Epistulae

Οὐδὲν θαυμαστὸν εἴ τις ἠράσθη τῆς Ἀττικῆς· φύσει γὰρ φίλτατον τὸ χωρίον τοῖς τε ἰδοῦσι τοῖς τε οὔπω. κοὶ νομίζουσιν οἱ πατέρες ἢ λόγους αὑτοῖς ἐκεῖθεν τοὺς υἱεῖς κομιεῖν ἡ δόξαν γε τοῦ λόγους ἔχειν.

Ἀκάκιον δέ, διότι μὲν αἰδοῦμαι, κἂν πέμψαντα τὸν υἱὸν ἐπῄνουν· διότι δὲ φιλῶ. βουλοίμην ἂν μὴ πέμψαι τὸν παῖδα. τῶν γὰρ αὐτόθι δι- δασκάλων οἱ μὲν διὰ γῆρας δέοιντ’ ἂν τοῦ καθεύδειν μαλακῶς ἐπὶ πλησμονῇ, τοῖς δ’ ἴσως δεῖ διδασκάλων, οἳ τοῦτο πρατὸν [*](5 VII β΄, ριβ΄. Va ζ΄, ρ΄. Vo (ζ΄), ρ΄. Mo 12 VII β΄, ριγ΄. ζ΄, ρα΄. Vo (ζ΄), ρα΄. Μο. S γ΄, ιθ΄. D λη΄. Ath) [*](6 Seeck 104. 391 8 Maius cf. Ovid. fast. V 487 sq. 13 ef. ep. 735. Sievers 49 not. 34, Seeck 104. 391) [*](2 ἄλλ᾿ libri Wolf 8 τῶν ante δρόμων Wolf delevi | ὁ Vo| μετὰ τοῦτον V sed ἐπὶ τούτω suprascr m4 | τούτων Vo sed in τοῦτον corr m3 9 Ὑμέναιον Wolf 11 φόβων Μ 13 Κέλσω SDAth 16 αὐτοῖς libri Wolf | κομιεῖσ τοὺσ υἱοὺσ Ath 17 τοὺς S Ath 20 μαλακιῶν D 21 δὲ Wolf)