Epistulae

Οὔπω συγγεγόναμεν ἀλλήλοις, ἀλλ’ ὅμως ἐξ ὧν ἀκούο- μεν περὶ ἀλλήλων εἰκότως ἂν θαρροίημεν ἀλλήλοις. ἐγὼ δὲ τοῦ φιλεῖν σε σημεῖον ἐκφέρω τὸ καὶ χάριν αἰτεῖν· σὺ δ’, εἰ πρὸς τῷ δοῦναι τὴν χάριν καὶ ἐπιτάξαις, δύ’ ἔσῃ χάριτας δε- δωκώς.

τὸν ἄνθρωπον τοῦτον εὖ ποιεῖν ἠρξάμην πάλαι λόγους ὑπὲρ αὐτοῦ καλοὺς ἀκούσας παρὰ Γαυδεντίου τοῦ κα- λοῦ. νῦν οὖν αὐτὸν ἠρόμην, τί ποιῶν μάλιστ’ ἂν αὐτῷ βοη- θοίην, ὁ δ’ ἔφησεν· εἰ σὲ βοηθὸν αὐτῷ ποιοίην.