Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

δέομαι 20 δή σου δοῦναι ἡμῖν ἀκοῦσαί τι περὶ Ῥωμανοῦ, οὗ φροντὶς [*](1 Vii ά, ς΄. Vo (??). S ε΄, θ΄. Vi σοή. D ριζ΄. pr 15 Vii α΄, ζ΄. Vo θ΄]. pr) [*](2 Seeck 188. 468 qui epistulam cum 1534 (1551 W) cohae- rere falso censet 16 Seeck 206. 468) [*](2 Ἰταλικιανῷ scripsi cum Re Γαλικιανῶ VSVi Γαλλικια- νῶ Vo Wolf et Re Suppl καλικιανῶ D ἀνεπίγραφος pr 4 et 5 μὴ δ’ V Vo ViD 7 ἐπιστέλλων scripsi ὁ VVo ViD ut coni Re ἐπιστέλλεσθαι S ἐπιστέλλειν edd 9 μὴ δὲ | τανῦν Vo | τὰ ομ D | οὕτως VoS Vi edd 10 καλῶς D 12 σημεῖ Vo 18 περὶ Wolf 20 ἀκοῦσαι τί ἡ περὶ V | οὗ inser Vo 2 om V pr)

5
καλόν. τοῦτο δὲ γένοιτ᾿ ἄν ἀπὸ τῆς σῆς εὐνοίας, ἧς εἰ ἀπολαύ- σειεν, ἔξει τοσοῦτον ὅσον ᾧ πολὺς ἐν τῷ συνδικεῖν ὁ χρόνος, παρὰ τοῦ χρόνου. χάρις δὲ ἑτέρα. εἰ μέλλων δώσειν ἐκείνην ἐπιστείλαις ὡς δώσεις.

ι.

[*](W 10)

Ἑλλαδίῳ. (353 vel 354?)

Ἀπάτην καλῶν τὴν ἀδυναμίαν ἀδικεῖς. ἔστι δὲ ἐκεῖνο μὲν τῶν μισουμένων, τοῦτο δὲ τῶν ἐλεουμένων. σὺ δὲ μιγνύεις τὰ ἄμικτα. ἀτυχήματα καὶ πονηρεύματα. ἐγὼ δὲ ἐρασθῆναι ὁμολογῶ Βηρυτοῦ μὲν διὰ πολλά, Ἀθηνῶν δὲ διὰ πάντα, δυ- νηθῆναι δὲ εἰς οὐδετέραν ἐλθεῖν. ἀκούω δὲ καὶ τὴν Ἥραν δεθῆναι καὶ οὐ κινηθῆναι πρότερον πρὶν ὁ τὸν δεσμὸν μη- χανησάμενος ἐλθὼν ἔλυσεν.

ια΄.

[*](W 11)

Ἀραξίῳ. (356 vel 353/54?)

Τῆς Παλαιστίνης ἄρχων οὐκ ἠμέλεις τοῦ γράφειν· νῦν πολλῶν ἄρχων ἐθνῶν ἐπελάθου τοῦ γράφειν. καὶ μακρὰν μὲν ὢν ἐμνημόνευσας τῶν φίλων, ἐγγὺς δὲ καταστὰς ἀμνημονεῖς.

τίς ποτε οὖν ἔσῃ προσλαβὼν ἐξουσίαν καὶ τοὺς γνωρίμους ὁρῶν; ἡ δῆλον ὡς καὶ τὸ καταμελεῖν ἐπιθήσεις, εἴπερ κατὰ [*](5 Vii α΄, η΄. Vo (??). pr 14 Vii α΄, θ΄ Vo ια(??). pr) [*](6 Seeck 166 Ι. 466 11 Il. ε 393 sq. cf. ad t. VIII 88, Ssq. 16 Seeck 83 et 467. cf. Sievers 213. Amm. Marc. XXVI 7, 6 et 10,7 16 „an hic, de quo Marcdlin. lib. 26 p. 346 et 354?“ Gothofr. Not.) [*](1 εἴπερ inser Vo 2 2 ᾦ inser Vo 2 Wolf om V pr | χρόνος ante πολὺς inserendum et verba ὁ χρόνος παρὰ τοῦ χρόνου ut echolion delenda coni Re 3 περὶ V pr π Vo 6 Ἐλλαδίῳ Vo 10 Ἀθηνῶν scripsi e V ut coni Re ἀθηναίων Vo edd 11 ἐς pr 16 ἠμέλλεις V sed λ (1) eras 19 μείζω ante προσλα- βὼν inserendum coni Re)

6
λόγον τῶν γεγενημένων <ἡ> ῥᾳθυμία χωροίη; ἀlλ’ ὅμως ἡμεῖς βουλοίμεθ’ ἄν σε τιμιώτερον ἰδεῖν, εἰ καὶ μαστιγώσαις λαβών.