Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

ἐξῆλθον ἐκ τοῦ διδασκαλείου περὶ μεσημβρίαν, τῶν δ’ ἀκουσάντων οἷς ἦν αἴσθησις λόγων ἐντυχόντες μοι σῆς ἔφασαν ἀκηκόαμεν ἐπιστολῆς. πῶς ἔφην ἐμῆς; ὅτι, νὴ Δία, τοιαύτας ἔφασαν ἐργάζῃ. καὶ τό τε κάλλος ἐπῄνουν καὶ τὸ μὴ μάταιον μῆκος ἐνοχλεῖν τῷ κάλλει. ἐμοὶ μὲν οὖν τιμήν τινα τοῦτο ἡγούμην ἔχειν, εἰ δὲ μὴ σοί τινα ὕβριν, αὐτὸς σκόπει.

καὶ τὸν Λητόιον σύ τε ὅ τι ἔχεις ὠφέλει καὶ τοὺς ἄλλους συμπαρακάλει. καὶ γὰρ εὖ γεγονὼς καὶ μετειληφὼς λόγων καὶ λαμπρὸς ἐκ λειτουργιῶν καὶ νοῦν ἔχων καὶ φρόνημα δίκαιον καὶ χάριν πρὸς τῷ λα- βεῖν εἰδὼς ἀποδοῦναι καί, ὁ δὴ μάλιστα σὺ ποθεῖς, ἡμῖν ἀντὶ τείχους καὶ δορυφόρων.

φξ΄.

[*](W 474)

Ἀνδρονίκῳ. (357)

Εἰκὸς μὲν ἥκειν ὡς ὑμᾶς λόγον τῶν ἔργων, οἷς εἰς ἐμὲ κέχρηται Μαιορῖνος οὑτοσί· ὑμῖν τε γὰρ ἐπιμελὲς μηδὲν τῶν ἐμῶν ἀγνοεῖν τά τε τούτου τοιαῦτα περὶ ἡμᾶς, οἷα φή- μην ἂν ποιήσαι, κωλύει δὲ οὐδὲν καὶ παρ’ ἐμοῦ λεχθῆναι.

οὗτος γενόμενος ἐξ ἐνδόξων, τὴν γὰρ δὴ μεγίστην ἦρξεν ἀρχὴν ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ φοιτήσας ἐπὶ λόγοις οὐ παρὰ [*](14 VI γ', σνβ. Va ς', ξς'. Vo ς, ξς'. S γ', δ'. Vi [σοα']) [*](8 cf. epp. 550—558. Seeck 197 15 Sievers 137 not. 22; 62 not. 2. Seeck 71. 334 17 cf. ep. 1510) [*](1 τοῖς scripsi e V sed ras 2 litt post ς, D ut coni Re τοῖσ- δε VaVo Wolf 3 πρὸς D | δι’ Va 6 γε libri corr Wolf 8 σοι V sed οι ex υ corr m2 | αὐτὸ VVoD 9 ὅτι libri Wolf) [*](11 τὸ V 17 μαιόρινος VVaVo Wolf μαιόριος S μαλόριος Vi | οὗτοσ ἐστὶν· Va Vo sed in hoc in οὑτοσὶν corr m4 οὗτος Vi περὶ Wolf 18 πρὸς V sed ρὸς del m1 et περὶ del m4 19 ποιῆ- σᾶι VVi 20 δὲ post τὴν eras V 21 αὐτοῦ scripsi αὐτῷ libri Wolf)

526
φαῦλον σοφιστήν, ἐπειδὴ ἥκων ἔδειξα λόγον, εὐθὺς ἑάλω καὶ τὸν μὲν οὐκ ἠτίμασεν, ἐμὲ δὲ ἐθαύμασε καὶ προσιὼν καὶ συνὼν καὶ φιλῶν καὶ ἐπαινῶν καὶ συμπράττων εἰς αὔξησιν τοῦ ποιμνίου, καὶ πάντα μὲν λέγων, πάντα δὲ ποιῶν ὑμῶν τε τῶν τὰ ἡμέτερα ἑλομένων οὐ χείρων τῶν τε ἐνταῦθα πολλῶν ἐφάνη βελτίων.

