Epistulae

Πρότερον μέν σοι γράφων ὡς οὐ πολλή μοι παρὰ τῷ Διονυσίῳ δύναμις, ἴσως ἂν ἠπιστούμην καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἔγραφον, νῦν δὲ καιρὸς ἂν εἴη τὴν ἀσθένειαν ὁμολογεῖν. Κλη- μάτιος γὰρ ὡς οὐ ψεύδομαι πείσει.

ἴσθι τοίνυν ὡς οὔτε τὰ ἐμαυτοῦ βελτίω πεποίηκα τῶν τε φίλων ὅσοι δι’ ἡμῶν ἐβουλήθησάν του τυχεῖν, ἔγνωσαν οὐχ ἣν ἐχρῆν, ἐλθόντες δὲ [*](16 VI γ΄, ρκγ΄. Va ε΄, ν) [*](13 cf. ep. 430. Seeck 110 17 Sievers 76 not. 31. Seeck 278. 322 19 Seeck 121 20 cf. ep. 432) [*](1 τῇ om VVa Ι μεγάλα S Ι γίγνεται S Vi 3 ἔτι inseroi e SVi om VVaVind Wolf 6 φέρομεν VVaVi 7 τανῦν Vi Wolf Ι φιλοῦντος ViVind 8 καὶ(2) inser Ε 9 ἡμῖν — 10 ἡδέων om Vind 12 ἐκβαλεῖν Vind 13 ὥσπερ V sed ω in ο corr m4, VaVi sed in hoc o supra ω, Vind sed 8 supra ὥ, Wolf Cent 14 καὶ(2) om Ι τὄλλα scripsi μάλα VVind Wolf Cent μᾶλα Va ἄλλα S Vi Wolf ed Ι τε inser S)

εἰ μὲν οὖν οὔσης μοι δυνάμεως οὐκ ἀπέλαυες, ἠδίκουν ἄν· ἀδυνατοῦντι δὲ συγγνώμην ἔχειν. ὧν δ’ ἐγὼ κύριος, καὶ σύ. καὶ τὴν μὲν ἐν λαμπροτέρῳ σχήματι πορείαν ἄφες, οὐ γὰρ τῆς σῆς ψυχῆς ἄξιον τὰ τοιαῦτα θηρεύειν, ἐλθὼν δὲ ὅπως ἂν ἐξῇ, δοκίμαζέ μου τὴν γνώμην, εἴγε μέμνηται τῶν πτερῶν.

πτερὰ δὲ ἐν- ταῦθα πλείω καὶ οἱ τὰ σὰ θαυμασόμενοι πλῆθος. δεῖ δὲ καὶ νόμων διδασκάλου τοῖς νέοις. σὲ δὲ τοῦτο ἀναμένει κεκωλυ- κότων ἡμῶν ἕτερον ἐπιστῆναι τῷ πράγματι.

Συνήσθην φιλοσοφίᾳ τε καὶ τῷ βασιλεῖ· τῷ μέν, ὅτι τὸ κάλλιστον ὧν ἔδοσαν ἀνθρώπῳ θεοὶ τιμᾶν ἐπίσταται· τῇ δ’, ὅτι καὶ παρὰ τῶν ἐν ἐξουσίαις θαυμάζεται. σοὶ δ’ ἂν ἔχοι χάριν αὐτή τε καὶ ἐκεῖνος· σὺ γὰρ ἀμφοῖν αἴτιος τούτων τυ- χεῖν.

ἐγὼ δὲ καὶ πρὶν ἐπιστεῖλαί σε πρὸς ἐμὲ ταῦτα ᾔδειν ἐκ τῶν πρὸς τὸν ἄριστον ἡκόντων Στρατήγιον γραμμάτων. ἔδωκε γὰρ ἅ τε σὺ πρὸς αὐτὸν καὶ ἃ περὶ σοῦ πρὸς τὴν βου- Λὴν ὁ πάντα ἀγαθὸς ἔγραψε βασιλεύς. ἃ δὴ δι’ ἑρμηνέως ὅ τι εἴη μαθόντες ὑπερεχαίρομεν. ἐγένετο δὲ καὶ τούτων τῶν γραμμάτων πρεσβυτέρα φήμη καὶ οὐκ ἠπιστήθη, ταχὺ δὲ προσ- ετέθη καὶ τὰ γράμματα.

