Epistulae

Ἔοικας οὐ σφόδρα εἶναι ἐν χρείᾳ τοῦ πρὸς τὴν τύχην φαρμάκου· τὸ γὰρ οἴεσθαι δεῖσθαι ἐγγύς ἐστι τοῦ μὴ δεῖσθαι. [*](9 VII β΄, ογ΄. Va ζ΄, ξα΄. Vo (ζ΄), ξα΄. Μο 17 VII β΄, οδ΄. Va ζ΄, ξβ΄. Vo (ζ΄), ξβ΄. Μο) [*](2 cf. ep. 675. Seeck 66 I 10 cf. ep. 673. Seeck 199 III. 387) [*](12 cf. ep. 673 18 cf. ep. 662. Seeck 269. 387) [*](1 οἶδα Ath sed ἑ supra ἁ m2 2 τῶν ante καλῶν Ath ὑπομεῖναι libri Wolf 3 ἀμείψεσθαι Ath 4 τὸ Ath 5 κἀν scripsi e Va coll t. IV 190, 5 κἂν Ath ἐὰν Μο καὶ V sed iii κἂν corr m4, Vo Wolf | αὐτοῦ VVaVoAth Wolf 6 μεγάλα Μο μέγαν Ath 11 Τοῦ scripsi e VVaMo τὸν Vo sed ὸν in ὸ corr m5 τῶ Wolf 14 φιλτάτου Μο 16 τὰ] τῶν Va | αὐ- τοῦ VVaVo Wolf (19) τύχην scripsi auctore Re ψυχὴν libri Wolf)

καὶ τῷ τόπῳ δὲ ὃν ἀγαπᾷς ἴσθι μοι κεχαρισμένος. ἧς γὰρ ἐρῶ πόλεως, ταύτην ἔχεις, καὶ τῇ σῇ ψήφῳ συμβαίνει μοι <εὖ> κεῖσθαι τὴν ἐπιθυμίαν. τοίνυν αὐτόθι τὴν φιλοσοφίαν, ὅπως τῇ πόλει μετὰ τῶν κα- λῶν ὑδάτων καὶ τῶν παντοίων δένδρων καὶ τῆς τῶν ὡρῶν κράσεως καὶ τοῦτο εἰς φιλοτιμίαν φέροι τὸ καὶ Μουσῶν μετει- ληφέναι τὸ χωρίον.

Ἡσυχίου δὲ τοῦ καλοῦ, μὴ γὰρ εἶναι καλὸν ὃν ἐπαινεῖς οὐκ ἔνι, γενοῦ μοι σαφὴς διδάσκαλος καὶ μὴ τοὔνομα εἰπών, ὅτι μὴ πάντα ἐπίσταμαι μέμψιν ποιοῦ