Epistulae

Ὅτι σοι μὴ οἷός τε ἐγενόμην ἐνταῦθα συμμίξας γενἐ- σθαι γνώριμος, ἐγκαλῶ τῇ διὰ τοὺς νέους ἀσχολίᾳ. καὶ σοὶ δέ που τάχ’ ἴσως ἦν οὐκ ἀηδὲς ἰδεῖν τέ με καὶ διαλεχθῆναι πρὶν ἢ τῆς ἀρχῆς ἅψασθαι, διεκώλυσε δέ, οἶμαι, τὸ πλῆθος τῶν φροντίδων, ἃς ὑπὸ τῆς ἀρχῆς πρὶν ἐπιβῆναι τῶν πόλεων περὶ τὸν ὕπαρχον εἶχες.

ἔχει οὖν λόγον ἀλγοῦντας τῷ μὴ συγγεγονέναι χρῆσθαι τῷ δευτέρῳ <πλῷ> καὶ τοῦ ἁμαρτόντας ἐπὶ τὰς κώπας χωρεῖν καὶ ἐπιστέλλειν.

οὕτω δέ σε ἐλπίζω φίλον ἕξειν καὶ τοῖς τε ἐμοῖς ἡσθήσεσθαι γράμ- μασιν αὐτόν τε εὐθὺς ταῦτα μιμήσεσθαι, ὥστε ὡς ἂν πάλαι συνήθης ἐν τοῖς πρώτοις γράμμασι καὶ χάριν αἰτεῖν οὐκ ὀκνῶ· ἃ γὰρ πρὸς παρόντα οὐκ ἂν ᾐσχυνόμην λέγειν, ἀδι- κοίην <ἂν> μὴ γράφων.

Πελάγιος ὅτι μὲν γένους τε καὶ τῆς ἄλλης λαμπρότητος εἰς τὰ πρῶτα τελεῖ τῶν περὶ τὸν Εὐφράτην, κἂν αὐτὸν οἶμαι τὸν Εὐφράτην εἰπεῖν λαβόντα φωνήν, ἐμοὶ δὲ συνεφοίτησε καὶ ἐχαίρομεν ἀλλήλοις. ἐπῃνεῖτο δὲ μᾶλλον ὁ τοῦδε τρόπος, οὐ γὰρ ἀρνήσομαι νομίζων καὶ [*](1 Vii α', ος'. Va [α', πα']. Vo α', πβ. S α', μή. Vi ρ(??)γ'. Vind. ρξγ΄. D σμε. pr) [*](2 Seeck 359. 231. Silomon 30 9 cf. ad ep. 83 15 Seeck 234) [*](2 Παννυχίῳ — 96,3 παύσομαι om D 3 γρτ᾿ τε S τ᾿ Vind | σθαι Vo sed νε detritum suppl m 4 4 ἐγκαλοῦ pr 5 γε V | τάχ’ om V τάχα Vi 6 ἢ om Vind | διεκώλυε Wolf | γρ δ' δέ S 7 ὑπὸ Vo sed o in ερ corr m 2 8 παρὰ Vind 9 πλῷ in- serui coll. ep. 372. 378 om libri edd 12 μιμήσασθαι Vo sed α in ε corr m 2, S |γρ ὥσθ’ ὥστε S ὥσθ’ Vind | ὡσἂν S om Vind | γράμμασιν S 14 ὡς ante πρὸς S Vi 15 ἂν ut inser S om V Vo Vi Vind edd | μὴ γράφων inser Vo 2 om τε om Vi | εἵνδκα Vind)

καὶ δῆτα αὐτῷ συνηυξήθη τὸ τῆς ἐπιεικείας, ἣν οὐχ ἧττον Σύρων ἐγνώκασι πάντες δι’ ὅσων ἦλθεν, ἦλθε δὲ διὰ πλείστων, ἡνίκα ἐπρέσβευσε καὶ κατεσκεύασε τοῖς αὑτοῦ τρόποις δόξαν τὴν ἀμείνω τῷ γένει. ὥστε μοι πάντως ἂν ἐν δημοκρατίαις καὶ στεφανωθῆναι δοκεῖ τοῦτο εὖ πεποιηκώς.

