Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
Δόμνῳ τούτῳ πατήρ τε ἦν ἀγαθὸς καὶ κηδεστὴς βελτίων· γαμεῖ γὰρ θυγατέρα Κέλσου, δι’ ὃν οὐκ ἄμοιροι Σύροι τῆς Ἰταλῶν φωνῆς. ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὁ Δόμνος τοιοῦτος, οἶος, εἰ καὶ μηδέτερον ὧν ἔφην εἶχεν, ἀπὸ τῶν τρόπων εἰκότως ἂν τιμᾶσθαι.
ζῶν γὰρ ἐν στρατιώτου σχήματι καλλίω γνώμην παρέχεται τοῦ βίου θράσους ἀπηλλαγμένος, πανουργεῖν οὐκ εἰδώς, κέρδος ἄδικον βλάβην ἡγούμενος, χάριν ἕτοιμος μὲν [*](12 Vi γ΄, νγ΄. Va δ΄, νδ΄. Vo δ΄, νδ΄. S β΄, νθ΄. Vi [ ρλδ]. D ξγ'.) [*](1 Seeck 218 10 Seeck 282 13 Seeck 65. 345. Silomon 16 14 Seeck 106 20 Plat. rep. II p. 366 A) [*](2 κηρύγματι D Ι εἰς Vind 3 ὧν Vind Wolf Cent Ι ὁ οm libri Wolf Cent inser Wolf ed Ι μαρκέλου D Ι παιδίοισ V sed σὶν supra δίοις m3 4 δέδοικα μὲν D 5 τοῦτ’ SVind Wolf Ι ἐκ- βάλῃ VaSVindD Wolf Cent ἐκβάλλει Vi 7 ὁ om D 8 ἄρ- χουσιν Vi Ι ὃν Vi 9 βεβαίωσιν Vi Ι δὴ] οὖν V δεῖ Vi Ι ἐπαγ- γἐλλομεν V sed μὲν e μαὶ corr m4 10 μάρκελος D Ι παρέξευ- ξεν V 13 τῶ αὐτῶ (i. e. Ἀκακίῳ) Vi ἀνατολίω D 16 ὁ — 18 τιμᾶσθαι citat excerpt Neap 16 Δόμνος] δὲ Neap 17 μηδ᾿ ἕτερον Va et e μηδέτερον corr Vi2 Ι ἀντιμάχεσθαι VVaVo sed in ἃν τιμᾶσθαι corr V5Vo4 θαυμάζεσθαι Neap)
τὴν μὲν οὖν τῇδε διακονίαν πεπλήρωκε, νόμῳ δὲ πρὸς τὴν μείζω στρατείαν μεθίσταται. τοῦ δ’ ὡς ἄριστα πράξειν ἐκεῖ μίαν ἐλπίδα τὴν σὴν ἔχει ῥο- πή ἔχει δέ γε καὶ τῆς ῥοπῆς αὐτῆς ἐλπίδας. δύο γὰρ δὴ ταῦτα παρ’ ἡμῖν ᾄδεται, ὡς ἐθέλεις τε τοῖς ἐνθένδε βοηθεῖν καὶ δύναμις ἴση τῇ γνώμῃ. ἃ νῦν ἀκούων Δόμνος ἐπὶ τοῖς ἕργοις πρὸς ἄλλους ἐρεῖ.
τξδ΄.
[*](W 367)Ἀρισταινέτῳ. (358)
Νικέντιον μὲν τὰ σὰ γράμματα φίλον ἡμῖν ἐποίει, Μό- δεστον δὲ ὄντα καὶ πρὸ τοῦ φίλον μᾶλλον ἢ πρότερον ἐποίει τὰ γράμματα.
τὴν μὲν οὖν πόλιν ἡμὶν εὔφρανε τῇ περὶ ἐμὲ σπουδῇ, ἐμὲ δὲ τῇ περὶ σοῦ μνήμῃ. τὸ γὰρ ὑπὸ τῶν καλῶς σε εἰδότων ᾀδόμενον καὶ αὐτὸς ἐφθέγγετο· οὔπω τοιοῦτον εἶδον.
καὶ διεξῄει πολλὰ τῶν σῶν προστιθείς, ὡς οὐκ ἂν πάντα εἰπεῖν ἔχοι. εἶτ’ ἐκαλεῖτο μὲν ὑπὸ τῆς ἑσπέρας ἐπὶ λουτρά, κατείχετο δὲ ὑπὸ τῆς ἡδονῆς ἐν τῷ λόγῳ. [*](10 Vi γ΄, [νδ΄]. Va δ΄, νε΄. Vo δ΄, νε΄. S β΄, qη΄. Vi [ σνη]. Vind ρνς΄. Lambec. Bibl. Caes. Vind. lib. VI (Vindob. 1674) p. 245 e cod. Vat. gr. 113 (= Richard. Lib. epp. XII n. 2 p. 6)) [*](11 Sievers 73. Seeck 85. 346. Silomon 16 12 Seeck 220 Seeck 213 16 Od. δ 269) [*](1 ἀπὸ τοῦ δοῦναι D Ι μᾶλλον μειδιῶν V sed β supra μᾶλ- λον, α supra μειδιῶν m5 μειδιῶν μᾶλλον SViD 4 πεπλήρω- κεν Va Ι τὴν om Vi Ι καθίσταται D 6 ἕχει — ἐλπίδας om S Vi D Ι ἐλπίδας acripsi e VVa Vo ἐλπίδα Wolf Ι δὴ inserui e V om VaVoSViD Wolf 7 ἐθέλοις VVa 13 προτοῦ VVi Vind edd Ι φίλου Vi Ι ἣ πρότερον inser V5 14 εὕφρανε V sed ι post α inser m3 ηὕφρανε Vi εὔφραινε S Wolf 18 πάντ’ Vind edd | ἕχει Vi | εἴτ᾿ Va)
καὶ ὁ μὲν ἐπῄνει τὰ σά, Φουρτουνατιανὸς δὲ ἐκεῖνον, ὅτι ἃ χρῆν ἐπῄνει. τί οὖν ἐγώ; σιγῶν ἠρυθρίων ὡς ἂν αὐτὸς ἐπαινούμενος. εἰσάγω δὴ τὸν ἄνδρα εἰς τὸ βουλευτήριον, οὗ λόγων ἀγῶνες ἡμῖν. καὶ ἴσως οὐκ ἠνίασα λέγων.
λαβὼν δὴ παρὰ σοῦ δύο ἄρχοντας φίλους ἑνὶ γέμοντι σοφίας ἀμεί- βομαί σου τὸ δῶρον. Ἁρποκρατίων γὰρ οὑτοσὶ καὶ ποιητὴς ἀγαθὸς καὶ παιδευτὴς ἀμείνων, δεινὸς μὲν ἐνθεῖναι τὰ τῶν παλαιῶν νέοις, δεινὸς δὲ ἐκείνοις παρισωθῆναι, βεβιωκὼς δὲ συνεχῶς ἐν βιβλίοις ἤκιστα μετέχει κομψείας ἁπλοῦς τις ὢν καὶ γενναῖος καὶ οὐκ ἂν ἁλοίη φρονῶν μὲν ἕτερα, λέγων δὲ ἄλλα.