Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
ἐκεῖνό γε μὴν σὸν ἀτεχνῶς καὶ ἐξ οὐδενὸς παραδείγματος ὁρμηθέν. τῶν γὰρ ἄλλων ὁμοῦ τῇ βασιλείᾳ δε- παραδείγματος καὶ χρημάτων ἔρωτα καὶ τῶν μέν, εἰ καὶ μὴ πρότε- ρον ἐπεθύμουν, ἀρχομένων ἐρᾶν, τῶν δ’ ἐπιτεινόντων προ- ενοικοῦν τὸ πάθος σὺ μόνος ἐν δυναστείᾳ καταστὰς τῶν πα- τρῴων ἀπέστης τοῖς γνωρίμοις τῷ μὲν οἰκίαν διδούς, τῷ δὲ ἀνδράποδα, γῆν ἑτέρῳ, χρυσίον ἄλλῳ, καὶ διεδείχθης ἰδιώτης μᾶλλον ἢ βασιλεὺς εὔπορος.
καὶ μή με οἴου τῶν φίλων ἐξελαύνειν ἐμαυτόν, ὅτι μὴ τῶν εἰληφότων εἷς καὶ αὐτός. ἔχω γὰρ εἰπεῖν, ἀνθ’ ὅτου μόνος οὐκ ἔχω. σὺ ταῖς πόλεσι τά τε ἄλλα βούλοι’ ἂν εἶναι, δι’ ὦν εὐδαιμονοῦσι πόλεις, καὶ δὴ καὶ λόγων ἰσχὺν εἰδὼς ὅτι, τούτους ἂν σβέσῃ τις, εἰς ἴσον [*](1 παρέδωκεν Wolf ed Ι ἀλλὰ τὸν αὐτὸν ἀνεψιὸν ἡγούμενος εἶναι σοι S sed γρ ἀλλ' ἡγούμενος τὸν αὐτὸν ἀνεψιόν τε εἶναί σοι in marg, Vi 3 ἐναντίως Wolf Cent 4 ἐφάσκετε VSVind Wolf Cent 6 μὴ δ’ Vind μὴ δὲ Vi 7 „poterit recipi lectio cod. Par. 1000 κἀφαθὰ“ Boissonadius Psell. de oper. daem. 243 γρ τοσοῦτον ὀπόσον 9 δὲ V sed in δ’ ὅτι corr m4 Ι δ’ SVind Ι τοιοῦτον ὅσον S 10 ἀτεχνῶς om Vi 13 δὲ VaVo 14 πατρώων S 15 διδούς· scripsi e V sed δι eras, VaVoVind δοὺς SVi Wolf Ι δ’ Vi 16 μᾶλλον ἰδιώτη Vi 17 οἴου reposui e libris οἴει Wolf 19 ἀνθ΄ ὅτου S sed γρ ἀνθότου suprascr ἀνθότου V sed in ἀνθ’ ὅτου corr m4, VaVoVind Ι τάτ’ V sed e τάτε corr m4, SVi 20 βού- λοις Wolf βούλοιο coni Re Ι εῑναι inserui e VaVo om VSVi Vind Wolf Ι εὐδοκιμοῦσι Vi 21 τίς VaVoVind Ι ἶσον VaVo Wolf)
ἔδεισας οὖν μὴ λαβόμενος εὐπο- ρίας φύγω τὴν τέχνην, καὶ δεῖν ᾠήθης ἐν πενίᾳ με φυλάτ- τειν, ὅπως καὶ αὐτὸς φυλάττοιμι τὴν τάξιν. οὕτω μοι μαν- τεύεσθαι βέλτιον. οὐ γὰρ ἐκεῖνό γ’ ἂν εἴποις, ὡς ἄλφιτα μὲν Kαπανεύς τε καὶ Ἀμφιάραος, ὁ δεῖνα δὲ οὔτ᾿ ἐν λόγῳ οὔτ’ ἐν ἀριθμῷ.
ἀλλ’ ἔστι τὸ μὴ δοῦναι κηδομένου τῶν ὅλων. τοιγαροῦν ἐν ἀπορίᾳ χρημάτων πλουτοῦμεν ῥημά- των, τοῦτο δὴ τὸ σόν, καὶ τὴν ἀρχὴν ἣν ἄρχομεν ἴσως οὐ καταισχύνομεν, ὥσπερ οὐδὲ σὺ τὴν μεγάλην.
το΄.
Παύλῳ. (358)
Καὶ γὰρ ἦν εἰκός, ὦ φίλε Παῦλε, μὴ τὸν νόμον ἀνελεῖν, ὃν αὐτὸς ἔθηκεν ἐκεῖνος. ἦν δὲ οὗτος ὁ νόμος τῷ μεμνῆσθαι προστιθέναι τὸ γράφειν. οἷς δ’ ἂν ἔλθῃ τι παρὰ θεῶν ἀγα- θόν, οὐκ ἐκείνοις δεῖ μόνον, ἀλλὰ καἰ τοῖς ἱερεῦσιν εἰδέναι χάριν.
σὺ τοίνυν ἡμῖν ἐν ἱερεῦσι τεταγμένος μετέχεις ὧν ἐκείνους εἰκός. οὐ γὰρ ἀγνοῶ τοῦθ’ ὅτι ὤτρυνας σπεύ- [*](10 Vi γ΄, ξ΄. Va δ΄, ξα΄. Vo δ΄, ξα΄) [*](4sq. Salzmann 22 5 cf. ep. 1170 et ad t. III 138, 4. Salzmann 35. Goebel, Ethnica 30 sq. 11 Seeck 234. 345. Silomon 16 17 II. θ 293) [*](3 ἴνα SVi 4 οὐ — 6 ἀριθμῷ om Vi 4 εἴποις V sed e corr et οι in ras m5 5 καππανεύς S Ι ἀμφιάριος Va Ι δὲ V sed e τε corr m4 Ι Οὔτε(1) VaVo 6 ἀλλ᾿ ἔστι] ἔστιν οὖν Vi 7 ὅλων V sed ὅλ in ras m5 ἄλλων S Vind Woif Cent Ι πλου- τοῦμεν Vo sed εὐποροῦμεν in marg Ι post ῥημάτων comma po- sui punctum libri Wolf δὴ reposui e libris δὲ Wolf Ι „deesse videtur τὴν μικρὰν“ Re 9 οὐδὲ inser V5 Vind2 et in marg Vo4 om Va 13 τῶ inserui ut coni Re Seeck 345 τὸ τῶ in ras 5 litt inser V5 om VaVo Wolf cf. ep. 378 p. 367, 17 ἔστι δὲ οὗτος γενέσθαι χώραν αὐτῷ 14 τῶν ante θεῶν Wolf delevi 16 δεῖ inserui e V sed inser m5 om VaVo Wolf 17 ἐκείνους scripsi e V ut coni Re ἐκείνοις VaVo Wolf)