Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
Καὶ Πισιδῶν ὅτιπερ κεφάλαιον Φαυστἱνος οὑτοσὶ καὶ τῆς περὶ ἡμᾶς νεότητος. τὰ μὲν οὖν οἴκοι ὄντα αὐτῷ καὶ [*](1 VII β΄, ξδ΄. Va ζ΄, νβ΄. Vo (ζ΄), νβ΄. Μο. S α΄, ς΄. Vi [μς΄]. D ρξ. Ath) [*](1 cf. ep. 659 4 Seeck 208 IX | Plat. Phaedr. p. 276 E 8 cf. ep. 694 | Plat. Phaed. p. 88 C 9 Aesch. Sept. 592. cf. ep. 591 14 Seeck 187. 387 15 cf. ep. 190 | Seeck 467 at diversus est a Faustino ep. 1) [*](1 σεβῆρος Ath | συνεχόρευσεν scripsi e V coll t. II 181, 8 συνεχώρησεν Va Vo sed in hoc del et συνεφοίτησεν suprascr m5, Ath συνεγήρασέν Μο συνεφοίτησεν Wolf 2 τὰ (2) Va sed ἁ in ῶν corr m5, τὸ, Ath 3 μείζω προβῆναι del Va | ἵξω Vo 4 τούτου Ath 6 μειζόνως inserui e V sed inser m4, VaMoAth om Vo Wolf | σεβήρω Ath 7 αὐτῷ scripsi e V sed ω corr m4, VaMoAth αὐτοῦ Vo Wolf 8 ἀπιστίαν scripsi e ΜοAth όπιστίας VVaVo Wolf | ἐμβάλλῃ Vo 9 οὕτως Ath sed ' in corr et ὁ supra ὢ 10 ἔθελον Ath | μᾶλλον inserai e V sed inaer m4, Mo Ath om VaVo Wolf 12 καὶ ante ἄνευ inse- rendum coni Re 14 τῷ αὐτῷ om Ath Ἰταλικιανῶ D Κλεάρχῳ SVi | καὶ πισιδῶν inc Ath fol. 296 15 πεισιδῶν VD πεισίδων VaVo sed in hoc in πεισιδῶν corr m5 πισειδῶν Vi)
ζῶν γὰρ ἐν καθεύδουσι νέοις καὶ οἰομἐ- νοῖς οὐδὲν εἶναι τοὺς λόγους ὡς τῆς ψυχῆς ἑτέρων οὐκ ἐδέξατο τῇ ψυχῇ τήνδε τὴν δόξαν, ἀλλ’ ἡγησάμενος τοὺς παιδείας ἀμοίρους οὐκ ἐν ἀμείνονι τάξει τῶν ἀνδραπόδων εἶναι θέατρα μὲν καὶ μίμους καὶ τὴν περὶ ἵππους μανίαν ἑτέροις ἀφῆκεν, αὐτὸς δὲ τὸ μὲν σῶμα τοῖς πόνοις ἔδωκε. τὴν ψυχὴν δὲ ἀπειργάσατο καλλίω προθύμοις μὲν διδασκάλοις ἕρμαιον ὤν, οὐ τοιούτοις δὲ ἄχθος τῶν πόνων ἀνάπαυλαν αὐτοὺς νομίζων τοὺς πόνους.
ἐν δὴ τοῖς εἰρημένοις ἔχεις δήπου καὶ τὴν σωφροσύνην καὶ τοῦ καθ’ ἡμέραν βίου τὸν κόσμον ὡς ὅστις αὑτὸν ἐξήρτησε βιβλίων, οὗτος αὑτὸν ἀπέ- στῆσε κακίας
εἰ μὲν οὖν ἢ ὁ πατὴρ αὐτῷ περιῆν ἢ ὁ πάππος μὴ ἦν ἐλάττων τοῦ γήρως, παρῆλθεν ἂν καὶ τοὺς παιδευτὰς ἐν προιόντι τῷ χρόνῳ· νῦν δέ, δεῖ γὰρ αὐτὸν τὰ αὑτοῦ σώζειν ἤδη, δακρύων μὲν ἀποστερεῖται τοῦ πλείονος.
ἔχει δὲ ῥώμην ἀρκοῦσαν μὲν δίκαις, ἀρκοῦσαν δὲ μείζω ποιῆσαι πατρίδα.
προσγέγονε δὲ καὶ τὰ ἀπὸ τοῦ δαίμονος εὖ ποιοῦντα. σοῦ γὰρ ἄρχοντος ἀνάγκη τοὺς ἐμοὺς ἑταίρους ἐξ οὐρίων φέρεσθαι τῆς Ἀθηνᾶς λυσιτελοῦντα πεμπούσης ἄνεμον.
[*](22 Salzmann 55 | Od. ε 385)[*](1 γένη D 3 ἱεροῖς Ath sed γραὶ μουσείοις in marg μου- σείοις VMoSViD 4 φράσω δικαίως e φράσαι δίκαιος corr Vi 5 μηδὲν D | ἑτέραν ἰούσης D 7 δόξη D 8 ras 2 litt ante θέατρα V 9 τοῖς om MoSVi | ἔδωκεν Va 10 τὴν δὲ ψυχὴν Vi 11 ἕρμαιον Va 12 νομίζων inser Ath | δὴ scripsi e VVaVoMoSViAth δὲ D Wolf | ἔχεις scripsi e VVaVoMoS ViAth sed in hoc ς del, ut coni Ke ἔχοις D ἔχει e Mediceo Α (= Laur. LVII 47) Wolf 13 καθημέραν V sed e καθ’ ἡμέ- ραν ras corr 14 αὐτὸν bis VaVi 16 μὴ del Va | ἐλάττω Va)[*](18 αὐτοῦ VaViD 20 προσγέγονεν Va 22 ἐξουρίων VaVi D Ath | οὐρίας Μο)