τὸ δὲ μέγιστον, ἀγχίνοιαν γὰρ καὶ πρᾳότητα τοσαύτην ἑκα- τέραν ἐπ’ ἄλλου του συνελθοῦσαν οὐκ οἶδα, καίτοι τὸ μὲν ἡσύχιον πῶς οὐκ ὀξὺ λογίσασθαι; τὸ δὲ ὀξύτερον ἐπιεικῶς καὶ ταραχῶδες. ἀλλ’ οὗτός γε ἐκέρασεν ἄμφω καὶ συνοικεῖν ἔπεισεν ἡσυχίαν γνώμης μετ’ εὐβουλίας κεκτημένος, ἐντεῦθεν εὑρεῖν τὸ δέον οὐδενὸς ὕστερος, τῷ δὲ ἑτέρῳ πάντως κράτιστος, λόγου καὶ σιωπῆς καιρόν, εἴπερ τις, ἐπεγνωκώς, ἄρχοντα ἀγα- θὸν μὲν ἐπαινέσαι, τοῦ δὲ οὐ τοιούτου φείσασθαι <εἰδώς>, κτήματα τὰ πατρῷα μὲν διαφυλάττων, τὰ δὲ τῶν πλησίον οὐ περικόπτων.

αὐτὸς ἂν πρὸς ἄλλον εἴποις καὶ ταῦτα καὶ πλείω· τὸν γὰρ ναύτην οἶδέ που ὁ κυβερνήτης καὶ τοὺς χο- ρευτὰς ὁ κορυφαῖος. τοῦτον οὖν τὸν τοιοῦτον χορευτὴν οἶδα ὅτι δι’ ἐπιμελείας ποιήσῃ χάριν τε διδοὺς τοῖς χρηστοῖς, ἅπασι γὰρ τοῦδε μέλει, καὶ διδάσκων τοὺς ἀρχομένους, ὅτι ὅστις ἀρετὴν διώκει, πρότερος παρὰ σοὶ τῶν ἐκείνην οὐκ ἀγαπών- [*](1 τοῦτ’ S Vind 2 δῆτ᾿ S Vind 3 ἢ ante δι’ S Vi | δι’ inc Va 4 αὐτοῦ libri edd 6 „sententia flagitat τοὺς ἑαυτοῦ κατὰ μόνον τοῦτο εὐπεποιηκώς“ Re 7 γὰρ om S Vi | VS Vi Vind 8 ἄλλου του scripsi cum Mosquensi 459 ἄλλου V S Vi Vind ἄλλους Va Vo edd „aut ἄλλου leg. aut ἄλλον του“ Re | ἔγνων Vind 9 πῶς οὐκ ὀξὺ Vo sed del m 2 πῶς VS sed in hoc γρ οὐκ ὀξύ πως δὲ λογίσασθαι in marg ὀξύ πως ἐστὶ Vind ἡσύχιόν πως ὀξύ coni Re 12 „παντὸς aut potius παντων“ Re 13 δεινὸς ante ἄρχοντα S 14 εἰδώς inberui coll p. 99,18 om libri edd 15 φυλάττων Vi 16 ἄλλον Va sed ν in ις corr m 6 18 τοιοῦτον om Vind | οἶδ᾿ V Vind οἶδεν S 19 διδοὺς τοῖς χρηστοῖς, ἅπασι γὰρ e VS sed in hoc in marg σαυτῶ διδούς ἅπασι γὰρ τοῖς χρηστοῖς, Vi διδοὺς· ἅπασι γὰρ τοῖς χρηστοῖς Va Vo sed in hoc πᾶσιν post διδοὺς inser m 4, Vind pr διδοὺς πᾶσιν. ἅπασι γὰρ τοῖς χρηστοῖς Wolf)

ἐγὼ δὲ ἔργῳ μὲν οὐκ ἀμείψομαί σου τὴν χάριν, οὐ γὰρ ἐν ἔργοις τά γε ἐμά, λέγων δὲ ἃ δεῖ περὶ τῶν σῶν ἔργων οὔποτε παύσομαι. ἐρῶ δέ, ὡς ἀξία γε τῶν τε πόνων ἐκείνων καὶ τῶν λόγων ἡ τύχη ἐκ μὲν μουσείων ἐπὶ τὸ βουλεύειν ἐλθὼν ἐκράτεις καὶ ἐδείκνυς τὸν ῥήτορα, ἐκ δὲ τοῦ βουλεύειν ἐπὶ τὸ ἄρχειν ἥκεις καὶ πάρεδρος ἡ Δίκη.

ἡμεῖς μὲν οὖν σοῦ καὶ μεμνήμεθα καὶ συνευχόμεθα, σὺ δ’ ἡμῖν τοῦ προ- γόνου μεμνῆσθαι τοῦ Μίνω, μᾶλλον δὲ μεμνημένος διατε- λεῖς, ὅθεν ὤρθωται μὲν τὰ καιρῶν, ἡμῖν δὲ ἔστιν εἰπεῖν τι περὶ σοῦ τοιοῦτον ὁποῖον ἐπεθυμοῦμεν.