Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

οἶδε μὲν παρὰ φίλον σε καὶ πρόθυμον εἰς αὑτὸν ἐσό- μένον ἥξων Εὐτρόπιος εἰδώς, ἡλίκος ἐστὶν ὁ θεῖος αὑτοῦ παρὰ σοί· βουλόμενος δέ σε τὴν χάριν, ἣν μέλλεις ἐκείνῳ δώσειν, δοῦναι ταύτην ἀμφοτέροις, ἐμοί τε κἀκείνῳ, γράμματα λαβὼν ἧκεν ἐμά.

δῆλος οὖν ἐστι πάντα τρόπον τῇ σῇ συναγωνι- ούμενος δόξῃ δι’ ὧν δύ’ ἀνθ’ ἑνὸς ὑπευθύνους σοι καθίστησι χάριτος. ὅταν οὖν τοῦτον ἀμείψῃ πολλοῖς τε καὶ μεγάλοις, δίδασκέ με τὰς εὐεργεσίας γράφων, ἕν’ οὗτος μὲν ἔργῳ κερ- δαίνῃ, τὸ δὲ ἥδεσθαι κοινὸν Εὐτροπίου τε ᾖ καὶ ἐμοῦ.

[*](W 668)

ψνς΄.

Βοσπορίῳ. (362)

Οὐδὲν θαυμαστὸν εἴ τις ἐν Ἀγκύρᾳ τεχθεὶς ὥρμησεν ἐπὶ τέχνην τῶν σεμνοτέρων· ἀγαθῶν γὰρ φύσεων ἡ πόλις [*](7 VII β΄, (ρνγ΄). Va ζ΄, ρμβ΄. Vo (ζ΄), ρμβ΄. Μο 18 β΄, ρνδ΄. ζ΄, ρμγ΄. Vo (ζ΄), ρμγ΄. Μο. SI δ΄, οα΄ et II ς, β΄. Vi ρνγ΄. W ρα΄. Vind ρκη΄. Ath) [*](3 II. o 204 5 cf. ep. 1105 8 Seeck 112 I. 394 10 cf. ep. 754 | Acacius 19 Seeck 97. 394) [*](1 τοιαῦτ’ S οὐδὲ Με ante ἐγώ repet R Wolf delevi 2 καὶ ante σφόδρα repet S Wolf delevi 8 ἴδω... SViRD Wolf) [*](4 λεγέτω — μηδέν inser 5 om ViD 6 θραῦμα Wolf 9 περὶ Μο | σε reposui e libris τε Wolf | αὐτὸν et 10 αὐτοῦ libri Wolf 11 μέλλης Va 14 καθίστησοι V sed ο in ras, Μο) [*](17 ᾖ om Μο 19 Βοσπορίῳ scripsi e Vind coll ep. 1434 cum Seeckio ὴρακλείῳ S τῶ αὐτῶ (i. e. Κρατίνῳ) Vi βοσπόρῳ reliqui libri Wolf 21 τινα post ἐπὶ inser Μο2 21 sq. γὰρ εὔφορος φύσεων ἡ πόλις Vi)

681
ὑμῖν εὔφορος.

ἀπέδωκε δὴ καὶ Ἀχίλλιος οὑτοσὶ τὸ εἰκὸς ἀντὶ τοῦ τρυφᾶν οἴκοι γενέσθαι βουληθεὶς ἰατρός. καλὸν δὲ αὐτοῦ τὸ μηδεμίαν τῶν πόλεων — πολλαὶ δὲ αὗται καὶ ὅσαι μεταξὺ τῆς τε Ἀλεξάνδρου καὶ τῆς ἡμετέρας — τούτων τοι νυν οὐκ ἔστι μὲν ἥτις οὐκ ἠβουλήθη τὸν ἄνδρα κτήσασθαι καὶ τῆς τέχνης ἀπολαύειν, οὐκ ἔστι δὲ ἥτις ἠδυνήθη πειρω- μένη πεῖσαι.

χρηστοὺς μὲν γὰρ ἐκείνους ἡγεῖτο καὶ ἔχαιρεν ἐπαινούμενος, πάντα δὲ ὑμῶν δεύτερα· καίτοι φόβους μὲν ᾔδει παρὰ τῆς Τύχης ἐγηγερμένους οἴκοι — τοῦ πατρὸς γὰρ αὐτῷ τεθνεῶτος ἐπ’ αὐτὸν οἱ θόρυβοι χωροῦσιν — ἀλλ’ ὅμως τῆς παρ’ ἄλλοις εὐδαιμονίας τὰς παρ’ ὑμῖν φροντίδας ἡδίους ἔθετο.

εἴη ἂν οὖν τῆς σῆς φιλοτιμίας τε καὶ ἀν- δρίας καὶ ἡμερότητος πρᾶξαι ταῦτα δι’ ὧν ὅτι καλῶς ἐποίει πρὸς ὑμᾶς ἐπειγόμενος εἴσεται. καταφεύξεται μὲν γὰρ εὐθὺς ἐπὶ σέ, τοῦτο γὰρ αὐτός τε ᾖδε καὶ ἐγὼ παρῄνουν, σὺ δ’ εὐθὺς ἐνδείκνυσο τοῖς δυναμένοις λυπεῖν, ὅτι οὐκ ἐπιτρέψεις.