Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
Ἀεὶ μὲν ἔγωγε τὴν σὴν εὔνοιαν ἠγάσθην <τὴν> εἰς ἐμὲ καὶ οὐκ εἶχον πεισθῆναι ὅτι σὺ τοῦτο ποιεῖς οὐχὶ θεῶν του κινοῦντος, οὕτως ὑπεραίρειν ἐφαίνου πάντας ὅσοι φάσκουσι φιλεῖν· νῦν δὲ ὑπὲρ τὰ ἐσκαμμένα, φασίν, ἐπεδείξω τὴν κηδεμονίαν ἐν οἶς ἐμοὶ μὲν ἔγραψας, ὡς δεῖ τι παρὰ Μάγνου μαθεῖν, ἐκείνῳ δὲ ἔφρασας ἃ δεῖ πρὸς ἡμᾶς εἰπεῖν.
ἄλλῳ μὲν οὖν ἀσαφὴς ἂν ἔδοξεν ἄγγελος εἶναι, καὶ γὰρ τοσοῦτον ἤγγειλε μόνον, ὡς οὐ δεῖ κινεῖσθαι μάτην, ἐμὲ δὲ ἔννοιά τις ἔλαβε Δωδώνης, καὶ σκοτεινὸν ἦν οὐδέν.
πολλῶν οὖν ᾤμην σοι δεῖν χάριν εἰδέναι, εἰ δὴ δεῖ τοὺς ἐρωμένους τοῖς ἐρασταῖς εἰδέναι χάριν, τοῦ τε φέρειν με ἐπὶ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ συμβού- λεσθαί μοι τὸ μὴ τῶν οἰκείων στέρεσθαι καὶ τοῦ ζητῆσαι τοῦτο, εἰ δυνατόν, καὶ τοῦ γνῶναι μηνύσαι, ὡς δυνατόν.
νῦν μὲν οὖν ἐν ἡμῖν αὐτοῖς θύρας ἐπιθέντες ὁμολογοῦμεν τὴν χάριν, ἐξου- σίας δὲ εἰς τὸν λόγον δοθείσης ἐμπλήσομεν γῆν καὶ θάλατταν.
πῶς οὖν ἀντεπιμελοῦμαί σου; εἰ τὸ σὸν ἑώρων πρὸ τοῦ [*](1 VΙ γ΄, ρκη΄. Va ε΄, νε΄) [*](2 Sievers 65 not. 18. Seeck 61. 322 6 cf. ad t. IV 363, 15. Salzmann 65 7 Plat. rep. V p. 463 D. Richtsteig 124 Ι Seeck 199 11 Zenob. V 18 18 Xen. anab. III 1, 16) [*](3 τὴν inserui om libri Wolf 4 τοῦ Va 5 οὕτως — 6 φι- λεῖν praemissis verbis τὸ ὑπεραίρειν . . . παρὰ δὲ Λιβανίῳ αίτιατικῇ· οἷον citat excerpt. Darmst. cod. 2773 fol. 111r 5 φάσκουσιν Va 6 ἐσκαμμένα V sed α(1) ex ε corr m5 Ι φα- σὶν V sed α ex η corr m4 7 ἐνοῖς Va | ἐμοὶ V sed οὶ ex ε corr m2 Ι παραμάγνου Va 10 ἤγγελλε V Ι ἔννοιά reposui e libris ut coni Re εὔνοιά Wolf 11 ᾤμην] ὁμοῦ Va 12 σοι om Va Ι δεῖν inser V4 om Va Ι ἰδεῖν Va Ι δὴ δὴ V sed e δεῖ δὴ corr m4 13 μάλιστα δὲ ante τοῦ (1) inserendum coni Re Ι συμβούλεσθαί V sed e συμβουλεύεσθαί corr m4 15 μηνῦσαι Va Wolf fortasse recte sed cf. ad ep. 48. 867 17 ἦς post δο- θείσης Va 18 εἰ] εἰς Va)
αἰτῶ δὲ δή σοι τοῦτο ὃ πάντως δράσεις, καὶ δὴ καὶ πέπρακταί γε ἤδη. τὴν δὲ ἐκ βασιλέως ἀνάγκην πεμπομένην ἐν ἐπιστολαῖς εἰς τὸ ἀναστῆναί με ἐν- θένθε πρέποι ἂν λαβεῖν τινα ἀνάπαυλαν σοῦ γε ἐλθόντος ἐκεῖσε. τῶν γὰρ τὰ τοιαῦτα δυνατῶν διοικῆσαι οὔτι ἔστιν ὅστις οὐχ ἔρμ αιον ἡγήσεται τῶν σοὶ κατὰ νοῦν ὑπηρετῶν τι φανῆναι· ὡς νῦν γράμματά γε ἐπὶ γράμμασιν ἥκοντα μικροῦ με ἐξέβα- λεν, εἰ μή μοι τὸ σῶμα εὖ ποιοῦν ἔκαμνε.
καίτοι σκόπει, τόσην τινὰ κρίνω συμφορὰν ἐκείνην τὴν ὁδόν, δι’ ἣν ἤδη μοι καὶ τὸ νοσεῖν οὐκ ἐχθρόν. αὐτὸ δὴ οὖν τοῦτο λέγων, ὡς τὸ σῶμά μοι διερρύηκε τῶν νεφρῶν πυκναῖς προσβολαῖς τί οὐ παθόντων, πεῖθε μὴ πέμπειν με ἐπὶ ψύχους ὑπερβολάς, ὃ μέ- γιστον κακὸν ἠσθενηκόσι νεφροῖς, ἐπεὶ καὶ ὅσα τῇδε νενοσή- καμεν, Θρᾳκίους ἰατροί φασιν εἰληφέναι τὰς πληγάς· ὥστε ὁ πέμπων ὡς νέοις συνεσόμενον ἴστω πέμπων ὡς τεθνηξόμενον.
[*](6 sq. Sievers 65 17 sq. cf. ep. 368)[*](2 βηρύτῳ Va Wolf Ι γὰρ iuser V4 om Va 3 ἤ σοι Va Wolf ἐθέλειν post καθεύδειν V sed eras 4 τοῦ inser V4 5 δὲ Ι sed e σᾶι corr m4 Ι σοι] που V 7 ἀναστῆσαί? 9 δυνατῶν V sed τῶν e μένων corr m2 Ι διοικήσεται γα 10 νοῦν Va sed suppl m5 Ι ὑπηρετῶντι V ὑπηρετοῦντι Va corr Wolf 12 ἔκα- μνεν V sed ν(2) eras, Va Wolf 15 διερρύηκεν Va Wolf 16 comma posui post παθόντων puuctum libri Wolf 17 κα- χὸν reposui e libris κακῶν Wolf Ι νενοσήκαμεν scripsi e V διενοσήσαμεν Va Wolf 18 Θρᾳκίους scripsi θρακίους V Wolf θρακίως Va 19 ὡς inserui e libris om Wolf sed inserendum coni Add 865 Ι ὁ ante πέμπων(2) Wolf delevi cum Re)