Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
Ἐγὼ Φρυγίαν μὲν οὐκ εἶδον, τιμῶ δὲ λίαν, οὐ μᾶλλον διὰ τὸ βεβοσκηκέναι τὸν βέλτιστον Αἴσωπον ἢ ὅτι τοῖς γεν- [*](13 VII β', ρξα΄. Va ζ΄, ρνά. Vo ζ΄), ρνά. Μο. S δ', ογ΄. Vi [ρπβ΄]) [*](5 cf. ep. 819. Salzmaim 41 14 Seeck 98. 894 16 cf t. V 119,2) [*](1 φεύγοντα V | ὥστε VVoS sed in hoc γρ ὅπως suprascr | μεταστήσωνται VaVoAth Wolf ed μεταστήσεται V 3 δὲ Wolf) [*](4 καλόν] καλεῖν S 6 προσειπεῖν Μο sed σ del | ἂν ἐθέλωαι S sed ἂν inaer, Ath 6 δποδοῦναι V sed αι in marg folii se- quentis add m4 | μὲν―7 ἄριστε in marg V4 6 ἃ ex ἀ corr W2 χρήσεσθαι V4VaVo sed in hoc in χρῆσθαι corr m4, Mo S sed in hoc α supra ε, Wolf ed χρῆσθαι Ath ποιεῖσθαι W sed in πείθεσθαι corr m2 7 δὲ del W2 | τουλοιποῦ Vind | τοῖς des Ath fol 323v 8 δ’ W VindD Wolf Cent | τὴν scripsi e VVa Vo Mo S Vind τὰ W D Wolf αὐτῶν V VaVo Mo Wolf 9 δὲ(2)] τε Vo γὰρ D 10 ὡρίων VaVoS W Vind 11 ἀτυχοῦντος scripsi e VVaVo Mo S sed in hoc γρ ἠτυχηκότος suprascr ἠτυχηκότος W Vind D Wolf | σοὶ Va | φίλου παραινοῦντος W Vind D Wolf Cent 14 Ἰουλιανῷ Vi 15 μόνον Vi | φρύγας post λίαν et 16 ἐξ αὐτῶν post τὸ inser Vat 1835 (cf. Prol. 60) | βεβοσκηκέναι scripsi e V sed supra βεβοῆσθαι m4, Μο βεβόσκε Va βεβο cum lac 6 litt Vo βεβοῆσθαι S Vi Wolf)
καὶ τοῦ χρόνου τὸ μῆκος οὐκ ἤμβλυνε τὸ φίλτρον, ἀλλ’ οἴκοι τε αὐτὸν ᾄδουσι κοινῇ καὶ τοῖς δεῦρο ἰοῦσιν ὥσπερ τις θεὸς ὁρᾶται Φρύξ τε ἅπας ὡς ἡμᾶς ἥκων ἡδέως ἂν ἀγείρας εἰς τὸ θέατρον τὴν πόλιν τὰ τοῦδε πρὸς αὐτοὺς διέλθοι. διὸ καὶ τοῦτον πρόθυμον ἔτι καὶ νῦν εἰς αὑ- τοὺς ἔχουσι βοηθοῦντά σφισιν ὅσα ἔξεστιν ἀπὸ τοῦ παρόντος σχήματος.
ἡ τοίνυν παροῦσα βοήθεια γράμματά ἐστι πολλὰ δεόμενα σοῦ Θευδιανὸν τοῦτον ἐπιεικῆ τε νομίζειν καὶ ἄξιον εὖ πράττειν. τούτων δὲ τῶν γραμμάτων τὰ μὲν αὐτοῦ τοῦ φίλου Φρύγων τε καὶ σοῦ, τὰ δ’ ἡμῶν αὐτοῦ κελεύοντος, οὐχ ὡς οὐ πείσοντος ἄνευ ἡμῶν, ἀλλ᾿ ἐρωτικόν τι πέπονθε πάν- τας συμπνεῖν ἐθέλων ὑπὲρ τῶν αὑτοῦ παιδικῶν.
ταυτὶ δέ σοι τὸ κέρδος, εἰ μηδὲν πλέον ὧν τότ’ ἂν ἔδωκας νῦν διδοὺς πολιοῖς ἀνθ’ ἑνὸς καταθήσῃ τὴν χάριν.