Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Καὶ τοῖς γράμμασί σου χαίρω καὶ πολὺ πρότερον οἷς ποιεῖς ἀκούω γάρ σε καὶ τὴν οὐσίαν συνέχειν καὶ λειτουργεῖν ἡδέως καὶ τὴν τοῦ δύνασθαι λέγειν δόξαν συλλέγειν.

μὴ τοίνυν ἀποκάμῃς σαυτόν τε ὠφελῶν καὶ ἐμέ· τὸ γὰρ αὐτὸ σὲ μὲν ἐν τοῖς πολίταις καταστήσει δυνατόν, ἄζει δὲ ὡς ἐμὲ τοὺς ἐκείνων υἱεῖς.

[*](15 VII β΄, ρϥ΄. Va ζ΄, ρπά. Vo (ζ΄), ρπά. Ath)[*](1 cf. ad ep. 51. Salzmann 29 16 Seeck 50. .396)[*](1 λελυμένον Ath 2 καὶ πάλαι om Μο 6 τὴν παροῦσαν Μο | ἐκείνην V sed ν corr m4 | ἶσον VaVoAth 9 γὰρ δὴ re- posui e libris δὴ γὰρ Wolf | παρὰ om Ath 9 sq. παρά σοι. τὰ πλάτωνος γενναῖα VVaVoMo Wolf 10 comma post Πλάτω- νος posui ex Ath ut coni Re 11 ὅσοιπερ scripsi auctore Re ὅσοι παρ’ libri Wolf 12 ἡμῶν ante τοιούτων inser Re | παύσαι Vo 18 οἰκίαν Ath 20 sq. ἐσμὲν VaVo sed in hoc in σὲ μὲν corr m5)
715

φϥε΄.

[*](W 705)

Δημητρίῳ. (362/63)

Οὐ μόνον τῷ πρὸς ἑκάτερον ἕλκεσθαι τῶν κομισθέντων ἔδειξας τὸν ἐραστὴν ἀπορῶν, ὁποτέρῳ δεῖ προτὲρῳ δοῦναι τοὺς ψαλμούς, ἀλλὰ καὶ ἡ <περὶ> τοῦ λόγου ψῆφος πάθος ἦν ἐρωτικόν

τῷ μέν γε κάλλος οὐκ ἔπεστι, σὺ δ᾿ αὐτὸν τῶν ἀμφὶ Πέλοπα καὶ Γανυμήδην ποιεῖς καὶ γέγονας ἐκείνων δὴ τῶν τοὺς σιμοὺς καὶ γρυποὺς καὶ μέλανας ἐπαινούντων ἐξ αὐτῶν ὧν ἂν ψεχθεῖεν ὑπ’ ἀνδρὸς οὐκ ἐρῶντος.

ἀλλ’ ἐκείνοις τε συγγνώμη καὶ σοί, τοιαῦτα γὰρ ὁ θεὸς ἐργάζεται, οὐ μέντοι πείσαις ἂν ὅτι ταῦτα οὕτως ἔχει, πρὶν ὂν ἐρῶν παύσῃ τοῦτο δὲ οὐδέποτε ποιήσεις, ὥστε οὐδέποτε πείσεις.