Epistulae

ταυτὶ δὲ οὐκ ἔστι μὲν ὅτε οὐκ ἐπιστεύετο, Φιλομήτωρ δὲ ἥκων καὶ τοιαῦτα ἐπέθηκεν, ὥστε μικρά με λέγοντα ἀπέφηνεν. ἐγὼ δὲ ἔχαιρον ἡττώμενος· ὑπὲρ ἐμοῦ γὰρ ὁ νικῶν ἐνίκα.

τὸ μὲν οὖν πρῶτον ἡμῖν ἐδόκει πάντα πράττειν, ὅπως ἂν ἔλθοις· ἔπειθ’ ἑκόντες ἐπανήκαμεν τῆς σπουδῆς, τελευτῶντες δὲ πρὸς τοὐναντίον χρώμεθα τῇ σπουδῇ [*](1 VI γ΄, ϥα΄. Va ε΄, ιη΄. Vo ε΄, ιη΄ 10 VI γ΄, ϥβ΄. Va ιθ΄. Vo ε΄, ιθ΄. S ε΄, μα΄) [*](2 Sievers 75 not. 30. Seeck 166. 320. Suid. s. v. Γυμνάσιος 4 Seeck 283 11 Seeck 295. 320 20 cf. t. VI 173, 10) [*](5 αὐτοῦ libri Wolf 6 οὕτως scripsi e V οὖ VaVo Wolf 14 φίλους reposui e libris ut coni Re φίλοις Wolf 15 et 16 τῷ θεῶ S 16 ἔστιν Va Ι μὲν om V 17 δὲ om Va δ’ VoS Wolf Ι καὶ delendum cenauit Re Ι ἐπέθηκεν Bcripsi e V ἀπέ- φῃνεν VaVoS Wolf Ι μικρά με acripsi e V με μικρὰ VaVoS Wolf 18 „mallem πεφηνέναι“ Re)

τὴν δὲ αἰτίαν τῆς μεταβολῆς ἐγγράψαι μὶν οὐκ εἶχε καλῶς, ἢν δέ τις παρ’ ὁμᾶς ἴῃ τῶν ἐπιτηδείων, ἀπὸ στόματος ἀκούσῃ.