Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
Ἐν τῇ κεφαλῇ μοι κατοικεῖ πάθος ποιεῖ τὸ μὶν ζῆν βαρύ, τὴν δὲ τελευτὴν ἐν εὐχαῖς. τοῦτο τὰ μὲν τῶν ἰατρῶν ἐξήλεγξε φάρμακα, μόνῳ δ’ ἂν εἴξοι τῷ θεῷ.
κατὰ τοῦτο δὴ τὸν ἀδελφὸν ἀπεσταλμένον πρόσαγε τῷ ἀγάλματι καὶ τὰ ἄλλα συμπροθυμοῦ.
[*](9 VII β΄, ρδ΄. Va ζ΄, ϥβ΄. Vo (ζ΄), ϥβ΄. Mo 14 VII β΄, ρέ. Va ζ΄, ϥγ΄. Vo ζ΄), ϥγ΄. Mo)[*](4 cf. ad ep. 658 | Salzmann 55 10 cf. ep. 707. 708. 727. Seeck 171. 390 12 Aesculapium Tarsensem cf. ep. 695. 727. 1483 15 cf. ep. 706. Seeck 270 III. 390)[*](2 βουλευτῶν Μο 4 δὲ Wolf | κ(??)ὶ τοῦ(??) (??)έγα Ath sed γρ μέγα καὶ τοῦτο in marg infer m2 6 σίτου Wolf sed corr Add 863 8 γινέσθω Ath 16 μου? 17 δὲ τελευτὴν scripsi e Va Μο τελευτὴν δὲ VVo Wolf 18 εἶξε VaVo sed in hoc in εἴξαι corr m3 19 προσάγαγε Μο)ψῇ.
Παρθενίῳ. (362)
Εἰ μὲν ἦν κινεῖσθαι κύριος, αὐτὸς ἂν ὑμῖν ἧκον εἰς τὴν μεγάλην πόλιν, δίδωσι γὰρ αὐτὴν οὕτω καλεῖν ὁ θεός· ἐπεὶ δὲ ἀνάγκαις, ἃς οἶσθα, κατείλημμαι, μένω μέν, πιστεύω δὲ τεύξεσθαι μαντείας σπένδοντός τε ὑπὲρ ἡμῶν ἀδελφοῦ καὶ σοῦ συνευχομένου.
ψθ΄.
Δημητρίῳ. (362)
Ἀλλ’ ὅτι καὶ ταῦτα εἰσεπράχθη τεθαύμακα τάς τε γὰρ ἄλλας ἠπιστάμην δυσχερείας καὶ τὴν περὶ τὸν οἶνον τύχην, ἣ πάντας ἐπῆλθε πίθους.
ὅ γέ τοι τῆς ἐσπέρας οἶνος ἅμα ἡμέρᾳ διέφθαρται παρ’ ἡμῖν, ὥσθ’ ὅσον ἂν ἀργύριον γένηται παρ’ ὑμῶν, στέρξομεν καὶ οὐκ ἀποδιδόναι μᾶλλον ἢ δωρεῖσθαί σε νομιοῦμεν. πείσομεν δὲ καὶ τὸν ἐωνημένον μὴ βοηθεῖν τοῖς γεωργοῖς, ἢν ἐθέλωσιν ἀποστερεῖν.