Epistulae

ἀκούομεν δὲ πολλοὺς ἄρ- χοντας πολλοὺς τῶν οὐ· ἐνδόξωι ἐν δόξῃ καταστῇσαι σφίσιν αὐτοῖς ὄνομα κτωμένους. καὶ νῦν τοὺς ἀγαθοὺς ῥήτορας δει- κνύντες ἅμα λέγουσι· τοῦτον Ῥουφῖνος, τοῦτον Ἱμέριος, ἐκεῖνον ἄλλος

ἂν γὰρ ὁ λέγειν ἐπιστάμενος ἀφορμῆς ἀπορῇ λόγων. πῶς ὅτι λέγειν ἐπίσταται φανεῖται; ἀφορμαὶ ἀφορμαὶ τοῖς μὶν πρεσβυτέροις παρὰ τοῦ χρόνου, τοῖς δ’ ἄρτι γεγευμέ- νοῖς βήματος παρ’ ὑμῶν.

ταύτην ἐλθὲ τὴν ὁδόν, ὦ πάν- τῶν ὑψηλότατε καὶ πλείους ὧν ἐπιθυμεῖς ὄφει περὶ τὸ σὸν Ὀρφέα.