Epistulae

Ἠισχύνθην οἷς ἔγραψας περὶ τῶν θηρίων· οὐ γὰρ ἐῴκεις ὅτι σοι μὴ χαρίσασθαι παρῆν ἡμῖν ἀνιωμένῳ, ποιου- μένῳ δὲ μᾶλλον τὴν ἀπορίαν παιδιάν. ἤδη δέ τις οὐδ’ ἀπο- ρεῖν σε ἔφη σημείῳ τῇ παιδιᾷ χρώμενος.

συνέβη δὲ τὴν ἐπιστολὴν διὰ τῶν τοῦ θείου χειρῶν εἰς ἡμᾶς ἐλθεῖν, ἀνδρ·ὸς αὐτοῦ μὲν ἥκιστα παίζειν εἰδότος, σὲ δὲ νομίζοντος μετὰ τοῦ καιροῦ τοῦτο ποιεῖν. ἀλλὰ νῦν γε οὐ καιρὸς ἐν ἐπειγούσῃ τῇ [*](4 VI γ', σοδ'. Va ς', (??)α'. Vo ς', (??)α' γ', σοε'. Va ς', (??)β'. Vo ς', (??)β') [*](5 cf. ep. 684. Seeck 194. 386 9 Seeck 140 X 15 cf. ep. 544. 546. Sievers 234, 6. Seeck 86. 336) [*](5 Λαυρικίῳ scripsi e V sed μ supra λ m3, cum Seeckio 194. 336 λαυρακίῳ Va sed ἀρισταινέτω in schedula agglutinata m5, Vo Wolf 7 ὧ V 8 αἰτοῦντι inser V3 9 συνεφοίτησε Va) "[*](10 τοῦδε Wolf | αὐτὸς scripsi e V αὐτοὺς VaVo Wolf 12 ἔστιν Va 20 καὶ ante διὰ V)

τὸ δὲ τὸν συγγενῆ σοι ταὐτὰ λειτουργεῖν ἐν Βιθυνίᾳ καιρὸς ἦν διδούς σοι δεικνύειν ὅτι τῶν οἰκείων οὐ ποιῇ τὸ τῶν φίλων δεύτερον. ἀλλ’, οἶμαι, πρόφασιν ἥρπασας εἰς ῥᾳ- θυμίαν.

πεπόμφαμεν δὲ ὑμῖν ὧν ἡμῖν τὸ ὄρος τρέφει. σὺ δ’, εἰ καὶ μὴ δοῦναι χάριν ἕτοιμος, ἀλλ’ ἀμείψασθαι φάνηθι μὴ κακός.