Epistulae

Ἐλπίδιος οὑτοσὶ παῖς μέν ἐστι Ξιφιδίου τοῦ πάνυ, τοῦ πατρὸς δὲ οὐ λειπόμενος κατὰ τὴν τέχνην πάντων ἀνθρώπων [*](1 VII β΄, σκβ΄. Va ζ΄, σιγ΄. Vo ζ΄), σιγ΄. S δ΄, πβ΄ 20 VII β΄, σκγ΄. Va ζ΄, σιδ΄. Vo ζ΄), σιδ΄. Μο Ath) [*](2 cf. ep. 1347. Seeck 161. 398 14 cf. ep 108. 132. 632. 633. Seeck 131 16 cf. ep. 828 21 Sievers 231, 11. Seeck 216. 398 22 Seeck 171 IV) [*](8 ἐδίδαξα VaVo sed in hoc in ἔδειξα corr m5 9 πολλοὶ S | τὸ inaerui e VS om VaVo Wolf 16 αὑτῷ Va 18 αὐτοῖς libri Wolf 19 πρότεροσ V sed ΄ et οσ corr m2 ποτέρῳ S 22 ξιφειδίου VaAth)

τοῦτον ὅτι μὶν ἔμελλες ἡδέως ὄφεσθαι βοηθὸν ἥκοντα τῇ πόλει οἰκεῖον ἦν, ἐπεὶ καὶ δημοσίᾳ τιμήσαιτ’ ἂν εἰκόνι τὸν ἄνδρα, τοῦ Ποσειδῶ διδόντος ποιήσειεν ὑμᾶς καταρ- ρύτους.

ἀλλ’ ἤλπισέ τι πλέον ἕξειν ἀπὸ τοῦ μὴ τὴν οὖσάν μοι πρὸς σαυτὸν ἀγνοεῖσθαι φιλίαι. καὶ ἴσως εἰκότως. κεκή- ρυκται γάρ, ὅστις σὺ πρὸς ἐμὲ καὶ ὡς ὅστις ἐπιτήδειος ἐμοί, παρὰ σοὶ τίμιος.

ἄγε οὖν, βεβαίου τὰς ἐλπίδας καὶ περὶ πολλοῦ τὸν ἄνδρα ποιοῦ τὰ μὲν ὑπὲρ ὧι ἥκει τιμῶν, τὰ δὲ ὡς ἔταφον ἡμέτερον.

Ἅπασι μὲν τοῖς τῶν ἐμῶν μετεσχηκόσι διατριβῶν ὅσα οἷός τε ἦν συνεπηνώρθωσα τῶν πραγμάτων· Ἑρκουλιανὸν δὲ τὸν Ἑρμογένους οὕτω δὴ βέλτιστον ἡγησάμην, ὥστε αὐτῷ καὶ ᾆσμα ἐποίησα γαμοῦντι φυγὼν ἀεὶ δήποτε τὸ τὰ τοιαῦτα ᾄδειν. πῶς οὖν ἔμελλον τὸν τοιοῦτον ἀπώσεσθαι δεόμενον βοηθεῖν αὑτῶ, καὶ ταῦτα ἐν τούτοις, ἃ σὺ κύριος θεῖναι καλῶ,