Epistulae

Ἐφρόντιζον, ἐπειδὴ ἐνθένδε ἀπῆρας, ὅπως ἡμῖν περιέσῃ τῶν πραγμάτων, οὐ σοῦ τινα ἀσθένειαν καταγνούς, ἀλλ’ ἐκείνοις ἐνορῶν μοχθηρίαν. ἀτεχνῶς γὰρ εἰς χειμῶνα τὸ σκάφος ἀφῆκας. ἀλλά τοι τοῦτό σε αὐτὸ καὶ ποιείτω ἄρχοντα ἀγαθὸν τὸ μείζω σοι λόγον ἀπὸ τῆς δυσκολίας ἔσεσθαι.

καὶ δῆτά μοι δοκεῖς ἤδη τοῦ μεγίστου τυγχάνειν. ὃς γὰρ ἄριστός ἐστι τῶν παρ’ ὑμῖν, οὗτός ἐστί σοι φίλος ἀπὸ θαυμάζειν εἰς τὸ φιλεῖν ἐλθών. Εὐτόλμιος [*](3 Vi γ΄, ριδ. Va ε΄, μα΄. S β΄, ζ΄. Vi [ρα΄]. D νδ΄ 11 VI γ', ριε΄ (=Ϡ΄). Va ε΄, μδ΄ sed μβ΄ infrascr m2. S β΄, ἑ Vi ογ΄]. D v) [*](4 Sievers 116 not. 69, Seeck 98. 321 9 cf. ep. 1397. Salz- mann 80 12 Seeck 91. 322 19 Seeck 151) [*](1 τοῦτον inserui e libris om Wolf Ι καὶ χρῆν] ἐχρῆν S 4 βακχείῳ Vi τῷ αὐτῷ (i e. Βακχίῳ) VaSD 5 δοῦναι V 6 δὲ inser Vi Ι „malim ἔφης“ Wolf 8 ἐνέγκοι D Wolf Ι μὲν inserui ut in marg inser V4 om VaSViD Wolf 9 δὲ inser V4 Ι αὐ- τῶν Vi 10 μεμφόμεθα Vi 15 χειμῶνας D Wolf Ι ἀφῆκας τὸ σκάφος Vi 16 τοῦτο σεαυτὸν Va 17 ἤδη om D | τῶν Vi 18 ἡμῖν SViD)