ἐπιτιμώντων δὲ ἐνίων αὐτῶ τὸ τὸν οὐ διδάσκαλον πρὸ τοῦ διδασκάλου ποιεῖσθαι τόδε φαυλότερον ἴφη πρὸ τοῦ βελτίονος τίθε- σθαι τῶν καλῶν ὑμῖν εἶναι δοκεῖ; τοιούτοις ἀπήντα πρὸς αὐτοὺς λόγοις καὶ ὡς ἀδικοῖεν αὑτὸν σπλάγχνων, φασί, ποιοῦντες μὴ φαγεῖν.

ἔστι δὲ καὶ ὅλως ὁ νεανίσκος άγα- θός, οὐχ ἕτοιμος εἰς ὀργήν, βέβαιος εἰς φιλίαν, εἰδὼς ποιῆσαι τὸ ὄντα ἐλάττω τοῦ βοηθῆσαι γνωρίμοις. οὐ γὰρ ὅσον φύλλον ἀπ’ ἐλαίας, φασίν, ἀλλ’ ὅσοις ἄν τις γένοιτο πλούσιος, τοσού- τῶν ἀφίσταται λύων ἀκαιρίαν ἑταίρων· φροντίζων δὲ ἐν οἷς δεῖ φροντίδος οὐ φεύγει τὰ φέροντα τῇ γνώμῃ τέρψιν. ὅστις δὲ αὐτῷ συγγένοιτο καὶ μικρά, κατέχεται τῇ τε πρᾳότητι καὶ χάριτι τῶν τρόπων.

μαθέτω δὴ διὰ σοῦ τῶν παρ’ ὑμῖν τοὺς σπουδαίους καὶ πρὸς τῷ μαθεῖν κτησάσθω διὰ σοῦ τοὺς σπουδαίους συνήθεις. τὴν δὲ τῆς πορείας κοινωνίαν, ἣν [*](1 Acacium? Seeck 40 10 Eupol. Dem. II 470, 22 M. I 286, 108 K. Arist. Plut. 1130sq. Eubul. Orth. III 242, 6 M. II 191, 76 K. Diphil. Zogr. IV 396, 17 M. II 664, 48 K. II. α 464. Od. γ 9. 461. Sakzmann 65 13 aq. Salzmann 87) [*](1 ἧκεν V eed in ἧκε ἇί corr m4 2 ἐμὲ δὲ ἐθαύμασε V sed ex ἐθαύμασε (ε ex α corr m2) δὲ ἐμὲ corr m5 4 αὔξησιν Va sed η ex ου corr m5 5 χείρων V sed e χεῖρον corr m5 7 τὸ V sed e τῶ corr m4 9 καλῶσ Va 10 αὐτὸν libri Wolf αὐτοὶ Re | σπλάγχνων scripsi e V cum Dorrillio (Wolf Add 862) et Salzmanno 65 not. 1 σπλάγχνον VaVoSVi Wolf 11 ἐῶντες post φαγεῖν deesse coni Re | καὶ om SVi | ὅλως V sed ω ex ο corr m4 14 ἐπ᾿ ? | φασὶ VVa Wolf | γένηται VoSVi Wolf | τοσούτων VVo sed e τοσοῦτον corr V4Vo4 15 ἀκαιρίαν V sed ex ἑταιρείαν corr m5 et γρ φιλον.ικίαν in marg m4 | τε Wolf 16 φέροντα V sed ερ ex ευγ corr m4 17 τε om V 19 τὸ V sed in τῶ corr m2, Vi)

527
ποιεῖται μετὰ τῶν ἡμῖν οὐκ ἐπιτηδείων, μὴ λάβῃς δι’ ὑπο- ψίας. ἀνάγκῃ τε γὰρ συμβέβηκε καὶ τοῦ μὲν ὀχήματος κοι- νωνεῖ, τῆς δὲ γνώμης ἀποστατεῖ. πειρώμενος δὲ καὶ εἰς λό- γους ἰὼν φήσεις οὐκ ἠπατῆσθαί με.