Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Οἶδα ὡς ἠθύμησας οὐκ ἐντυχὼν Ἀκακίῳ τῶν τε ἄλλων εἴνεκα καὶ ὅτι ἡμῖν οὐκ ἔπραξας ὧν ᾔδεις σφόδρα ἐπιθυ- μοῦντας· ἀλλὰ οὐδὲ ὁ δεύτερος ἡμῖν φαίνεται πλοῦς, ὁ δὲ ἦν Μαξίμῳ δοθῆναι τὴν ἐπιστολὴν.

δίδασκε οὖν, ὦ ’γαθέ, τὴν περὶ τὰ γράμματα τύχην, ὅπως ἢ τὸν λαβόντα μέν, οὐχ ὁμολογοῦντα δὲ μεμφώμεθα ἢ παυσώμεθά σε χάριν αἰτοῦντες ὡς ἀπημελημένοι.

[*](12 VII β', ιη'. Va ζ', ζ'. Vo (ζ'), ζ'. Mo)[*](13 cf. ep. 622. 298. Seeck 307. 383 14 Seeck 38 16 Salz- mann 55 17 Seeck 210 XII)[*](1 ὑπερήμισυ scripsi e VVoViAth ὑπὲρ ἥμισυ VaMoS Wolf | γίγνεται Va 4 αὐτὸν om Μο αὐτῶν Vi 6 μετιόντα V sed rae 1 litt post α 6 μέγα VaAth 7 ἤλγήσας Va sed ἤλγ suppl m5 8 ταῦτα om Vi | πέμψαι Vi 9 εῖξον δὲ ὡς ὁ del Va | δοίη Vi | κόσμησον V sed ησον corr m4 κόσμισον Ath)[*](16 ἀλλ V sed ras 1 litt post λ 18 τὰ inserni e libiis ut coni Re om Wolf 19 παυσώμεθά scripsi e VaVoMo ut coni Re παυσόμεθά V Wolf 20 κατημελημένοι V sed α in ras 2 litt m5)
573

χκβ΄.

[*](W 537)

Ἀκακίῳ. (361)

Ἐν μὲν τοῖς πρότερον γράμμασιν, ὅτι τε εἰκότως ἂν παρὰ σοῦ λαμβάνοιμι χάριτας, ἐδείκνυον καὶ παρεκάλουν ἐπὶ τὸ Μάξιμον ἄνδρα βέλτιστόν τε καὶ φίλον ἡμῖν εὖ ποιεῖν καὶ πιστεύω γε πολλῶν αὐτὸν ἤδη τετυχηκέναι· νῦν δέ μοι πρᾶγμα πάλαι μὲν σπουδῆς ἠξιωμένον, τέλος δὲ οὔπω λαβὸν ἐπὶ πέρας ἄγειν. ἔστι δὲ γᾶι τούτῳ τὸ τὴν οἰκίαν εὖ πάσχειν τὴν Μαξίμου.

εἰ μὲν οὖν μὴ ῥήτωρ ἦν ὁ κομίζων τὴν ἐπιστολήν, αὐτὸς ἂν διηγούμην· ἐπεὶ δὲ τῷ λέγειν δύνασθαι καὶ τὴν ἄλλην δύναμιν Εὐσέβιος προσεκτήσατο, τί ἄν τις μη- κύνοι πρεσβευτῇ τοιούτῳ χρώμενος;

τοσοῦτο μέντοι προσ- θείην ἄν, ὡς οὔτε ἔξω τῶν νόμων οὐδὲν ἐπαγγέλλομεν πλείω τε εἰσόμεθα χάριν τῶν τὰ ἄδικα παρὰ τῶν ἀδίκων αἰτούντων.

χκγ΄.

[*](W 538)

Δημητρίῳ (361)

Ἤδη καὶ ἡμῖν τὰ τῆς ὡραίας προέρχεται καὶ ἔστιν ὀπώ- ρα. λύωμεν οὖν, εἰ δοκεῖ, τοῖς γεωργοῖς τοὺς δρόμους

τὴν δ’ ὑπὲρ τῶν ἀγρῶν συμβουλὴν καὶ ἐπαινῶ καὶ δέχομαι. καὶ πειρασόμεθα τῶν μὲν μὴ ἀποστῆναι, τὰ δὲ προσλαβεῖν.

[*](1 VII β', ιθ'. Va ζ', η'. Vo (ζ'), η'. Μο β΄, κ΄ (fol. 102v) et γ΄, ρϥς΄ (fol. 244r). Va ζ΄, θ΄. Vo (ζ΄), θ΄. Μo)[*](2 cf. ep. 621. Seeck 38. 383 3 ep. 298 11 Seeck 142 16 Seeck 117. 383 19 cf. ep. 615)[*](3 ὅτι τε] ὅτε V 8 τὸ] τῷ VVo 12 τοσοῦτο] τοσούτω Va τοσοῦτον Μο 17 ὥρας Μο 18 λύωμεν V fol. 102v sed supra ε eras | comma posui post δοκεῖ quod om libri Wolf, et delevi post γεωργοῖς quod habent VaVoMo Wolf, cum Seeckio 384 πειρασόμεθα scripsi e Va πειρασώμεθα VVo Μο Wolf | sequitor ep. 6 in V fol. 244)
574
[*](W 539)

χκδ΄.

Μοδέστῳ. (361)

Ἀκούεις ἅ φησιν ὁ λαβὼν τὴν ἐπιστολήν, ὅτι κατηγορεῖ μὲν τῶν οἰκετῶν ἐρρᾳθυμηκότων, σὲ δ’ ἀξιοῖ τὸ συμβὰν ἐπαν- ὀρθῶσαι. πονηρὸς δὲ ἄρα δαίμων ἥψατο τοῦ πράγματος καὶ φθονεῖ τῷ νεανίσκῳ τοῦ τέλους.

ἀλλ’, ὦ ’γαθέ, κατὰ τὸ ἔπος καὶ πρὸς δαίμονά περ καὶ μηδενὶ δυσκόλῳ, πρὸς Δῖός, εἴξῃς· ὡς ἡμῖν ἄνευ τῆς βλάβης οὐδὲ τὸ τῆς αἰσχύνης οἷον φέρειν, εἰ δόξαιμεν ὕπνῳ τὸ πᾶι διεφθαρκέναι καὶ ταῦτα λόγου πανταχῆ πεφοιτηκότος, ὡς ἔδωκας σαυτὸν τῇ περὶ ταῦτα προνοίᾳ.

οἶμαι μὲν οὖν καὶ πόνον ἀπεῖναι τοῦ πράγματος. οὐ γὰρ δευτέραν δεῖ χάριν λαβεῖν, ἀλλὰ μὴ τῆς δοθείσης ἐκπεσεῖν· ὃ γένοιτ’ ἂν ὀλίγοις κομιδῆ γράμμασιν. εἰ δ’ οὖν καὶ τῶν Ὀλυμπιακῶν ἐπιπονώτερον ἄθλων, οὐ νῦν πρῶτον ὑπὲρ ἡμῶν πονήσεις.