Epistulae

Ἐμοὶ δέ γε τρεῖς χάρτας κατ’ αὐτάς που τὰς θεὰς ὁ Δόμνος δίδωσι σοί τε παρέχων γράφειν καὶ σὰ γράμματα φἐ- φων καὶ προστιθεὶς ταῖς σαῖς ἐπιστολαῖς ἀεί τινα περὶ σοῦ διήγησιν.

ἡμεῖς δὲ αὐτὸν καὶ τὸ πρῶτον ἐξειλόμεθα τῆς [*](14 Vi α'. ηα'. Vo α, λς'. S α', ϥ'. Vi σλθ'. pr) [*](2 sq. Plat. leg. III p. 699A. lul. or. VIII p. 273 B 7 Amm. Μ. XVIII 7, 4 10 ep. 66. 68 12 Aes. fab. 266 ed. Halm. lul. ep. 8 p. 377 D 16 cf. Sieyers 147 not. 69. Seeck 11. 92. 365. 8. Silomon 26 17 cf. ep. 53. Seeck 92) [*](1 δ᾿ SVi 3 δὲ Woif 4 οὗτος om V Vo pr οἵ — 5 μάχεσθαι citat Lacapenus epimerism. in epist. 4 s. v. ἄρα ed. Lindstam p. 43, 5 5 ἦν om Vi 9 οὕτως Vo 10 σῶν] τῶν D 12 μῦες VoS Vi D pr 13 τοὺς μῦς post ἡμᾶς inserendum coni Re, ego potius οἱ λέοντες in margine ad ὑμεῖς scriptum in textum irrepaisse coniecerim 16 τὰς inserui e VVo sed hoc inser m 2 om SVi edd 17 τὰ ante σὰ Wolf 18 περί σου VS Wolf 19 τοπρῶτον Vi pr)

νῦν δ’ ἤδη καὶ πρὸς Εὐθάλιον τὸν γενναῖον πεποιήμεθα λόγους, οὓς οὐκ ἀφῆκε γενέσθαι μακροὺς τῷ πρὸς τὴν χάριν τάχει. τοῦτον δὲ τὸν ἀγαθὸν γέ- ροντα κἂν ἀναγκάσαιμεν ἤδη· παρὰ γὰρ τοῦ Γάμου καὶ τοῦτο ἡμῖν, ὃς ἐκέρασε τὰ γένη.

τὰ μὲν οὖν Δόμνου πρὸς τοῦτο ἀσφαλείας ἥκει· τὸν δὲ ἥδιστον τουτονὶ καὶ καινὸν τῆς γῆς τῆς ὑμετέρας τόκον νέος μὲν ᾔδειν, διὰ μακροῦ δὲ νῦν εἶδον. καὶ ὅπως μή με ταχέως ἐπιλίπῃ τὸ δαρὸν, πράττω δια- ταμιευόμενος καὶ κελεύων φείδεσθαι τοὺς οἰκέτας.

οὕτω δὲ ὂν ἡδὺ φαγεῖν ἡδίονος ἔτυχεν ἔτι <τοῦ> μέρους, ἐν ᾧπερ ἤκεις ἱπποκένταυρόν τινα συντιθεὶς Ἀργεῖον. οὐκ† 15 Ἀργεῖον, ὥσπερ ἐγκαλῶν τοῖς πρώτοις τοὔνομα θεμένοις, ὅτι [*](2 Seeck 92 5 Seeck 149 12 Plat. Criti. p. 111 D 15 Plat. Phaedr. p. 229 D. Luc. Hermot. 72. Prom. in verb. Diod. S. IV 12 16 Eur. Or. 904) [*](1 τῆς inserui om libri edd | ἔτι om V 2 ἢ inserui auctore Re om libri edd 4 τυγχάνει Vi | θεοῦ εὐμενοῦς S 5 οὔτ’ Vo Vi pr | ἀοιδὸς S | ἔδωκεν V | δ’ om S Vi δὲ Wolf 7 τὴν inserui e V om VoSVi edd 8 ἀναγκάσαιμεν scripsi e VVo sed αι ex οι corr V Vo 2 ἀναγκάσοιμεν S Vi edd παρὰ e περὶ corr Vo 2 | Γάμου scripsi γάμου libri edd cf. ep. 186 et ad t. VI 516, 11 9 τὰ(1) scripsi τὼ V sed e τῶ corr m 4, Vi Wolf τῶ Vo sed supra ~ m 2 τῷ S pr | γένει Vo sed ἡ supra m 2, SVi dualis neutrorum in ος desinentium apud Libanium deest | πρὸ τοῦ τοῦτ᾿ Vi Vi 10 δὲ] μὲν οὑν S 11 ὢν V Bed corr m 4 | μακροῦ V sed οῦ in ras m 4 12 ὅπερ pr | ἐπιλείπῃ Vo edd ἐπιλείπει S Vi | διαταμιευόμενος scripsi e V sed δια del m 5, VoS Vi ταμιευόμενος edd 13 οὗ V sed in οὕτω corr m 5 14 φυγεῖν V sed υ in α corr m 5 | ἔτι scripsi auctore Re ἐπὶ libri edd | τοῦ inserui cum Re om libri edd 15 ᾧπερ ἥκεις scripsi ᾧ περιῄεις libii edd „ᾧπερ ἥκεις aut ᾦ παρῄεις“ Re 16 πρώτοις V sed οις in ως oorr m5 τως Vo edd)

πάντως δὲ οἶσθα τὸν ἄνδρα. ἀλλὰ σύ γε εὖ ποιῶν ἔδεισας τὴν ἀηδίαν. τό τε γὰρ ὄνομα μακρὸν τῶν τε πέντε συλλαβῶν δυοῖν γραμμά- των ἐν ἑκάστη τὸ δεύτερον ἄλφα, ὥστ’ ἐπιεικῶς ὅ γε ὀνομά- ζων ἐπιγελᾷ· τοιαῦτα ὑπὸ τῆς προσηγορίας πάσχει τὸ στόμα.

τῷ μέντοι μεμνημένῳ τῶν τοῦ Εὔνεω μέτρων τῶν χιλίων ἐξῆν που μνησθῆναι καὶ τῶν Λεύκωνος μεδίμνων τῶν ἐπὶ τοῖς μυρίοις τρισχιλίων.