De Resurrectione
Methodius
Methodius, De Resurrectione, Bonwetsch, Hinrichs, 1917
Denn an der Stelle des Kindes wird der Leib des Jünglings fest und straff, und an der Stelle des schönen wird der alte ohnmächtig. Besser ist also zu sagen, das hinzukommende Fleisch bleibe von Kind auf bis zum Alter statt der Form.
Doch ich lege seine eigenen Worte vor. Denn er sagt: Χρὴδὲ πάντα τὸν φιλαλήθη περὶ τῆς ἀναστάσεως ἀγωνίσασθαι, σῷσαί τε καὶ τὴν τῶν ἀρχαίων παράδοσιν, καὶ φυλάξασθαι μὴ ἐμπεσεῖν εἰς φλυαρίαν πτωχῶν νοημάτων, ἀδυνάτων τε ἅμα καὶ θεοῦ ἀναξίων.
τοῦτο οὖν εἰς τὸν τόπον διαληπτέον, ὅτι πᾶν σῶμα ὑπὸ φύσεως συνεχόμενον, τῆς καταταττούσης ἔξωθέν τινα δίκην τροφῆς εἰς αὐτό, καὶ ἀπεκκρινούσης ἀντὶ τῶν ἐπεισαγομένων ἕτερα, ὥσπερ τὰ τῶν φυτῶν καὶ τῶν ζῴων, τὸ ὑλικὸν ὑποκείμενον οὐδέποτε ἔχει ταὐτόν.
διόπερ οὐ κακῶς ποταμὸς ὠνομάσται τὸ σῶμα, διότι ὡς πρὸς τὸ ἀκριβὲς τάχα οὐδὲ δύο ἡμερῶν τὸ πρῶτον ὑποκείμενον ταὐτόν ἐστιν ἐν τῷ σώματι ἡμῶν, καίτοιγε τοῦ οἱονεὶ Παύλου ἤ Πέτρου ἀεὶ τοῦ αὐτοῦ ὄντος (οὐ τοῦ κατὰ ψυχὴν μόνον ἧς ἡ οὐσία οὔτε ῥεῖ καθ᾿ ἡμᾶς οὔτ᾿ ἐπεισαγόμενόν τι ἔχει ποτέ), κἂν ῥευστὴ ᾗ ἡ φύσις τοῦ σώματος) τῷ τὸ εἶδος τὸ χαρακτηρίζον τὸ σῶμα ταὐτὸν εἶναι, ὡς καὶ τοὺς τύπους μένειν τοὺς αὐτοὺς τοὺς τὴν ποιότητα Πέτρου καὶ Παύλου τὴν σωματικὴν παριστάνοντας, καθ᾿ ἣν ποιότητα καὶ [*](9 De res. I, 23 S. 244, 13ff) [*](17 Greg. Nyss. De opif. hom. 13 (S. 67 Oehler). De an. et res. 249A (146 Oehler). De mort. PGr 46, 521 BC) [*](3 »nicht« + S 6 »an der Stelle« S 142 9 der griechische Text von Χρὴ—ὅ ἦν S. 394, 4 wiederholt aus De res. I, 22 10 φιλαλήθη] κατὰ ταὐτὸν τούτοις τὸν νοῦν ἐπιστήσαντα + Ι, 23 |σῷσαί: »bewahren« S 12 φλυαρίαν πτωχῶν:» »Armseligkeit« S | ἀδυν. τε ἅμα < S 13 τόπ.] τοῦτον + S | διαληπτέον: »deutlich zu erkennen« hier S 15 εἰς αὐτό, καὶ . . ἕτερα νŭ nem i ina: vŭ nemlema S | ἀπεκκρινούσης: »herausgehend« S 16 τ. ζῴων κ. τ. φυτῶν S | τὸ ὑλικὸν ὑποκείμενον: »d. Substanz des Fleisches« S 17 ποταμός nach σῶμα w. e. sch. S 18 τάχα < S | πρῶτον S 142v | ὑποκ.: »Wesenheit« S 19 ἐστιν: »seiend bleiben kann« S | τοῦ οἷον ἢ U I, 22, 3: τὸ τοῦ S 21 τι < S | ποτέ] eda že ubo S, aber μήποτε ὅτε δὲ las schwerlich S 22 τὸ σ.] τὰ σώματα las schwerl. S 23f Παύλου κ. Πέτρου S 24 τὴν σωματικὴν < S )
ὥσπερ δὲ ταὐτὸν εἶδος ἐστὶν ἐκ βρέφους μέχρι τοῦ πρεσβύτου, κἂν οἱ χαρακτῆρες δοκῶσι πολλὴν ἔχειν παραλλαγήν, οὔτως νοητέον καὶ τὸ ἐπὶ τοῦ παρόντος εἶδος ταὐτὸν εἶναι τῷ μέλλοντι, πλείστης ὅσης ἐσομένης τῆς ἐπὶ τὸ κάλλιον μεταβολῆς.