Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
Νῦν τε ἐπιστέλλων καλῶς ποιεῖς καὶ εἰ πρότερον ἐπἐ- στελλες, καὶ τότε ἂν καλῶς ἐποίεις. εἰ γὰρ ἐγὼ μέν σε πάλαι φιλῶ, σὺ δὲ τοῦτο οὐκ ἠγνόεις, τίνα εἶχε λόγον ὀκνεῖν μἐλ- λοντά γε χαριεῖσθαι φίλῳ; σοὶ δ’ εἰ σιγῶντι μηδεμία συγγνώ μη, πάντως δήπου πᾶσα ἀνάγκη λόγου.
θαρρῶν τε οὖν γράφε καὶ συνδιάφερε τῷ καλῷ Μοδέστῳ τοὺς πόνους ἐν τῇ τῶν ἱδρώτων κοινωνίᾳ τὴν τῶν ἐπαίνων ἐννοῶν κοινωνίαν.
[*](10 Vii β΄, λβ΄. Vo α΄, [κε΄]. Α [ις]. pr)[*](2 Sievers 190 4 Seeck 218. 219 8 Seeck 223 11 Seeck 5. 316. 364. Silomon 24 17 cf. t. II 607, 6. Her. I 18, 2. V 79. 99 | cf. ep. 37 p. 36, 6)[*](2 δὲ om W | μὲν τιμῶν W 3 δὲ] μὶν Wolf | τῶν pr | ἡμίσεως Wolf 5 σοῦ W 7 βλέπουσι Vind 8 ἐκπίπτει pr | <τοῦ> πάντα? 9 ὄντα et ἀπέχοντα Wolf 13 τότ᾿ 14 τίν᾿ Α | μέλλοντι Α 16 γε om Α | σοιδ δ᾿ ἐι σιγῶντι μὴ δεμία Α 16 τε οὖν] οὖν τε Α)38