Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
Ἆρ’ ἐκείνων μέμνησαι τῶν λόγων, δι’ ὧν σε παρεκαλοῦ- μεν Ὁνωράτῳ τὰ εἰκότα σῶσαι; τί δέ, ὧν αὐτὸς ὑπισχνοῦ 15 λόγος ἐστί σοι; καὶ μὴν ἑτοίμως ἐπένευες Κυρίνου τε τὴν ἱερὰν κεφαλὴν αἰδούμενος καὶ ἡμᾶς οὐκ ἀτιμάζων, ἔργον δὲ [*](12 Vi γ΄, μη. Va δ΄, μθ΄. Vo δ΄, μθ΄. S β΄, κθ΄. Vi ρια΄. δ΄. D νς) [*](10 Thuc. | 42, 3 cf. ad ep. 245 18 cf. ep. 369. 366. Sievers 70 not. 47. Seeck 281. 344. Silomon 16 16 Seeck 180 16 cf. ep. 357 17 cf. ep. 1062. 1426) [*](3 τιμιώτερον scripsi e V coll ep. 361 p. 344,4 τιμιώτερος VaVoSVi Wolf 4 εὐξαίμην SVi Ι τοῦ VoS 5 ἀγίξηται Vi 6 ὑμῖν reppsui e VVaVoS ἡμῖν Vi Wolf Ι καὶ πένη- τες inserui e VVi om VaVoS Wolf 7 ὡς inser Vi2 8 πρὸς τοὺς εὐπόρους om Vi Ι κατάμφω Vo Ι δὴ δοῦναί σε δεῖ scripsi e VVi δεῖ δοῦναί σε VaVo Wolf οὖν δεῖ δοῦναί σε S 9 πρώιήν Vi 10 ἀήτου V Va VoS Wolf 13 τῶ αὐτῶ (i. e.) Σπεκτάτῳ) SViD 15 ὀνωράτῳ VaS ViD cf. ad ep. 251 Ι ὑπέ- σχου C 16 ἔστι VVaSViD Ι ἐπένευσας C Ι Κυρίνου scripsi Κυρῖνον libri Wolf 17 δὲ om C)
καί σε γράφομαι κατ’ ἄμφω τοῦτο μέν, εἰ φὺς ἐπιλελῆσθαι, τοῦτο δέ, εἰ μεμνημένος ὧν οὐκ ἀμνημονεῖς ἀμελεῖς· τὸ μὲν γὰρ οὐ φιλοῦντος, τὸ δὲ καὶ ὑβρίξοντος.
ἀλλ’ εἰ καὶ μὴ πρότερον, νῦν οἷος περὶ πολ- λούς, καὶ περὶ ἡμᾶς φάνηθι τάχα οὐ δικαίους ὄντας ἐν πολ- λοῖς ἀριθμεῖσθαι. δοῦναί τε γὰρ ἕτοιμοι βουλομένῳ λαβεῖν κἂν τὸ λαμβάνειν φεύγῃς, ὄψει μεμνημένους τῆς χάριτος.
πραττέσθω μὲν οὖν κἀκεῖνα τὰ μεγάλα μέν, ὡς ἡμῖν δο- κεῖ, μικρὰ Γε, ὡς σοί. τουτὶ γὰρ οἶσθα πρὸς ἡμᾶς εἰπὼν ὡς μικρά τε ἐπαγγέλλοιμεν καὶ οὐκ ἔχοντα πόνον. συμπαρατήρει δὲ καὶ τὸ μὴ γενέσθαι βλάβην ἡμῖν τὴν νῦν γε κλῆσιν, φασὶ γὰρ κεκλῆσθαι πανταχόθεν ἐκεῖσε πάντας ὅσοι καθιστᾶσιν ἐν ᾧπερ Ὁνωράτος.
καὶ δῆλοι ὡς τῷ γε οὐχ ἥκοντι δίκη τις ἐπικείσεται. ἀλλ’ ὅστις μὲν ἔχων ὑπακούειν κάθηται, κάτα φρονεῖ καὶ δότω δίκη ἡμῖν δὲ ἔδει μὲν ἐξεῖναι τρέχειν, καθῆσθαι δὲ ἠναγκάσμεθα. τῆς γὰρ δὴ νόσου τὸ μῆκος οὐκ ἀγνοεῖς, ᾗ προσπαλαίων ὁ νέος νῦν μόλις εἰς ἐλπίδας ἀσγα- λείας ἥκει, τροφὴ δὲ αὐτῷ νόμοις ἰατρῶν ἔτι περιγέγραπται.
ταῦτα μαθέτω Βάσσος, ταῦτα ἀπολογίαν ποιοῦ καὶ φύλαττε τὸ σχῆμα τῷ γε ὑπ’ ἀνάγκης ἀπόντι.
[*](19 Seeck 96)[*](1 ἠκούομεν scripsi e VVa VoSVi ut coni Re ἀκούομεν C Wolf ἤκουον sed ante οὐδὲν D Ι γράφομεν C Ι κατάμφω Vo 2 φὴς VoSViCD Wolf φὴς γ sed in ras m5, Va 3 ἀμελεῖς scripsi e VVoSViC, ut e Par. 3035 Boissonadius Anecd. IV 184 ἀμε- λῇς Va Wolf 4 ἀλλὰ Vi 6 ἕτοιμος D 7 κἂν Va sed e καὶ corr m2, Vo sed supra καὶ καὶ C Ι καὶ ante τὸ Wolf delevi Ι τὸ V sed add m3 et o corr m5 Ι μεταλαμβάνειν S Ι φεύγειν ὄψιν C Ι μεμνημένος SCD 8 μὶν inser V3 Ι ἐκεὶνα V sed ἑ in κἀ corr m5 Ι μέν om VVaVo 10 ἐπαγγέλλοιμεν scripsi e VVaVoS ut coni Re ἐπαγγέλοιμεν ViC ἀπαγγέλοιμεν D ἐπηγγέλοιμεν Wolf 11 punctum post βλάβην ponendum coni Re Ι γε scripsi e V sed in ras m5 δὲ Va sed eras, Wolf om VoS ViCD 12 μεθιστᾶσιν C 13 ὀνωράτος VaVoSViD 16 καθίσαι V sed ἴσαι in ἧσθαι corr m3, VaVo 17 ἐλπίδας scripsi e Va VoSViD ἐλπίδα VC Wolf)