Epistulae

Καὶ πῶς ἂν ἐπιλαθοίμην ἡμερῶν ἐκείνων καὶ λόγων καὶ κρότων; ὡς ἔμοιγε ἀνάγραπτος ὁ βραχὺς ἐκεῖνος χρόνος [*](1 VII β΄, με΄. Va ζ΄, λβ΄. Vo (ζ΄), λβ΄. Μο. S α΄, νζ΄. Vi [σδ]. Ath ζ΄, λγ΄. Vo ζ΄, λγ΄. Μο. S β΄. Vind σξγ΄. Ath. Benzel. Lib. epp. n. III) [*](2 Seeck 207. 886 8 cf. ep. 645 | Caesarium cf. ep. 288 15 Caeaario. cf Seeck 98 18 Krabinger, Bull. d. Akad. d. Wissensch Miinctien 1860 n. 36 col. 286. Seeck 38. 385. 470 qui pro responso ad Basilii ep. 1604 W habet perperam, ut Benzelius ad ep. 1589. Lanbe, De litt. Liban. et Basil. commer- cio 30. cf. quae dixi Prolegomenis. 20 cf. ep. 1321. Thuc. I 129, 3) [*](2 Κληματίῳ S Vi 3 τοῦτον Vi 4 ἀφελόντα τὴν αἴσθησιν SVi 7 μικρὰ Vi | κομίζει V sed εἰ corr m 5, VoSVi | κρότους SViAth 9 εἴωθεν ὁ θεὸς διδόναι τοῖς ἀγαθοῖς S 10 μὶν om SVi 13 αὐτοὺς Μο 14 δὲ(2) om Ath | ἡδέως ante ὄψει inserendum coni Re 15sq. τὸν τρόπον S 18 Λιβάνιος ante Βασιλείῳ Va τῷ αὐτῷ (i. e. Βασιλsίῳ) SVind)

δεῖ δή σε τέρπεσθαι μέν, εἰ λαμβάνοις γράμ- μάτα· μὴ λαβεῖν δὲ εἰ συμβαίη, πάντα μᾶλλον εἰκάζειν ἢ ὡς οὐ σὺ παρ’ ἐμοὶ τίμιος. καὶ τοὺς νεανίσκους, ὑπὲρ ὧν ὡς ἡμᾶς ἦλθες, μὴ μόνον ἐκ τῆς κηδείας, ἀλλὰ καὶ ἐμὴν χάριν φιλεῖν.

Οὐλπιανοῦ καὶ ὡς πολίτου καὶ ὡς ἑταίρου καὶ ὡς χρη- στοῦ πάντων εἵνεκα κήδομαι. τούτου δὲ κηδόμενον οὐκ ἔστιν ἀμελῶς ἔχειν περὶ τὸν τούτου κηδεστήν· ὃς εὖ πεπονθέναι μὲν ὑπὸ σοῦ πολλά φησι καὶ οὐκ ἀρνεῖται, δέδοικε δὲ νῦν μὴ κακόν τι λάβῃ πονηρίᾳ μὲν οὐ κεχρημένος, μέμψει δέ πως χώραν δεδωκώς.

σὺ δὲ πανταχόθεν μὲν ἐπαινῇ, μάλιστα δὲ τῷ συγγνώμην νέμειν εἰδέναι· πάντως δέ, εἰ καὶ μὴ ὧδε ἐπεφύκεις, ἀλλ’ ᾔδεις καὶ θυμῷ χαρίσασθαι, κρείττων ἂν ἐγέ- νου α τῆς φύσεως εἰς ἐμὴν βλέπων