Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Ἔπραξας, ὦ γενναῖε, σοφίᾳ χρησάμενος ὑπὲρ τῆς ὰλη- θείας· τὸ σοφὸν δὲ ἦν ἐν τῷ συντέμνειν καὶ μὴ διατρίβειν, ὡς τά γε ἐν τοῖς τοιούτοις μήκη πολλὰς δύναται τίκτειν λαβάς. [*](4 VII β΄, νε΄. Va ζ΄, μγ΄. Vo (ζ΄), μγ΄. Μο 15 VII β΄, νς΄. Va ζ΄, μδ΄. Vo (ζ΄), μδ΄. Μο. S γ΄, ις΄. Ath) [*](5 cf. ep. 658. Seeck 38, 386 10 cf. ep. 644 13 Seeck 135) [*](14 cf. ep. 658 16 cf. ep. 657, Sievere 267, 3. Seeck 38. 386) [*](3 ἑαυτον δὲ Ath 6 ἔρα V | ἀπετυγχάνομεν Va sed πετυγχά del 7 οὐδενὸς ἄξιοι del Va 8 signum interrogationis posui colon V comma Va Vo Mo Wolf | ἢ inserui auctore Re om libri Wolf | μὲν γὰρ V sed in ras m5 9 signum interrogationis osui punctum libri Wolf 10 ἠνωχλοῦμεν scripsi ἐνοχλοῦμεν bri Wolf 11 τὴν ἄλλως Va τηνάλως VVoMo Wolf 14 ἢ ὅτι ὄντως scripsi εἴ τε ὄντι V εἴ τε οὔτε Va Mo εἴ τε οὔτι Vo Wolf εἴτε οὔτοι Re 16 Ἀκακίῳ S Ath)

600

δοκεῖς δέ μοι σὺ καὶ τὴν Ἀρκαδίαν αἰτηθεὶς παρ’ ἐμοῦ μὴ ἂν εἰπεῖν· οὔτοι δώσω δοῦναι κύριος ὤν· οὕτω πάντα ἐθέλεις διδόναι καὶ δῆλος εἶ χαίρων ὁ διδοὺς τοῦ λαμβάνον- τος οὐχ ἧττον.

οὐκοῦν καὶ τὰ λοιπὰ δώσεις ἥκοντι τῷ νεανίσκῳ, τοῖς αὐτοῖς δὲ καὶ ἐμὲ τὸν ἀπόντα εὖ ποιήσεις. ἔστι δὲ τὰ λοιπὰ συνεχὴς εὔνοια καὶ τὸ δεικνύειν ὡς εἰσιόντι μὲν παρὰ σὲ χαίροις, ὀκνοῦντι δὲ μέμφοιο.

ποιήσει δὲ αὐτὸν τοῦτό τε καὶ τὰ τούτῳ παραπλήσια μέγαν μὲν ἐν τοῖς πολί- ταις, μέγαν δὲ παρὰ τοῖς γονεῦσι. βουλοίμην γὰρ ἂν αὐτὸν δοκεῖν τῷ πατρὶ δύνασθαι βοηθεῖν μᾶλλον ἢ ’κείνου χρῄζειν. ἡδὺ δὲ ἄρα καὶ τοῦτο πατρὶ καὶ ἕν τι τῶν ἐν εὐχαῖς καταφεύγειν ἔχειν εἰς παιδὸς δύναμιν.

αὐξήσεις δὲ οὐ φαῦλον ἄνθρω- πον, ἀλλ’ ἔχοντα σύνεσιν καὶ χάριτος εἰδότα μεμνῆσθαι. πει- ρώμενος δὲ φήσεις περὶ αὐτοῦ πρὸς ἄλλους ἃ νῦν ἀκούεις καὶ οὐ φήσεις με τὴν πολλὴν ταύτην σπουδὴν ἄνευ νοῦ πε- ποιῆσθαι.

νομίζω δέ σε βλέψαντα εἰς αὐτὸν γνωριεῖν τὸν νεανίσκον. ἦν γὰρ δὴ περιφανὴς ἐν τοῖς ἀκροωμένοις, ὁπότε ἡμῖν ἐπιδείξεις εἴησαν. ἐκάθου δὲ ἄρα καὶ αὐτὸς σιγῇ θαυμάζων, οὐ γὰρ ἐξῆν σὺν βοῇ, καὶ ἴσως οὐκ ὀλιγάκις [*](1 orac. apud Her. Ι 66, 1. cf. ep. 705 et 814. Salzmann 35 5 Hyperechio) [*](1 κατὰ Vo κἂν Ath | αἰτηθῇς Ath 2 οὔπο(??) Ath | ὤν repo- sui e libris ἄν Wolf sed corr Add 862 5 ἴστιν Va 7 σὲ scripsi εἰς e VaVoMoSAth ut coni Re σοὶ V Wolf | χαίροις γο χαίρεις V χαίρεις S | ποιήσει scripsi e Μο ποιήσεις VVaVoSAth Wolf „ποιῶν inser. post τε aut leg. ποιήεσι“ Re 8 γε Ath 9 γονεῦσιν Vo Wolf | ἂν om S | αὐτὸν Ath sed ex αὐτῶν corr 10 βοη- θεῖν δύνασθαι Μο | κείνου VaAth Wolf | χρήζειν VoSAth | 11 δὲ inserui ex Ath om reliqui libri Wolf | ἔν τι] ὄντως VS 14 αὐτούς Ath | ἀλλήλους Va Vo 16 βλέψαντα scripsi e VVa VoSAth βλἐψοντα Μο Wolf 17 ἦν—18 εἴησαν praemissis ver- bis καὶ μὴν ὁ Μάνιος· citat lex. Darmstad. fol. 114r in marg (ad τὸ τρίτον οὐκ εἴησαν, ἀλλ᾿ εἷεν) m2 (ed. Sturz Etym. Gud.p. 631, 52) 18 ἦσαν Μο | ἐκάθου scripsi e Va sed θο del, VoSAth ἐκάθησο VMo ἐκάθῃ Wolf sed corr Add 862, Seeck 37 not. 2)

601
Ὑπερέχιον εἶδες σὺν κόσμῳ τοὺς ἐπαίνους πληροῦντα.

ἐκεί- νων τε οὖν μνησθεὶς καὶ ἃ νῦν πεποίηκας ἐνθυμηθεὶς καὶ νομίσας δεῖν ἀκολουθεῖν σαυτῷ γίγνου τοιοῦτος εἰς αὐτόν, οἷος ἂν αὐτὸς ἐγενόμην, εἰ Γαλατῶν ἦρχον.