeute der Einschlag; denn es wird ausgewebt wachsend durch den Willen die Leidenschaft.