Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
ἐγὼ δ’ οὐχ ἴνα οὗτος κερδάνῃ τι παρὰ τῶν γραμμάτων, ἔγραψα, πολλαχόθεν γὰρ αὐτῷ τιμῆς ἀφορμαί, ἀλλ’ ἕν’ ἐν τοῖς ὑπὲρ τῶν ἱερῶν πονοῦσι καὶ αὐτὸς ἀριθμῶμαι.
[*](1 VII β΄, ριε΄. Va ζ΄, ργ΄. Vo (ζ΄), ργ΄. Μο. Ath 7 VII β΄, ῥὶς Va ζ΄, ρδ΄. Vo ζ΄), ρδ΄. Μο)[*](2 cf. ep. 746. Seeck 104. 391 3 Seeck 311 ΙΙΙ 8 Seeck 104. 391 9 Plat. Prot. p. 317 E. cf. ep. 430 10 II. ὁ 60. 262 κ 482 υ 110. Od. ω 520)[*](5 διετοῦτ᾿ V | σου Μο sed in ras 6 τῶν προνοίας ἀξίων scripsi e VVoMoAth τῆς προνοίας ἀξίων Va τῆς προνοίας ἄξιον e Reg Max. et Med. Wolf 9 Ἱεροφάντην Wolf Seeck 177 I cf. l. 16. ep. 964. t. II 109, 20 | ἐκ τῆς] ἐκτὸς Μο | θεός scripsi e V καιρὸς VaVoMo Wolf 10 ἐστὶν Va 11 ὁ om Mo 14 δὲ Vo Wolf 15 τί V)647
ψιθ΄.
[*](W 631)Ἀκακίῳ. (362)
Τοὺς μὲν ἀπὸ γλώττης με προσεροῦντας πέμπεις, τὰς δ’ ἐν ἐπιστολαῖς προσρήσεις ἐκλέλοιπας καὶ ταῦτα θέλγειν δυνάμενος ἐξ ἐπιστολῶν εἰ μὲν οὖν ἕτερος γέγονας, ἀνθ’ ὅτου, φράσον· εἰ δ’ ὁ αὐτὸς μεμένηκας, μὴ φθόνει τοῦ μείζονος.
Τιτιανὸς δὲ ὅτι μὲν ἡμῶν ἔσται μᾶλλον ἢ τῶν ἐκ τῆς Καλλιρρόης πινόντων, οἶδα· βουλοίμην δ’ ἂν μαθεῖν, εἴτε σὴ τοῦτο ψῆφος εἴτε ἐκείνου. καὶ γὰρ ἐδάκρυσεν ἐνθένδε ἀπαίρων· εἰκὸς δέ, ὅτι καὶ παρὰ σοὶ μνημονεύσας ἐμοῦ.