κάλλιστον δὲ τῶν πεπραγμένων τὸ δι’ ὧν μὲν ἦν μετασχεῖν τῆς βουλῆς μὴ ἀτιμάσαι, τὰ δὲ [*](10 Vi γ΄, ρκδ΄. Va ε΄, να΄) [*](11 Sievers 68 not. 32. 224, 4. Seeck 296, 322 17 Seeck 283 18 Themist. p. 18 c sq. Seeck 294) [*](6 εἴγε scripai e V εἴτε Va Wolf 7 θαυμασόμενοι reposui e libris θαυμασάμενοι Wolf 16 πρὶν καὶ Va Ι ἐπιστεῖλαί σε scripsi ἐπιστείλοις V sed οι in η corr m4, Wolf ἐπιστείλεις Va „aut ἐπιστείλῃς aut ἐπιστεῖλαί σε“ Re 18 ἂ inser V4 om Va 19 sq. ὅτι V 21 ἀπιστηθείση Va Ι δὲ et 22 καὶ inser V4 om Va 23 μὲν inser V4)

τὸ δ’ ἐμὸν οὕτως ἔχει· τὰ τοῦ σώματος ἀρρωστήματα παραινεῖ μοι μένειν. εὖ δὲ ἴσθι, κἄν εἰ σφόδρα ἦν ὑγιής, ἐμαυτῷ σύμ- βουλος ἂν ἐγενόμην μένειν. τῇδε μὲν γὰρ ἀγέλαις νέων εὔω- ῥία, τὸ δὲ παρ’ ὑμὶν διδάσκειν λόγους ἀρχὴ Σκυρία.

Ἔτι μέμνησαι ἡμῶν εἰς Ρώμην ἀπηρκὼς καὶ θεώμενος οἵα οὐ πρότερον πείθων τε σαυτὸν ὡς οὐκ ἐστι yfj αὕτη, ἀλλ’ οὐρανοῦ μοῖρά τις; ἡμᾶς μὲν γὰρ σοῦ μεμνῆσθαι θαυμαστὸν [*](7 Vi γ', ρκέ (=(??)ι). Va ε', νβ'. S γ', ϥζ (= SI) et ς', οβ' (= Sii). Vi [μδ']. Ωινδ σξα') [*](6 cf, ep. 1200. Salzmann 38 8 Sievers 77 not 41. Seeck 185. 322) [*](4 εἰ inser γ1 5 ἀγέλαις scripsi ut coni Re ἀγέλαι VVa sed in hoc λᾶι suppl 01"^ Ι νέων suppl F’ Ι εδωρία scripsi coU Long. I 9, 2 τοσαύτης δὴ πάντα κατεχούσης εὐωρίας οἱ ἁπαλοὶ καὶ νέοι μιμηταὶ τῶν ἀκουομένων ἐγίνοντο εὐωρίαι libri Wolf 6 ἀρχῆς κυρίωςΓa sed suppl m* 9 Ἔτι—426, 2 φίλων prae- missis verbis ἄλλοι δὲ ἐν βραχέσι μέγιστα περὶ αὐτῆς (Κων- στατ̓́ινονπολεως) εἰρήκασιν, οIον καὶ τὸ τοῦ σοφιστοῦ ἐκείνου τοῦ πάνυ φίλου καὶ οἰκείου, ὅπερ ἐν ὀλίγῳ μέγιστον ἐκεΙνος ἐν ἐπιστολν͂ πρός τινα φησὶ περὶ αὐτῆς οὕτω πως εὐθὺς ἐν ἀρχν͂ τῆς ἐπιστολῆς. εἰ καλῶς μέμνημαι τῶν ῥημάτων αὐτῶν, λἐ- λέγων citat Manuel Chrysoloras σνγκρ. τῆς παλαιᾶς καὶ νέας ῥώμης (Hist. Byz. t. XXI p. 81 ed. Venet. 1729), e quo hause- runt Poggius de varietate fortunae 20 p. 6 ed. Par. 1723 ΝΒο mam . . . ab Libanio (ita codd. optimi; Idicnano vel Livio edd.) doctissimo Graeco auctore, cutn ad amicum suum scriberet Βο- mam videre cupientem, κο,τ urbem sed quandam quasi caeli par- tem appellatam et Cincius Bomauus or. anno 1433 ad Sigis- mundmu de Roma habita (ed. Lehnerdt, Zeitschr. f. vergl. Literaturgesch. XIV, 168, cf. A. Wilmanns, Γενεθλιακόν z. Butt- mannstage p. 79) qui ut Aristidis laudat verba οδκ ἔστι ῥώμα ἀλλ’ο“ανοῦ μέρος τι 9 δτι Ειι ἆρα Chrys j δπειρηκὼςγa 10 οδκ- έτι VaSiVi I αὕτη scripsi ut Chrys αὕτη Vind ταύτῃ VVa Wolf ταύτῃ SII ταῦτα SiVi „aut ταύτῃ aut αὕτη aut ταῦτα“ Re 425, 11 οὖν οὐ Vind Ι μέρος Chrya Cinc)