Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

ἀλλ’ εὖ ποιῶν Πατρώινος μῆκος ἀτοπίας ἔστησεν ἀνάγκην περιθεὶς γραμμάτων. ὁ δὲ Πατρώινος οὗτος ὅτι μὲν καὶ γένους ἕνεκα καὶ τῆς ἄλλης τάξεως ἐν πρώτοις ἐστὶ τῶν τῆς σῆς ἀρχῆς ἀπολαυόντων, αὐτὸς ἂν πρὸς ἄλλους εἴποις· ἀλλ’ ἐμός γε ἑταῖρος ἐκ παιδός, ὡς οὐχ ἕτερος, καὶ συμφοιτητὴς ἀδελφῶν ἀμείνων, χαίρων τε, ὁπότε τι τέκοιμι γενναῖον, καὶ πρόθυμον ὄντα ἐπαινῶν καί που καὶ ναρκῶντα ἐπεγείρων.

οἶδα δὲ αὐτὸν καὶ σωφροσύνης ἐγκώμια πρός με διεξελθόντα καὶ περὶ τῶν ἡδοναῖς δουλευόντων κατηγορίας ἀποτείναντα. καὶ πολλὴν δὴ γῆν ἐπελθὼν ἐγὼ τὸν ἄνδρα τῆς μνήμης οὐδεπώποτε ἐξέβαλον, ἔχων δὲ τὴν πατρίδα καὶ τοὺς οἰκείους οὔπω πάντα ἔχειν ἡγούμην τὰ ποθούμενα Πατρώινον οὐχ ὁρῶν.

καὶ ἐκάλουν δὴ δι’ ἐπιστολῶν, ἐξ οὗπερ ἦλθον. ὁ δὲ καὶ αὐτὸς ἐπεθύμει μὲν ἐλθεῖν, ἐμποδισμάτων δὲ ἄλλοτε ἄλλων εἰργόν- των τὸν μὲν ἔμπροσθεν χρόνον οὐχ ἧκε, βιαιοτέρῳ δὲ χρησά- μενος τῷ ἔρωτι δρόμον ἔδραμε βραδέως ὀφειλόμενόν μοι πάλαι.

τοῦτο δὲ αὐτῶ θορύβους τινὰς ἐνήνοχεν ὡς ἂν ἠμεληκότι [*](2 cf. ep. 64 | Salzmann 49) [*](1 προστίθημεν Va | εἶτ᾿ (2)] εἴτ’ VaVo 2 δὴ om Vi 3 τὸ(2) om Vi 4 πατρώινος Vi sed ν inser m3 πατρώνιος constanter Benz. A, fortasse recte | ἀπιστίας D 5 εἵνεκα S 6 τοῖς ante ὅς πρώτοις | σῆς om S 7 ἀπολαβόντων ὅ | ἐμοί S 8 ἀδελφοῦ Ath 9 τε et τι om Vi | προθυμοῦντα Ath 12 ταῖς ante ὴδο- ναῖς Vi | κατηγορίαν e Barocciano Wolf Cent | ἀποτείνοντα Vi) [*](13 δὲ Vi | οὐδὲ πώποτε SVind οὐδὲ πῶποτε Vo οὐδέποτε Μο Vi 14 ἐπέβαλον Vi | πάντ’ Μο Vind Wolf 16 ἐκαλούμην S sed γρ ἐκάλουν suprascr, Vi | δὴ om D | καὶ om Vi 17 ἄλ- λοτ᾿ SVind Wolf 18 οὐχ om VaVoMoVindDAth Wolf Cent | εἶκεν Va εἶ κε Vo εἷκε Ath εἴκε Μο εἶκε Vind Wolf Cent | βεβαιοτέρῳ Vi 20 αὐτὸ DAth | θόρυβον τινὰ D | ὡς ἂν om S)

669
μὲν τῶν τῆς πατρίδος κοινῶν, δόντι οἱ αὐτόν τρυφῇ προσελ- θὼν δή μοι περίφοβος ἔλεγέ τε ὡς ὀργίζοιο, καὶ ἐδεῖτο βοηθεῖν.

ἐγὼ δὲ ὑπεσχόμην τήν τι σὴν φύσιν εἰδὼς καἰ τὴν πρὸς ἐμαυτὸν φιλία ἐμοί τε γὰρ ἂν χαρίζοιο κοὶ συγ- γνώμην ἆν δοίης ῥᾷον ἢ λάβοις δίκηι. ὑφ’ οὐ δὴ καὶ περὶ τὸν Εὐφράτην ὑπὸ τῶν ἀρχομένων ἐδέθης καὶ πρότερον εἰς γῆρας ὄψει τοὺς υἰεῖς ἥκοντας ἢ τῆς ἀρχῆς ἀπεαλλάξῃ. τοιούτοις φαρμάκοις ἐγοήτευσας τὰς πόλεις καὶ οὐ τοὺς οἰκή- τοράς γε μόνον, ἀλλὰ καὶ στρατηγοὺς καὶ ταξιάρχους καἰ στρατιώτας καὶ τοὺς ἐν ὅτῳ δήποτε σχήματι παρ’ ὑμᾶς πο ρευομἐνους.