Epistulae

σὺ δ’ εἰ ῥᾴθυ- μος ἡμῖν γέγονας ἐπὶ τῷ τόκῳ, τήν γε θυγατέρα κέλευε γρά- φειν καὶ βοηθεῖν τῇ μητρί. θεοὶ δέ μοι δοῖεν καὶ περὶ σῶν υἱέων τοιαῦτα ἐπιστεῖλαι.

Ἀλλὰ τί με ἐβούλου ποιεῖν, πρὸς αὐτῆς τῆς Ἀθηνᾶς, Τιτιανοῦ μὲν ἑτέρωσε πεμπομένου, τῆς δὲ σῆς ψήφου, δι’ ἣν ἔμπροσθεν ἐπεδώκαμεν, κινουμένης ἢ κινουμένης μὲν οὐδα- μῶς, δοκούσης δέ; κροτεῖν ἔδει με καὶ στεφανοῦσθαι καὶ χα- [*](15 VII β΄, ρλγ΄. Va ζ΄, ρκα΄. Vo ζ΄), ρκα΄. Μο. S δ΄, ξζ΄. Vi ρμ΄]. W ρζ΄. Vind πλα΄. Ath) [*](6 cf. ep. 625. Sievers 196 not. 48 16 cf. ep. 715. Sievera 90 not. 26. 277. Seeck 46. 392 18 cf. ad t. V 339, 6) [*](1 αὐτὸν Ath 2 ἐοικίαν Va 3 τίς VVo | τὰς om Μο 4 ἄγει VoMo ἄγων Ath 5 κενόν Va καλὸν Μο 6 παιδα- γωγῶν Vo sed ῶν ex ὂν corr m4 7 ὅτι] τι Ath | δεῖ om Ath 12 γε scripsi auctore Re τε libri sed om Αἶα. Wolf 13 θεὸς et δώῃ S 14 τοιαῦτα reposui e libris καὶ ταῦτα Wolf 16 τῷ αὐτῷ (i. e. Ἀκακίῳ) S 17 μὲν Ath | Ἀθηνᾶς] φιλίας S Vi γρ ἐπεδώκαμεν 19 ἐσπουδάκαμεν S | ἡ sed ~ e ` corr Ath | οὐδαμῶς scripsi e VVaVoMoSViVindAth οὐδαμοῦ W Wolf 20 με] τὶ Ath)

δικαίως μέντ’ ἂν τότε ἠθύμεις καὶ γραφὴν ἀπέφερες ὕβρεως ὡς μικρῶν τῶν σῶν παρ’ ἐμοὶ κι- κριμένων, νῦν δ’ εἰκότως ἂν ἐκ τῆς ἐμῆς λύπης ἔχαιρες, ἣν ἐγὼ λυπούμενος ῥῆμα μὶν οὐδὲν ἐξέβαλον πικρόν, ἐννοῶν δ’ ὅτι τῶν Φωκεῦσι πεπονημένων Φίλιππος ἆν εἶχε τὴν δόξα οὐ διῆγον ἡδέως.

ταύτην δὴ τὴν ἀθυμίαν πρώτου Κέλσου λύει γράμματα μηνύοντα λελύσθαι τὸ δόγμα καὶ ἐγεγόνειν ῥᾴων. ἔπειτ᾿ ἄλλος τις ἤγγειλεν ὅμοια καὶ τρίτος καὶ μυρίοι τὰ γὰρ μεγάλα τῶν ἀγαθῶν πολλοὺς ἔχει τοὺς ἀγγέλους.