Epistulae

Ἑκάτερον εἰκότως ἐποίουν· ἔγραφόν τε καὶ τοῦ γρά- φειν ἀφιστάμην· τὸ μὲν γὰρ ἦν ἐπιθυμοῦντος γράμματα λα- βεῖν, τὸ δὲ τῷ μὴ λαβεῖν ὀκνοῦντος αὖθις ἐπιχειρεῖν. νῦν οὖν ἐπειδή μοι τὸ λαβεῖν ἤνυσται, τοξότην ἐναργῶς ὄψει καὶ πυκνὰς ἀφιέντα τὰς ἐπιστολάς.

βουλόμενος δὲ μαθεῖν ἐν οἷς ὢν τυγχάνω λύπης ἔοικας ἐπιθυμεῖν· ἀπὸ γὰρ ἐκείνων τῶν χρόνων εἰς τήνδε τὴν ἡμέραν ἡ κεφαλή μοι τυχεῖν εἰρή- νης οὐ δεδύνηται.

προσῆν δὲ τούτῳ μεῖζον κακόν. τὸ μηδὲ [*](9 Vi γ΄, ογ΄. Va δ΄, οδ΄. Vo δ΄, οδ΄. S β΄, με΄. Vind ροε΄) [*](10 Sievers 228, 3. Seeck 214. 349. Silomon 17. 20) [*](1 δ’ Vo 2 τε] μὲν D fol. 10 I τοὺς D fol. 10, του fol. 13 Ι στρατιώτας D fol. 10 3 ἐθελῆσαι scripsi e V sed ex ἐθελήσας corr m5, ut coni Re ἐθελήσας VaVoSViD Wolf Ι τὸ — λόγων praemissis verbis διεγένετο. διαφῆκε. παρέλκει ἡ πρόθεσις ἀττικῶς. λιβάντιος. citat lex. cod. Darmstad. 2773 fol. 217v a 4 γε om D fol. 13 ἀξιώσῃς D fol. 13 5 δείξης τῶν ViD fol. 13 6 ηὐξάμην V sed ηὐξ in ras m5 εὐξάμην Va συνευξάμην ViD 7 τε V sed ἑ ex ι corr m5 10 τῶ αὐτὼ (i. e. Μοδέστῳ) Vind 11 γε post ἑκάτερον S 14 ἐναργῶς V sed ex ἐνεργὸν corr m4 ἀτεχνῶς S sed γρ ἐναργῶς in marg 16 τυγχάνω V sed ω ex ων corr m5 18 τούτῳ V sed ω ex ων corr m5 μὴ δὲ Vind)

Δάφνην δὲ τὴν Ἀπόλλωνι φίλην — οὐ τὴν νύμφην λέγω νῦν, ἀλλ’ οἷ μετέβαλεν ἡ κόρη — καὶ πρόσθεν καλὴν ἡγούμενος ἔτι καλλίω νομίζω καὶ σοὶ δοκοῦσαν καλήν. οὐ μὴν ἔγωγε μετέχω τοῦ χωρίου δεσμώτης ὑπὸ τῆς τέχνης γεγονώς· ὃ γὰρ σοὶ τὸ ἄρ- χειν, ἐμοὶ τὸ διδάσκειν.