Epistulae

Τῶν πολλῶν ἐκείνων καὶ γενναίων λόγων, οὓς τὸ μὲν πρῶτον ἐν Φοινίκῃ, μετὰ ταῦτα δὲ τῇδε, νῦν δὲ πράττεις ἐν Παλαιστίνῃ τῇ καλῇ — πῶς γὰρ οὐ καλὴ τοῦ γε παρὰ σοὶ κάλλους ἐρῶσα; — τούτων δὴ τῶν γενναίων ἐγγόνων οὐχ ἥττω σοι δόξαν ἤνεγκαν οὓς Εὐτρόπιος ἐποίησε.

καὶ γὰρ οὗτοι σοὶ τοῦ γε σπείραντος, ὥστ’ ἔδοξεν οὐ μᾶλλον τῇ μορφῇ τὴν συγγένειαι μηνύειν ἡ τῷ τύπῳ τῶν λόγων, ἐν οἷς δει- κνύει μετὰ ῥώμης δρόμον, τοῦτο δὴ τὸ ὑμέτερον.

οὕτω δὲ ὢν ῥήτωρ ἀγαθὸς οὕτως ἐστὶ χρηστός, ὥστ’ αἰσθόμενος ὅτι [*](1 VII β΄, ρνα΄. Va ζ΄, ρμ΄. Vo ζ΄), ρμ΄. Ath 9 β΄, ρνβ΄. ζ΄, ρμα΄. Vo (ζ΄), ρμα΄. Mo. S α΄, κζ΄. Vi [ρ΄] R κ΄. D μὴ. Ath) [*](2 Sievers 283,2. Seeck 182. 393 10 Sievers 97 not. 69. Seeck 42. 394 15 cf. ep. 756. Seeck 151 IV) [*](3 σε] με Ath 5 οἶδεν Va | λέγει ἂν Va 6 ἠξίουν V sed ν add m4 8 τὸν τῆς προσρήσεως νόμον Ath | σαυτῶν Va sed ν eras 12 μεταταῦτα Ath | πλάττεις D et praeferendum censet Wolf 13 καλὴ Μο καλὴ D καλὰ Wolf sed corr Add 863 σοῦ R Ath 14 δὲ Vi | ἐκγόνων SViRD Ath Wolf | οὐχ — 15 ἐποίησε praemisso κείμενον in marg V4 15 ἀτρόπιος V4 ἐποίησεν 16 ἔδοξαν D 18 οὕτω δὲ om R 19 ὥστ’] τ᾿ R)

τοιγαροῦν καὶ αὐτὸς εἰς τοὺς πάλαι συνήθεις τὸν ἄνδρα ἐνέγραψα καὶ πρὸ πολλῶν γε τῶν πάλαι, παρῄει γὰρ δὴ πολλοὺς ἐν τῷ φιλεῖν. ὅθεν αὐτῷ καὶ τὰ μικρὰ τῶν ἐμῶν — πάντα δὲ οἶμαι μικρὰ τἀμά, τί γὰρ ἄν τις αὑτὸν ἀγνοοίη καὶ ταῦτα βοῶντος ἀνδρὸς σοφοῦ δεῖν γιγνώσκειν αὑτόν; — ἀλλ᾿ αὐτῶν γε τούτων καὶ τὰ σμικρότατα ἠγάπα καὶ οὐκ ἔστιν ὃ ἐγὼ μὲν εἶπον, ὁ δὲ οὐκ ἀκήκοεν, οὐδ’ αὖ ἤκουσε μέν, οὐ σὺν ἐπαίνω δέ.

οὗτος τοίνυν ὁ καλὸς κἀγαθὸς καὶ δίκαιος εἶναι βου- λόμενος ἔστιν ὅ τι με ἠδίκησε. καὶ σκόπει γε τὴν γραφήν ὴδίκηκέ με Εὐτρόπιος τὸν λόγον, εὖ μὶν ποιῶν Ἀκάκιος ἔγραψεν, εὖ δὲ ποιῶν ἔπεμψε, τῷ βασιλεῖ δεδωκὼς πρὶν ἐμοί

καὶ τὴν μὲν αἰτίαν ἐπὶ τὸν πρεσβύτην οἴσει, καὶ γὰρ πρὸς [*](7 Thales. Diels, Fr. Vorsokr. 6, 37; 519, 30 14 cf. ep. 745 p. 672, 17) [*](1 εἰς om D | εἰσ del et πρὸς suprascr Ath 2 ὢν scripsi e VaVoMoSViRDAth ἂν V Wolf 2 τοιγαροῦν — ἐνέ- γραψα praemissis verbis ἐγγράφω δηλοῖ τὸ καταλέγω καὶ τάττω, ὡς καὶ Λιβάνιος Lacapenus de constr. verb. ed. G. Hermann De emend. rat. gr. p. 367, 32 3 ἀνέγραψα Μο 4 προπολλῶν R 4 παρῄει — 6 φιλεῖν praemissis verbis παρῄει ἀντὶ τοῦ ἐνί- κησεν. ὡς Λιβάνιος citot Lacapenus l. l. ed. G. Hermann l. l. p. 862, 24 6 αὐτῶ D sed ῶ in ὁ corr | μεγάλα („vel ἐν τιμῇ vel προσφιλῆ vel simile quid“ Suppl) ante καὶ inser Re nihil nisi anacoluthia agnoscenda | τὰ inserui e libris om μὲν Wolf 6 δὲ scripsi e V μὲν VaVo γὰρ S Vi μὲν γὰρ Mo sed μὲν del, Ath Wolf γὰρ RD | αὐτὸν MoAth sed in hoc ’ in ‘ γρ ἀγνοοῖ corr m2 | ἀγνοοίη S ἀγνοοῖ VaVoRAth 7 δεῖν scripsi e Va RAth ut coni Re δεῖ VVoMoSViD Wolf | γινώσκειν VSVi DAth | αὐτὸν VaMo R Ath sed in ’ in ‘ corr m2 8 γε] σε Vi | μικρότατα D Wolf 9 ὁ δ’ S Wolf ὅ δ’ R | αὖ ὅ ἤκου- σεν Va 10 τοίνυν reposui e libris οὖν Wolf | καὶ ἀγαθὸς R) [*](11 ὅ τι scripsi e Vi ὅτι VaVoD sed in hoc ι ex ε corr, Ath γρ μὲν ὅτε V sed τι supra τε m2, MoSR Wolf | με S μὶν Αἶα 12 ἠδίκηκέ reposui e VVaVoMoSRDAth ἠδίκησέ Vi Wolf μὲν εὖ D 14 πρεσβευτὴν Ath | καὶ ante πρὸς repet Vi D)

λεγέτω μὲν οὖν μηδέν, ἔργῳ δὲ ἀπολογείσθω, καὶ μι- μείσθω τὸν Ἀχιλλέα κύριος ὤν, ὥσπερ ἐκεῖνος, ἰᾶσθαι τὸ τραῦμα.