Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Κἀκεῖνο ἂν εἶχε καλῶς, εἰ παρὼν ἐχρῶ τῷ νόμῳ, καὶ τὸ νῦν οὐ κακῶς, τὸ μηδὲ ἀπόντα τὸν νόμον ἐκλιπεῖν.

ἥσθην [*](4 VI γ', σλδ'. Va ς', μέ γ', σλε'. Va ς', μς'. Vo ς', μς') [*](5 cf. ep. 634. Seeck 222. 333 6 ep. 534 16 Seeck 90. 333) [*](1 αὐτῷ om V | παρόντος V sed e παρέχοντος corr m2 6 πρότερον V sed e πρῶτον corr m2 7 ἀτιμάσαι scripsi e V sed αι in ras m5 ἀτιμάσῃς VaVo ἀτιμάσειν Wolf | ταὐτὰ scripai e V ταῦτα VaVo Wolf 9 σι μὲν post τιμὰς suppl Va5 | εὐτρεπῆ scripsi auctore Re εὐπρεπῆ libri Wolf | δ’ ἐμοῦ scripsi δὲ μόνον V δέ μου VaVo Wolf 11 ἰσχῦσαι? at cf. ad t. 11. 5 | τῆς in ras 1 litt om V | τὴν ἑτέραν γλῶτταν Re 12 συνεφάπτε- σθαι reposui e libris συνεφάψασθαι Wolf 18 οὐ κακῶς, τὸ scripsi e V ἂν κακῶς τῷ Vo ἂν καλῶς τὸ Va ἂν καλὸς τῷ Wolf αὖ καλῶς, τῷ Re | μὴ δὲ Vo)

507
δὲ τῷ τε μετ’ ἐπιστολῆς ἴν τὸ χρυσίον καὶ ὅτι τἀναντία τοῖς πολλοῖς τῶν νέων ποιεῖς. οἱ μὲν γὰρ φεύγουσι τοὺς ἐφεστηκότας, σὺ δὲ καλεῖς τὸν ἐπιστησόμενον δηλῶν ὡς καἰ νῦν ἐν τῷ πονεῖν διάγεις ἀντ’ ἐμοῦ τὸν πατέρα τιθέμενος· ᾧ γένοιο παραπλήσιος· ὡς τό γε νικῆσαι τῶν ἀμηχάνων.