Epistulae

Ἐγένετό μοι φίλος Ὠρίων, ὅτε εὐτύχει· νῦν δὲ πράττει μὲν ἐκεῖνος κακῶς, τηρῶ δὲ ἐγὼ τὴν γνώμην· αἰσχύνομαι γὰρ εἰ καὶ αὐτὸς ὑπὸ τῇ παροιμίᾳ γενήσομαι καὶ δόξω φεύγειν ἠτυχηκότα φίλον.

ταῦτα δὲ τρὶς ἤδη πρὸς σὲ βοῶ τὸ μὲν πρῶτον ἐν γράμμασιν, ἔπειτα πρὸς παρόντα, νῦν δὲ ὥσπερ τὸ [*](12 VII β΄, σιε΄. Va ζ΄, σς΄. Vo (ζ΄), σς΄. Μο S β΄, να΄. Vi ρμβ΄]. Vind ρκα΄. D οε΄. Ath) [*](3 II. α 119 cf. ep. 907 6 Plat. Phaedr. p. 236 E 18 cf. ep. 768. 1381. Reiske De qaibasdam e Libanio repetitis argu- mentis ad hist. eccl. pert. p. 13 sq. (= Re arg). Sievers 117 not. 76; 115 not 66. Seeck 97. 397 16 Men. mon. 32. Zenob. I 90. Salzmann 69 18 ep. 763) [*](3 ἦν ομ τότε SVi ἀλλαγαὶ Αth 6 ἐθέλοις V Wolf 7 oὕτω θοίνης καλῆς VaS οὕτω ἄλης θοίνης Ath μὴδ᾿ Vi 9 μὴ δ᾿ VoAth μὴ Vi | πέπαυσο S 18 τῷ αὐτῷ (i. e. Θεμιστίῳ) Mo 14 ὡρίων VoSVind | εὐτὐχει S ηὐτύχει Vi 17 φίλου Vi) [*](18 πρὸς om S | παρόντι S | τοπρῶτον VViAth) [*](16 οὔτω γὰρ ἡ παροιμία λέγει φίλου κακῶς πράσσον- τος ἐκποδὼν φίλοι ― Μen. mon. 32) in marg Ath)

ἠξίουν δὲ ἔγωγε καὶ τοὺς νῦν ἐγκειμένους αὐτῷ μεμνῆσθαι ὧν αὐτοῖς ἐβοήθησε πολλά- κὶς καὶ μᾶλλον ἀποδοῦναι χάριν ἢ ζητεῖν κατορύξαι ζῶντα τὸν εὐεργέτην· οὗ τὴν συγγένειαν ἐλαύνοντες πάλαι καὶ Μυ- σῶν λείαν πεποιημένοι τἀκείνων τελευτῶντες ἥκουσιν ἐπὶ τὸ τοῦδε σῶμα ὡς ταύτῃ γε χαριούμενοι τοῖς θεοῖς, πλεῖστον ἀπέχοντες τοῦ περὶ τὰς τῶν θεῶν τιμὰς νόμου.

ἀλλὰ τοὺς μὲν πολλοὺς οὐδὲν θαυμαστὸν ἄνευ λογισμοῦ φέρεσθαι καὶ ποιεῖν ἀντὶ τῶν καλῶν τὰ ἡδέα· σὲ δὲ τὸν ἀπὸ τοῦ παιδεύ- ντος θρόνου θρόνου πρὸς τὸν ψήφου κύριον ἥκοντα κατέχειν τοιούτους εἰκὸς καὶ πείθειν ἢ ἔργῳ κωλύειν.

