Epistulae

Οὐδὲ πρότερον μὲν ἐν τοῖς πολίταις ἠπιστούμην περὶ σοῦ λέγων ἃ περὶ σοῦ λέγειν ἄξιον ἦν· οἱ δὲ συγγενόμενοι τῶν ἐμῶν πολιτῶν μάρτυρές μοι γενόμενοι πρὸς ἅπασαν τὴν πόλιν πλείω τὴν πίστιν ἐνέθηκαν, Ἀντίοχος ἐκεῖνος ὁ χρηστός, Ἀπελλίων ὁ βέλτιστος, πάντες ὅσοι δι’ ὑμῶν ἰόντες ἔλαβον παρὰ τῆς Τύχης τὸ γνῶναι τὴν σὴν ψυχήν.

ὥστ’ ἐν τοῖς ἐπ’ ἀγορᾶς συλλόγοις τὸ πολὺ τῶν λόγων σὺ ποιεῖς καί τινες [*](6 Vι γ΄, ρπδ΄. Va ς΄, α΄ 11 Vι γ΄, ρπε΄. Va ς΄, β΄. S ς΄, ιδ΄. Vind ρqζ΄. Lambec. Bibl. Caes. Vind. comm. lib. VI p. 262 (= Richard. Lib. epp. p. 40 n. X) e Vaticano 113) [*](7 Seeck 101. 330. Silomon 61 12 Sieveis 233,2. Seeck 86. 380 16 sq. Seeck 76 et 79) [*](2 τε V aed ε ex ι ut videtur corr m5 3 ὄτί ποτε Vind 4 δήλωσον scripsi e VVa μήνυσον S Vind Wolf 5 ἐπαινῆται scripai e VVa ἐπαινοῖτο S Vind Wolf | ε βιβλίον ἐπιστολὴ ρῖ subscr Va 7 βιβλίον ς΄ ante Καλλιοπίῳ Va 8 σου V sed ου ex υ ut videtur corr m5 9 γὰρ inser V3Va2 10 ἐπειδ᾿ ἄν VVa 13 μὲν inserui e VVa om SVind edd | τοῖς ἐμαυ- τοῦ post ἠπιστούμην inser V5 16 comma post ἐνέθηκαν posui ut Lamb Rich punctum VVa Vind Wolf om S 17 ἡμῶν Va) [*](18 ὥστε edd)

σὺ δ’ ὅτι μὲν ἀπηλλάγης ποτὲ τοῦ τάφου τῆς γυναικός, ἐπαινῶ· φασὶ δέ σε μηδὲν γεγονέναι φαιδρότερον ἡ ὅτε παρεκάθου τῷ τάφῳ ἀλλὰ τὸν μὲν τόπον ἀφεῖναι τῆς δὲ ἀθυμίας ἔχεσθαι καὶ τὸ πρόσωπον πάνυ δεικνύναι γέροντος.

σοὶ μὲν οὖν ἐκ λύπης, ἐμοὶ δὲ τοῦτο παρὰ τοῦ νοσεῖν. νοσῶ δέ, ἐξ οὗπερ ἧκον, καὶ οὐδὲ παύσεταί γε τὸ κακόν, πρὶν ἂν παύσωμαι τῆς πατρίδος ἐρῶν. θαυμάζω δὲ ὅπως ἠχθέσθης τὰ γράμματα ἀπαιτούμενος εἰδὼς τὸν ἡμέ- τερον τρόποι ὡς οὐκ οἶδεν ἀντὶ τῆς Πηνελόπης τὴν Ἑλένην ἐπαινεῖν.

νῦν δέ, ἐπειδὴ διδάσκεις, μικρὰ μὲν καὶ νῦν γέ- γραφας ἐνὸν πλείω, τοῦ δὲ μηδενὸς τοῦτο πλέον. πειρασόμεθα δὲ μὴ γενέσθαι κακοὶ τοῦ θέρους ἡμᾶς ἀπὸ τῶν μειρακίων ἐλευθεροῦντος, ἐν ᾧ τι καὶ βέλτιον ἄν τις φθέγξαιτο.