εἰ μὲν οὖν ἔχει χρήματα τῶν ἱερῶν Ὠρίων καὶ δύναιτ’ ἂν ἐκτῖσαι, παι- έσθω, κεντείσθω, τὰ τοῦ Μαρσύου πασχέτω, δίκαιος γάρ, εἰ [*](6 sq. Salzmann 41. cf. ep. 763 14 sq. Thuc. IV 47) [*](1 τοῦ θείου VaAth sed in hoc γρ τὸ θεῖον in marg m2 δόξᾳ Μο Wolf 2 β΄άπτη μὲν Vi βλάπτοιμεν Vo | αὐτὸν VoVi 4 αὐτοῖς] αὐτὸς Vi 6 πάλαι S sed αἰ del | τὴν ante Μυσῶν VMoSViVindAth sed in hoc γρ καὶ μυσῶν λείαν τἀκείνου· πεποιημένοι in marg m2, ras 2 litt Vo τῶν Wolf delevi | μουσῶν VVa sed in utroque ὁ eras 7 τὰ κείνων VVa Wolf τὰ ’κείνων Vind τἀκείνου D et γρ in marg Ath) [*](9 τοῦ περὶ τὰς τῶν θεῶν τιμὰς νόμον scripsi e V sed νέ- μειν supra νόμου m4, Ath sed γράφεται τοῦ παραταῦτα τιμᾶν τοὺς θεοὺς in marg τοῦ περὶ τὰς τῶν θεῶν τιμὰς νέμειν Va Vo τοῦ παρὰ ταῦτα τιμᾶν τοὺς θεοὺς S sed τοῦ ταῖς θεῶν τιμαῖς παραμένειν in marg, Vi τοῦ ταῖς τῶν (om Μο Wolf) θεῶν τιμαῖς παραμένειν Μο sed γράφεται καὶ οὕτως· τοῦ ταῖς τῶν θεῶν τιμαῖς παραμένειν in marg, VindD Wolf παραμύνειν pro παραμένειν Re arg p. 14 aut e Reg. Max. τοῦ περιττὰς τῷ θεῷ τιμὰς νέμειν aut e Med. Benz. τοῦ παρὰ ταῦτα τιμᾶν τοὺς θεοὺς Re 12 ὑψοῦ V ψήκου VaVo sed in hoc κ in φ corr m3 | ἐπέχειν SVi 14 ὡρίων VaVoSViVind ἐκτίσαι libri Wolf, fortasse recte cf. ad ep. 732. 1310 15 κεν- γρ μαρσυου τάσθω VoMo | μάρκου S | παρασχέτω Wolf | δίκαιον Wolf cent)

εἰ δὲ δὴ καὶ ἀποθανεῖν αὐτῷ δεδεμένῳ συμβαίη σκόπει ποῖ τὸ πρᾶγμα ἥξει, καὶ ὅρα μὴ πολλοὺς Μάρκους ἀποφήνῃς. Μάρκος ἐΜ κρεμάμενος καὶ μαστιγούμενος κοὶ τοῦ πώ- γωνος αὐτῷ τιλλομένου πάντα ἐνεγκὼν ἀνδρείως νῦν ἰσόθεός ἐστι ταῖς τιμαῖς, κἂν φανῇ που, περιμάχητος εὐθύς. κοὶ ταῦτα εἰδὼς βασιλεὺς ἀλγεῖ μὲν ὑπὲρ τοῦ νεώ, τὸν δὲ ἄνδρα οὐκ ἀπέκτεινε.

νόμισον δὴ νόμον τὴν Μάρκου σωτηρίαν καὶ τὸν Ὠρίωνα σώσας ἔκπεμπε μὴ θαυμαζόμενον. φησὶ μὶν γὰρ οὐδὲν ἡρπακέναι, κείσθω δὲ εἰληφώς τί οὖν; εἰ πάντα ἀνήλωται. μέταλλα χρυσίου προσδοκᾷς εὑρήσειν ἐν τῷ δέρ- ματι;

μή, πρὸς Δῖός, ἑπαῖρε κοὶ δικαστά, μὴ σύ τι πάθῃς ἀβέλτερον, ἀλλ’, εἰ δεῖ δίκην αὐτὸν ὑποσχεῖν, ἄτρωτος περι- νοστείτω μηδεμίαν ἔχων εἰς φιλοτιμίαν ἀφορμήν.